Vandaag had ik met een stalgenoot afgesproken om samen naar buiten te gaan. Aangezien hij met een fries rijdt en het weer 26 - 30 graden zou worden heeft hij er maar van afgezien. Maar nog iemand met een ook een arabiertje ging wel dus we zijn met z'n tweeën op pad geweest. (namen moet ik nog gaan onthouden)
Met opzet had ik voor de verandering met iemand afgesproken toen de gelegenheid zich voor deed. Paarden zijn nou eenmaal kudde dieren en samen op pad is fijner dan alleen. Mocht Djarra het moeilijk hebben met de verhuizing dan zou samen met een ander zeer welkom zijn. Djarra heeft echt totaal geen moeite met de verhuizing wat een hele gerust stelling is.
We zijn richting Kootwijkerbroek vertrokken om vervolgens om het Kootwijkerzand, de Dikke Bart, heen langs radio Kootwijk terug te draaien. Onderaan het Kootwijkerzand hadden we recht omhoog naar Stal kunnen doorsteken. Maar met temperaturen tegen de 30 graden ga je niet vrijwillig een grote zware zandvlakte oversteken als je rustig aan wil doen. Dus gekozen voor de extra kilometers, maar in makkelijker terrein en met meer schaduw. De paarden liepen heerlijk samen. We hebben lange stukken gedraafd en ook hele lange stukken gestapt. Dit was voor Djarra zijn eerste echte grotere buiten rit sinds lange tijd. Maar hij had er zin in. Van begin tot eind was hij vrolijk en enthousiast. Na 2 1/2 uur was hij wel moe, dat kon ik zien, maar hij voelde zich niet moe.
Op stal lekker afgesponst en te eten gegeven. Deze keer op het pad naar de wei hem niet laten draven, anders wordt dat een gewoonte. In de wei stonden wat paarden vooraan dus is hij op een rustig drafje vertrokken om verderop te gaan staan eten.
zondag 27 juni 2010
zaterdag 26 juni 2010
De eerste dagen in Kootwijk
De verhuizing was donderdag echt super goed gegaan. Djarra voelde zich helemaal thuis op zijn nieuwe wei. Vrijdag heb ik hem eruit gehaald voor een klein ritje. Nou de wei uit naar stal is toch wel erg spannend.. Vastzetten en alleen achter laten om nog iets te pakken was nog even geen goed idee, maar als ik hem poets en opzadel is hij super braaf. Klein rondje om het dorp Kootwijk heen van zo'n 1 1/2 uur gedaan. We hebben zelfs een groot everzwijn gespot! Djarra vond het prima, met zo'n rondje had hij ook het (terechte) idee dat hij niet ver weg ging. Toen ik hem na het afzadelen naar de wei bracht wist hij niet hoe snel hij daar heen kon. Het liefst in gestrekte draf. Dus het is wel duidelijk dat hij het er erg naar zijn zin heeft.
Vandaag vond hij wederom het uit de wei gaan en bij stal staan om verzorgt te worden een beetje eng. Maar hij heeft geen voet verkeerd gezet en ik heb hem ook niet alleen gelaten. Er is een gras veldje waar je kan rijden en longeren en daar ben ik met hem heen gegaan. Nou alsof hij hier al jaren rond liep, niks spannend of eng, gewoon lekker lopen.
Vandaag vond hij wederom het uit de wei gaan en bij stal staan om verzorgt te worden een beetje eng. Maar hij heeft geen voet verkeerd gezet en ik heb hem ook niet alleen gelaten. Er is een gras veldje waar je kan rijden en longeren en daar ben ik met hem heen gegaan. Nou alsof hij hier al jaren rond liep, niks spannend of eng, gewoon lekker lopen.
Djarra's nieuwe stek in Kootwijk
Afgelopen donderdag is Djarra verhuisd naar Stal Horse Trust in Kootwijk. Eenmaal uitgeladen had Djarra haast om bij de wei te komen. De wei van de paarden die 24/7 buiten staan is erg groot, waardoor de achterste paarden helemaal niet door hebben gehad dat er een nieuwe bij kwam. Dus een klein ontvangst commite:
Toen ik een uurtje later ging kijken stond hij er super tevreden bij:
Toen ik een uurtje later ging kijken stond hij er super tevreden bij:
vrijdag 18 juni 2010
reality check
Nu Djarra weer aardig op de rit is kan ik weer met hem aan de slag. En uiteraard wil ik ook graag weer aan een Endurance wedstrijd meedoen en daar dus gericht voor trainen. Ik heb mijn plannen uitgewerkt en maar eens voorgelegd aan een trainings deskundige.
