Onze tweede springles

Vandaag onze tweede spring les gehad. Wat kan het kennelijk toch allemaal spannend zijn, terwijl het er voor mij zo simpel uitziet.

De eerste drafbalk waar we overheen zouden draven lag langs de bakrand, waar aan de andere kant de trailers tegenaan geparkeerd stonden. Nou dan draaf je dus scheef langs het hek om naar de trailer te kijken, gelukig is één balk dan nog wel te doen. Maar toch zo spannend dat hij na de balk meteen op slot zit en niet meer kan lopen. Dit hebben we kunnen ondervangen door na de balk meteen door te draaien op de volte, door de stelling kon ik hem over zijn rug laten lopen en dat hielp om weer een normale draf onder me te krijgen. Dit was na een paar keer ook over, maar toch elke verandering is spannend. De balkjes van één naar drie uitgebreid is daarna eigenlijk geen probleem.

Toen werd er een steil sprongetje met draf balk klaar gezet, dus niet eerst een kruisje. Tja, dat kan niet hè, dat ziet er anders uit. Tweemaal gestopt. Vervolgens een kant van de balk op de grond gelegd, zodat Djarra er overheen zou kunnen stappen, dat heb ik liever dan stoppen en er langs gaan. Paar keer in stap en daarna in draf en dan is het weer helemaal in orde. Alleen moest ik beter recht uit rijden om hem een goede balans over de sprong te geven en dan land hij ook meteen in de goede galop. Dat was linksom nu dus rechtsom. Fout, kan niet springen rechtsom, echt niet! Weer balkje aan een kant op de grond, zelfs dit was nu eigenlijk te eng, maar goed met een nood sprong er over. We hadden iets vaker nodig voor er weer ritme vertrouwen was. Maar dan gaat hij ook meteen heel lekker.

Hij is alleen nog niet sterk achter. In de linker galop kan je hem nog niet terug rijden als hij door enthousiasme harder gaat. Ook weet hij soms door de spanning niet meer wat hij met zijn benen moet doen. Na een hele spannende sprong viel hij na 10 meter bijna van zijn benen. Ik moet hem echt helpen dan en ondersteunen. Maar zodra hij lekker gaat en het ritme heeft kan ik er weer helemaal vanaf blijven en hem zelf laten springen. Het is continu een zoektocht tussen uitersten. Als hij het spannend vind moet ik absoluut geen druk zetten, maar wel goed begeleiden en helpen. Als hij echt loslaat en gaat lopen en springen kan ik hem flink aanpakken als het nodig is en heel stil worden als alles past.
Als hij weigert, omdat het even te veel is moet ik wachten en praten. Als hij even later weigert omdat dat misschien een interessante optie is kan ik hem rustig een tik met de zweep geven en streng toe spreken, terwijl ik flink door drijf.

Maar goed, na een half uur waren we beide moe maar voldaan. Halverwege het naar huis wandelen werd hij al weer wat levendiger en hij stapte vlot en los door zijn lijf. Toch weer een heel goed gevoel na deze les.

Zelfstandig, maar liever niet alleen.

Zo kan ik Djarra het beste omschrijven.

Dit zie je onder andere heel goed bij het weide gebeuren.
Laatst bracht ik hem na het rijden ’s morgens naar de wei. Hij had daar zin in en we draafden langs de weg naar het 2de hek. Bij het 1ste hek is het echt een zware modder bende en Djarra vind het niet erg om door te gaan naar het 2de hek als hij toch weet dat hij de wei in mag. Dus vrolijk naar de wei. Alleen toen hij goed in wel in de wei stond en eens om zich heen keek realiseerde hij zich dat hij de eerste en dus de enige was. Dat is niet gezellig dus flink hinniken om de rest te roepen dat ze moeten opschieten. Hiervoor gaat hij niet aan het hek staan ofzo, maar gaat gewoon rond scharrelen. Maar wel dus de rest roepen.

