Revalidatie I

We zijn nu bijna drie weken verder. Djarra is nog steeds niet goed.

Ik zal eerst uitwerken wat nog niet goed is om daarna met alle positieve zaken te eindigen.
Hij heeft opstart problemen. Het eerste drafje (10 meter) loopt hij echt niet goed en doet het ook pijn. De stap daarna is dan meteen verbeterd. Niet lang hierna doe ik een tweede drafje (20 meter) wat al iets beter gaat, maar nog steeds niet goed. Ook hierna zie je hem meer ontspannen, grotere passen maken en zijn hoofd zakt dan in de stap steeds meer. Hij gaat zijn rug loslaten terwijl hij vlot kan door stappen met ruimere passen. Hierna blijf ik stappen en ga pas op het verste punt van de (wandel)rit en op de terug weg weer draven. De laatste draf is meestal erg goed, voelt erg goed. Maar hij blijft dus slecht starten, zeker na een koude nacht of regen.
Ook zag ik vandaag dat hij in zijn motoriek achter in het begin niet goed is, hij zwikt af en toe in zijn heup of knie of kogel. Beide benen en alleen af en toe in het begin tijdens de opstart problemen, daarna is het weg. Als hij ergens voor weg springt functioneerd ook alles goed en krachtig.

Positief: zijn heupen staan recht. En het aller belangrijkste hij begint af en toe de macho uit te hangen. Eerst deed hij dat aan de hand, dansend naast me lopen. En laats toen ik op hem buiten reed. Op de terugweg kwamen er een stel mountainbikers ons achterop en die gingen passeren. Nou ik had opeens heel veel paard onder me. Kop erop, veel front, passagerend, echt heel gaaf! Wel vroeg ik me af of het goed zou gaan of dat hij ervandoor zou gaan of andere gekkigheid zou bedenken. Gelukkig heeft hij zich goed gedragen. Maar dit is wel waar we naar op zoek waren.

Ik hou een schema aan van 1 dag rijden, 1 of 2 dagen rust, 1 dag korte wandeling, 1 of 2 dagen rust en dan weer rijden. Rijdend zijn we dan ondertussen bijna 2 uur op pad, alles stappend op een paar drafjes na. Dit past ons beide heel goed. We worden vrolijk en hebben zin in meer.
(wordt vervolgt)