Mijn plannen waren iets te enthousiast ;-).
Djarra heeft niet alleen heel lang niets gedaan hij is ook gewoon ziek geweest en dat hakt er echt goed in. Dus eerst werken aan de basis tot ik zeker weet dat ik weer een stabiel en sterk paard onder me heb. Pas daarna met gerichte wedstrijd training beginnen. Ook is het beter om niet op ons hoogste niveau in te stappen, maar eerst een niveautje lager in stappen.
Hier kan ik me heel goed in vinden. Ik was al van plan nu eindelijk serieus met Djarra richting klassieke dressuur te gaan trainen en met de verhuizing van Djarra naar Kootwijk wordt het maken van basis kilometers in die prachtige omgeving puur genieten.
Mijn plannen waren iets te enthousiast ;-).
Djarra heeft niet alleen heel lang niets gedaan hij is ook gewoon ziek geweest en dat hakt er echt goed in. Dus eerst werken aan de basis tot ik zeker weet dat ik weer een stabiel en sterk paard onder me heb. Pas daarna met gerichte wedstrijd training beginnen. Ook is het beter om niet op ons hoogste niveau in te stappen, maar eerst een niveautje lager in stappen.
Hier kan ik me heel goed in vinden. Ik was al van plan nu eindelijk serieus met Djarra richting klassieke dressuur te gaan trainen en met de verhuizing van Djarra naar Kootwijk wordt het maken van basis kilometers in die prachtige omgeving puur genieten.
vrijdag 11 juni 2010
halfjaarlijkse APK keuring
Djarra heeft weer zijn APK gehad. Hij staat er top bij. Alleen wat punten in zijn rug hadden nog tuning nodig: motor is sterker dan de overbrenging op dit moment. Mogelijk nog van het vastliggen in de box.
Tuning gelijk uitgevoerd en wat tips voor onderhoud meegekregen.
Hiermee is hij klaar voor de trainingen voor het wedstrijd seizoen.
Tuning gelijk uitgevoerd en wat tips voor onderhoud meegekregen.
Hiermee is hij klaar voor de trainingen voor het wedstrijd seizoen.
zaterdag 5 juni 2010
Centered Riding in de praktijk
Wat ik altijd weer boeiend vindt is de relatie die er is tussen waar we met onze gedachten zijn en hoe we er dan fysiek bij lopen/zitten/rijden.
Vandaag heb ik dit aan den lijve mogen ondervinden. Ik ben nu weer aan het trainen. Alles in eerste instantie gericht op weer krachtig van achter uit draven. Djarra had een blessure aan zijn heup gehad door vastliggen.
Dus balans meer op achter om hem hier weer sterk te maken. Dit bereik ik door zelf bewust correct rechtop te gaan zitten met een ontspannen onderrug.
==> Neem een plaatje voor ogen van: een gravure van een klassieke dressuur ruiter in de passage.
Djarra loopt dan super mooi over zijn rug met een onder tredend achterbeen en een nageeflijke hals/kaak. En hij kan en wil nu makkelijk zakken met zijn neus. Deze training gaat de afgelopen tijd echt super.
Vandaag vertrok ik voor een training met het accent op meer tempo (langer draven, niet harder).
De eerste draf gaat heerlijk, maar ...... Djarra loopt ruim met grote passen een ontspannen, maar met een rechte hals en neusje vooruit. Op zich niets mis mee, maar als ik met mijn been nagevelijkheid vraag komt er geen reactie. Dat zou moeten zijn, balanceren, hals en kaak loslaten en nageven.
Conclusie met mijn focus op een "endurance" achtige training is mijn houding veranderd. Niet zo dat iemand dit waarschijnlijk van opzij zou zien. Maar mijn focus ligt ver weg - ver vooruit.
Oplossing: Ik heb mezelf in focus terug gebracht in het hier (rijdend op Djarra) en nu (elke stap die we onderweg zijn). Hierdoor komt mijn balans iets terug. Daarnaast heb ik mijn adem naar mijn centrum en dan specifiek naar mijn onderrug gebracht. Hierdoor ontspant mijn onderrug, mijn voorwaardse focus rechte mijn rug, en voelt bol aan.
Gevolg: Snelheid en passen van Djarra blijven gelijk. Maar zijn balans komt meer naar achter, hij laat zijn rug los, zijn hals/kaak komen los. Nu voel ik dat hij zonder problemen aan de teugel en laag zou kunnen lopen. Dat hoeft nu niet, maar moet wel mogelijk zijn.