Ook haalde ik hem er een keer ’s avonds in het donker uit de wei. Hij stond met nog 3 of 4 anderen bij het 1ste hek te wachten. Dan roep ik hem en zeg dat ik door loop naar het 2de hek. Dat kent hij en dan komt hij ook. Zo in het donker trek je dan een sprintje en de rest wil niet alleen blijven en galoppeert mee naar het 2de hek. Dan moeten ze even op mij wachten tot ik er ben,hek open heb en de wei in worstel. De rest vond dat te lang duren en galoppeerde weer met z’n alleen naar het 1ste hek. Djarra stond toen op 3 meter van me af en hij dacht er niet eens over na om met de rest mee terug te galopperen. Hij bleef gewoon ontspannen staan tot ik hem meenam naar het hek. Danste naast me langs de weg richting de stal en zijn avond eten.

Hij is echter niet zo expressief. Alleen rijden vond hij in het begin gewoon eng nu is het niet eng meer, maar alleen is toch niet zo gezellig als met anderen. Meestal lijkt hij zich absoluut niet met de ander te bemoeien wat die ook doet. Maar schijn bedriegt, want hij heeft wel degelijk de ander in de peiling. Zo bleek toen het om een jonge hengst ging die niet echt door zijn ruiter in toom werd gehouden. De hengst was erg aanwezig en liep ook dicht op ons. Dat was duidelijk niet in orde volgens Djarra en met ontblote tanden en de oren in zijn nek deed hij een uitval. Dat was duidelijk. Later stonde we iets verspreid stil om de uitleg van een bijzondere plek te krijgen. Op een zeker moment komt de ruiter met zijn hengst in onze richting gestapt. En ik voel Djarra zich klaar maken om in zijn achteruit met de achterbenen paraat de afstand te dichten richting de hengst. Ik heb hem maar meteen uitgelegd dat dat niet de bedoeling was. Dat accepteert hij dus er is verder geen probleem, maar zijn normaal nonchalante houding is dus nooit onverschilligheid.

Aan de andere kant kan ik weg rijden van anderen zonder problemen. Kan Djarra staan drinken in/uit een plas in het bos als andere ruiters langskomen zonder op of om te kijken. Hij lest rustig zijn dorst en gaat pas dan weer verder. Op weg naar huis kan ik eerder gaan stappen en de rest laten gaan. Alleen als ze uit het oog verdwijnen wordt hij een beetje druk, maar blijft aanspreekbaar.

Als paard, en dus een kuddedier, denk ik dus dat hij heel evenwichtig is en goed in zijn vel zit.

Onze eerste springles!

Eindelijk is het zover onze eerste springles is een feit. Ik had er echt naar uitgekeken en was heel gespannen enthousiast. Het was dan ook grappig om te merken dat Djarra mijn spanning meteen oppakte en “oud” gespannen gedrag vertoonde toen we naar de manege wandelde. Hij wist niet dat hij naar zijn eerste springles ging, want ik wandel dit stuk ook als ik in het bos ga rijden. Het is later nog voor de les ook weg gezakt bij ons. Hopelijk gaat Djarra leren dat mijn enthousiaste spanning altijd leuke dingen betekenen. Want hij vind springen leuk dat is nu wel bevestigd.

Maar ik moet niet op de zaken vooruit te lopen. Ik had alles zeer ruim gepland, omdat Djarra een rijbak en een binnenbak tot nog toe nog spannend vond. We kunnen ook pas sinds kort zonder al te veel “hikjes” rond kunnen draven en voltes rijden. Dus ik was ruim op tijd bij de stal waar hij al zonder op of om kijken eigenlijk zo het terrein op liep en mee de binnen bak in ging. Eerst rond gewandeld aan de hand daarna erop. Gestapt en gedraafd. Er kwamen ook andere in de bak of gingen eruit. Eigenlijk reageerde hij heel relaxed en er is geen spanning in zijn rug geweest. We hebben wat gedraafd, niets dressuur-matigs ik ben al blij als hij redelijk relaxed rond loopt en hoe daar bemoei ik me niet te veel mee. Nou dat is niet helemaal waar, door middel van stelling vragen in stap help ik hem ontspannen.