Dit was een stukje Centered Riding in de praktijk: Bewust worden van wat er gaande is en weten hoe hier verandering in aan te brengen als dat nodig is.
Vandaag heb ik dit aan den lijve mogen ondervinden. Ik ben nu weer aan het trainen. Alles in eerste instantie gericht op weer krachtig van achter uit draven. Djarra had een blessure aan zijn heup gehad door vastliggen.
Dus balans meer op achter om hem hier weer sterk te maken. Dit bereik ik door zelf bewust correct rechtop te gaan zitten met een ontspannen onderrug.
==> Neem een plaatje voor ogen van: een gravure van een klassieke dressuur ruiter in de passage.
Djarra loopt dan super mooi over zijn rug met een onder tredend achterbeen en een nageeflijke hals/kaak. En hij kan en wil nu makkelijk zakken met zijn neus. Deze training gaat de afgelopen tijd echt super.
Vandaag vertrok ik voor een training met het accent op meer tempo (langer draven, niet harder).
De eerste draf gaat heerlijk, maar ...... Djarra loopt ruim met grote passen een ontspannen, maar met een rechte hals en neusje vooruit. Op zich niets mis mee, maar als ik met mijn been nagevelijkheid vraag komt er geen reactie. Dat zou moeten zijn, balanceren, hals en kaak loslaten en nageven.
Conclusie met mijn focus op een "endurance" achtige training is mijn houding veranderd. Niet zo dat iemand dit waarschijnlijk van opzij zou zien. Maar mijn focus ligt ver weg - ver vooruit.
Oplossing: Ik heb mezelf in focus terug gebracht in het hier (rijdend op Djarra) en nu (elke stap die we onderweg zijn). Hierdoor komt mijn balans iets terug. Daarnaast heb ik mijn adem naar mijn centrum en dan specifiek naar mijn onderrug gebracht. Hierdoor ontspant mijn onderrug, mijn voorwaardse focus rechte mijn rug, en voelt bol aan.
Gevolg: Snelheid en passen van Djarra blijven gelijk. Maar zijn balans komt meer naar achter, hij laat zijn rug los, zijn hals/kaak komen los. Nu voel ik dat hij zonder problemen aan de teugel en laag zou kunnen lopen. Dat hoeft nu niet, maar moet wel mogelijk zijn.
Dit was een stukje Centered Riding in de praktijk: Bewust worden van wat er gaande is en weten hoe hier verandering in aan te brengen als dat nodig is.
Trainings controle op hartslag
Vandaag had ik weer een stevige training in de planning. Deze keer niet in afstand maar in intensiteit, misschien met galop erin. Ook was ik benieuwd hoe hij er nu voor stond en had de Hartslag meter (HF) bij hem om gedaan.
Het is warm weer met temperaturen boven de 20 graden, droog met een klein briesje. De route is deze keer richting Lage Vuursche en Holl.Rading. Hoe ver hangt sterk af van hoe hij aanvoelt onderweg.
Djarra heeft nog het wandel-ritje van gister in zijn hoofd en slentert naast me langs de weg. Ervaring heeft geleerd dat ik dan niet meteen om meer actie moet vragen, maar hem naast lichte aanmoediging, maar gewoon even moet laten.
Maar zodra we in het bos zijn ben ik opgestapt en niet veel verder maar gelijk gaan draven. We gaan deze keer richting Lage Vuursche wat betekend dat we ook door een stukje zwaar zand gaan. In de draf was zijn HF 80-85, in het zand ging zijn hartslag even later 10 slagen omhooog. Het was hier ook gloeiend heet dus ik ben blij dat de rest van de rit door loofbossen gaat. Na een flink stuk in draf maak ik een overgang naar stap om te zien hoe hij (zijn HF) hersteld. Dit verteld heel veel. Nou binnen 50 meter zakte de hartslag naar 65 en toen ik stil ging staan meteen 60. Als een paard moe is blijft de HF hoog, of gaat na zakken weer omhoog. Dus deze eerste draf was niet echt een inspanning. Na voor de zekerheid toch even een staptraject ben ik weer verder gedraafd. Nu een hartslag van rond de 90 maar toen ik ging stappen zakte die meteen naar 60. Helaas stopte toen de HF meter, waarschijnlijk is de batterij op.
Op de terug weg hebben we onze eerste serieuze galop gedaan. Dat hij beter is gaan lopen is ook hier te merken. Hij blijft mooi in balans, heeft veel zin maar gaat niet versnellen. Bij een schrik reactie komen we in de galop die wat moeilijker is en dus hier meteen maar in door gegaan. Iets meer ondersteuning en aanmoediging gegeven en op tijd gestopt voor hij in de fout zou gaan. Lekker weer op adem laten komen in draf en weer een stuk gestapt. Op de terugweg hoef ik maar een hint van draf te geven of hij verstrekt al weer vol energie voor het laatste stuk naar huis. Aan het iets meer schrikken merk ik dat hij in zijn kop moe is, maar fysiek kan hij het prima aan!
Wat weer opvalt is als hij eenmaal lekker op gang is steeds beter en fanatieker wordt. Dit was weer een heerlijke rit. Waar hij trouwens geen honger of dorst van heeft gekregen, dus de inspanning was niet echt zwaar.
Het is warm weer met temperaturen boven de 20 graden, droog met een klein briesje. De route is deze keer richting Lage Vuursche en Holl.Rading. Hoe ver hangt sterk af van hoe hij aanvoelt onderweg.
Djarra heeft nog het wandel-ritje van gister in zijn hoofd en slentert naast me langs de weg. Ervaring heeft geleerd dat ik dan niet meteen om meer actie moet vragen, maar hem naast lichte aanmoediging, maar gewoon even moet laten.
Maar zodra we in het bos zijn ben ik opgestapt en niet veel verder maar gelijk gaan draven. We gaan deze keer richting Lage Vuursche wat betekend dat we ook door een stukje zwaar zand gaan. In de draf was zijn HF 80-85, in het zand ging zijn hartslag even later 10 slagen omhooog. Het was hier ook gloeiend heet dus ik ben blij dat de rest van de rit door loofbossen gaat. Na een flink stuk in draf maak ik een overgang naar stap om te zien hoe hij (zijn HF) hersteld. Dit verteld heel veel. Nou binnen 50 meter zakte de hartslag naar 65 en toen ik stil ging staan meteen 60. Als een paard moe is blijft de HF hoog, of gaat na zakken weer omhoog. Dus deze eerste draf was niet echt een inspanning. Na voor de zekerheid toch even een staptraject ben ik weer verder gedraafd. Nu een hartslag van rond de 90 maar toen ik ging stappen zakte die meteen naar 60. Helaas stopte toen de HF meter, waarschijnlijk is de batterij op.
Op de terug weg hebben we onze eerste serieuze galop gedaan. Dat hij beter is gaan lopen is ook hier te merken. Hij blijft mooi in balans, heeft veel zin maar gaat niet versnellen. Bij een schrik reactie komen we in de galop die wat moeilijker is en dus hier meteen maar in door gegaan. Iets meer ondersteuning en aanmoediging gegeven en op tijd gestopt voor hij in de fout zou gaan. Lekker weer op adem laten komen in draf en weer een stuk gestapt. Op de terugweg hoef ik maar een hint van draf te geven of hij verstrekt al weer vol energie voor het laatste stuk naar huis. Aan het iets meer schrikken merk ik dat hij in zijn kop moe is, maar fysiek kan hij het prima aan!
Wat weer opvalt is als hij eenmaal lekker op gang is steeds beter en fanatieker wordt. Dit was weer een heerlijke rit. Waar hij trouwens geen honger of dorst van heeft gekregen, dus de inspanning was niet echt zwaar.
vrijdag 4 juni 2010
Djarra als babysitter
Djarra had vandaag de verantwoordelijkheid om een puppy paard (3 jaar) mee te nemen op een buiten rit. Troubadoer is nog jong en alleen kan heel erg spannend zijn. Dus had ik aangeboden met hem mee te gaan. We hebben het kleinste rondje helemaal gestapt en Djarra heeft braaf aan een lang teugeltje laten zien hoe relaxed dat kan zijn. In het beging moest hij héél langzaam. Troubadoer was erg bezig met de muggen en beesten op zijn lijf en stond om de 5 passen stil om hier mee bezig te zijn. Voorop was al helemaal niet een optie. Pas over de helft zag je Troubadoer veranderen, hij werd opener ging meer geïnteresseerd op de omgeving letten en zich met Djarra bemoeien. Ging lekker los door zijn lijf lopen met meer zelfverzekerder stappen. Erg leuk om te zien.
Wederom ben ik super trots op mijn paard, hij kan zo'n rust en stabiliteit uitstralen!
Oh ja, de dag ervoor had hij nog ruim 10 minuten stilgestaan (echt geen voet verzet anders dan een ander achterbeen op rust zetten), toen ik een vriendin tegen kwam die erg lang van stof kan zijn. Het was erg gezellig en daarna heeft hij nog fiks moeten werken wat ook heerlijk ging.