Lammert kwam zeggen dat we in de buitenbak ging lessen dus ik ben afgestapt en ben naar de buitenbak gegaan. Nergens balken te bekennen dus ik had nu weer tijd om eerst rond te wandelen en pas daarna weer op te stappen. En weer was Djarra braaf, hij liep het lekkerst richting uitgang en wat stroever ervan af. Aan Lammert aan gegeven dat ontspannen voorwaards gaan prioriteit één was en springen prioriteit twee. Tijdens de les zaten we helemaal op één lijn van wat we wilden dus dat is fijn.

We begonnen met één drafbalk en voila, daar loopt meneer tegenwoordig zonder blikken of blozen zo over heen. Ook twee en drie drafbalken werden soms echt heel goed genomen. Wel kwam lrechtsom dravend het “hikje” naar boven en hij heeft ook lopen hoesten. Dit zijn tekenen bij Djarra dat hij het spannend vind. Maar hij blijft braaf doorwerken en doet echt zijn best.
Hierna een kruisje met drafbalkje ervoor. En wonder boven wonder ook hier gaat hij meteen de eerste keer zo overheen!!!! Dit is echt nog nooit vertoond, maar wel stilletjes gehoopt. Stukjes gaat hij ook lekker aan de teugel wat dus alleen kan als hij zijn rug los laat. Lammert legt het iets hoger, want Djarra is erg slim en makkelijk, dus lage kruisjes kan je draven en hoef je helemaal niet te springen. Na de hindernis nadruk op flink door galopperen. Hij moet leren op de hindernis aan te trekken en dan kan ik heel stil worden in mijn handen en mijn drijven. En het gevoel dat hij geeft is soms echt goed.

Als laatste een kleine stijlsprong zonder draf balk die ik uit galop moest nemen. We waren nu linksom bezig en dat is zijn moeilijke galop kant al galoppeerde hij prima na de hindernis door. Maar de eerste keer aanspringen in linkergalop voor de hindernis was wat kunst en vliegwerk. Maar de sprong was goed. Even stappen en opnieuw aanspringen ….. springt hij prachtig in links aan zo naar de hindernis, springt erover en galoppeert door: echt helemaal volgens het boekje YES YES YES. We hebben dit een paar maal gedaan en het beloofd veel goeds. Zodra hij het echt leuk gaat vinden dan kan hij lopen en springen zo heerlijk. Maar we zijn verstandig gebleven en hebben pas over 14 dagen weer les afgesproken.

Na afloop was hij in zijn “spring” spieren wel moe, je merkt dat in zijn rechter achterbeen. Maar je hoeft hem niet echt op adem te stappen. Maar goed we wandelen toch lekker de hele Jachthuislaan weer naar stal. Ik ben echt helemaal blij. Ik hoop ook dat doormiddel van de springles hij makkelijker en beter in een bak te rijden wordt.
Voor nu ben ik weer helemaal blij!

Zoekend de UPDATE

Ik heb dus niets aan de wijze van houden en voeren veranderd. Wel ben ik met een sand-clear kuur van 7 dagen bezig. Het enige dat ik gedaan heb is minder gaan rijden/werken met Djarra.