Wederom ben ik super trots op mijn paard, hij kan zo'n rust en stabiliteit uitstralen!
Oh ja, de dag ervoor had hij nog ruim 10 minuten stilgestaan (echt geen voet verzet anders dan een ander achterbeen op rust zetten), toen ik een vriendin tegen kwam die erg lang van stof kan zijn. Het was erg gezellig en daarna heeft hij nog fiks moeten werken wat ook heerlijk ging.
dinsdag 1 juni 2010
Training opgevoerd
Vorige week had ik 4 dagen met hem gewerkt. Maar dat was op rustig stabiel draven gericht, rijdend en aan de longe. Galop was nog niet echt aan de orde geweest. Stevig actief in draf aan het werk ook nog niet.
Maandag had hij een rust dag.
Vandaag heb ik hem in de longeerbak aan het werk gezet. Geen longeersingel/bijzetten of longeerlijn. Gewoon los, maar het bakje is niet super groot en de grond een tikkie zwaar.
Hij begon zelf over actief, omdat er met een slijptol en grof geweld metaal bewerkt werd bij een platte wagen even verder op, maar daar werd na 10 minuten mee gestopt.
Hierna heb ik de regie overgenomen. Linksom liep hij nog niet compleet los en ruim in de draf, dus even een paar keer van hand veranderen(=om laten keren) dan weer actief weg. Hierna is hij links en rechtsom lekker los en ruim.
Na een tijdje lekker actief rond draven heb ik hem gevraagd aan te galopperen. Zowaar gaat hij linksom in de goede galop vanuit het binnen achterbeen. Dit is voor hem nog erg moeilijk waardoor hij meestal helemaal naar buiten gesteld in de verkeerde galop aanspringt. Hij heeft ook moeite met de kleine volte hier in de longeerbak, maar wederom op beide kanten kan ik hem laten door galopperen: 2 - 3 rondjes. Hierna doorgewerkt met overgangen draf-stop-draf(actief) en draf-galop-draf, dit vindt hij erg leuk, maar is natuurlijk super zwaar.
Hij doet het echt super en op minimale signalen van mijn kant, heerlijk! Al met al is hij een half uur keihard aan het werk geweest. Na afloop staat hij rustig bij me te staan. Niet buiten adem, niet bezweet, maar ik zie dat hij best wel moe is. Na afloop zijn twee handjes voer gegeven. Als ik hem naar de wei breng zie ik hoe moe hij is ;-). Morgen heeft hij weer een rustdag en donderdag heb ik een heel rustig klein buitenritje in de planning. Ben benieuwd hoe hij er dan bijstaat.
Maandag had hij een rust dag.
Vandaag heb ik hem in de longeerbak aan het werk gezet. Geen longeersingel/bijzetten of longeerlijn. Gewoon los, maar het bakje is niet super groot en de grond een tikkie zwaar.
Hij begon zelf over actief, omdat er met een slijptol en grof geweld metaal bewerkt werd bij een platte wagen even verder op, maar daar werd na 10 minuten mee gestopt.
Hierna heb ik de regie overgenomen. Linksom liep hij nog niet compleet los en ruim in de draf, dus even een paar keer van hand veranderen(=om laten keren) dan weer actief weg. Hierna is hij links en rechtsom lekker los en ruim.
Na een tijdje lekker actief rond draven heb ik hem gevraagd aan te galopperen. Zowaar gaat hij linksom in de goede galop vanuit het binnen achterbeen. Dit is voor hem nog erg moeilijk waardoor hij meestal helemaal naar buiten gesteld in de verkeerde galop aanspringt. Hij heeft ook moeite met de kleine volte hier in de longeerbak, maar wederom op beide kanten kan ik hem laten door galopperen: 2 - 3 rondjes. Hierna doorgewerkt met overgangen draf-stop-draf(actief) en draf-galop-draf, dit vindt hij erg leuk, maar is natuurlijk super zwaar.
Hij doet het echt super en op minimale signalen van mijn kant, heerlijk! Al met al is hij een half uur keihard aan het werk geweest. Na afloop staat hij rustig bij me te staan. Niet buiten adem, niet bezweet, maar ik zie dat hij best wel moe is. Na afloop zijn twee handjes voer gegeven. Als ik hem naar de wei breng zie ik hoe moe hij is ;-). Morgen heeft hij weer een rustdag en donderdag heb ik een heel rustig klein buitenritje in de planning. Ben benieuwd hoe hij er dan bijstaat.
Abonneren op:
Posts (Atom)