Afgelopen week:
* maandag rustdag.
* dinsdag longeren met bijzet, in totaal niet langer dan 30 minuten. Hij liep erg goed.
* woensdag en donderdag rustdagen.
* vrijdag zijn we zadels wezen passen zonder erop te zitten, konden zo wel zien dat ze niet pasten. En na afloop en heel klein rondje samen met Laura en Oscar door het bos gedraafd. Boomstam 2x gesprongen zonder aarzeling en daarna vond hij alles leuk, vooral de optie in galop naar huis, wat we niet gedaan hebben.
* zaterdag weer een rustdag.
* zondag met Mariska en Shadwan een heerlijke rit gemaakt. Hij moest zijn tempo iets rustig houden voor Shadwan wat heel goed ging en de hele weg een paard dat graag wou lopen!
* maandag haal ik hem uit de wei is hij weer super enthousiast. In plaats van het eerste hek met bagger waar alle paarden stonden te wachten inclusief Djarra liep ik door naar het tweede hek met minder bagger. Djarra bekeek deze aktie even en kwam toen in draf naar het andere hek! Langs de weg terug had hij het liefst gedraafd, wat we nu dus niet doen ;-) en hij liep een beetje te showen!

Conclusie: de werkdruk omlaag werp al zijn vruchten af en ik heb weer een vrolijk paard naast me.

Zoekend.....

Het gaat best lekker met Djarra en mij, we rijden aardig wat af. Toch voelt het niet helemaal goed. Djarra doet alles wat ik hem vraag, maar ik mis wat. Het ontspannen en tevreden paard voelt nu eerder futloos. Er mist dus wat. Fysiek kan hij alles aan wat ik vraag en van echt een keer stevig trainen levert ook geen problemen op..…en toch. In november heb ik hem helemaal laten nakijken en toen stond hij er prima bij, toen nog ontspannen en tevreden.
En dan ga je dus zoeken en in gedachten allemaal scenario’s uitwerken. Wat is er veranderd en kan deze verandering in hem teweeg gebracht hebben?

Het werk dat we doen? (=> rijden was een stress factor)
- Sinds 4-2006 reed ik 1 keer per 2 weken (hulp bij opstappen en rijden nooit alleen)
- Sinds 7-2007 reed ik 3 keer per week (ik kan nu alleen buiten rijden)
- Sinds 10-2007 rij ik 4 – 5 keer per week (2x buiten, 2x in de bak=was stress)

Wijze van houden?
- Sinds 7-2007 een wei zonder schuil stal, 24/7 buiten
- Sinds 12-2007 ’s nachts (+18 uur) binnen, omdat er geen gras en alleen nog maar modder in de wei is. Djarra heeft nooit een deken. Heeft nu zeker onbeperkt hooi de tijd die hij opstal staat.

Voeding?
- In 11-2007 nog getest en het voer was voor Djarra prima.
- In 11-2007 (voor het eerst sinds 4-2007) zijn kracht voer opgevoerd van 1 naar 2 scheppen per dag.
- Half 12-2007 noodgedwongen een ander merk voer moeten geven. Wel ook een granenmengsel met een kern korrel.

Nog met anderen erover gebrainstormd, nog bedankt Désirée Hanen voor het meedenken. En we kwamen tot de conclusie dat hij fysiek eigenlijk geen problemen heeft. Maar mogelijk het vaker gaan rijden nog een erg grote belasting waar hij geen tijd voor krijgt om dit te verwerken als ik vr, za, zo en maandag achter elkaar rij. Het idee was vrijdags in de bak, zaterdag en zondag buiten rijden (wat nu meestal alleen is) en maandag nog eventjes in de bak. Hij zet soms vanuit stress in zijn hoofd zijn lijf vast als ik in de bak rij. Dus dat koppie heeft nog steeds veel te verwerken ook al doet hij alles braaf.

Conclusie: Om te weten of dat inderdaad speelt verander ik verder niets, ga alleen minder rijden en bouw minsten 2 dagen volledige rust in.
Oh ja, toch nog iets. Hij had zand in zijn mest, geen wonder met die wei, maar daar had ik niet zo snel aan gedacht. Dus ik ga hem ook een kuurtje geven om zand te verwijderen uit zijn darmen. Als dat een factor is dan zal de opname van het voer verbeteren.