Wortels, toch maar niet ...

Weer een leuk experiment achter de rug. Ik geef nooit wortels als onderdeel van Djarra's voer, hooguit een wortel als beloning.
Maar als ik dan een zak wortels mee krijgt als dank voor het vrijwilligen bij een endurance wedstrijd zorg ik dat Djarra elke avond een portie wortels krijgt bij zijn avond eten. Vindt hij heerlijk dus waarom niet.

Na een aantal dagen valt op dat hij bij het poetsen best wel onrustig is, maar goed kan gebeuren. De dagen daarna blijft hij onrustig gespannen en kan niet stil staan. Kan niet meer stil staan bij het poetsen, kan niet meer stil staan als hij een behandeling krijgt. Aangezien ik hem ken weet ik dat het geen "verkeerd gedrag" is dat afgestraft moet worden. Ik blijf hem wel rustig uitleggen dat hij gewoon stil moet blijven staan. En het kwartje valt bij mij: SUIKER. Als hij teveel suiker krijgt wordt hij hyper. Het enige wat veranderd is zijn de wortels, dus na een week waren ze op en dat was maar goed ook. Laatste restje "hyper" er maandag met een fijne buiten rit uitgewerkt.

Vandaag (donderdag) was hij weer helemaal ZEN en stond lekker te genieten toen ik stond te kletsen en ook terwijl ik uitgebreid aan het poetsen was.

Working Equitaion wedsrijd

In 2009 hebben we aan de Working Equitation (WE) geproefd en dat smaakte naar meer.

Afgelopen weekend heeft Djarra zijn officiële debuut in de WE gemaakt. Hij heeft laten zien dat hij niet meer onder de indruk is het rijden in een (binnen) bak.  Hij heeft laten zien hoe super cool hij is. Hij nam alles in zich op en bleef totaal gefocust op mij en wat ik van hem vroeg. Dat er luidsprekers waren en dat we reden op muziek, nog nooit eerder gedaan, was totaal geen probleem. Wat er voor zorgde dat hij los in zijn lijf bleef en prachtig losjes rondliep!

Dit is voor Djarra een enorme doorbraak, weer een stap vooruit.

Om dit voor elkaar te krijgen heb ik wel hem volledig vrij gelaten om zijn eigen ding te doen. Wat betekende dat ik hem niet dressuurmatig heb gereden. Niet gevraagd netjes aan de teugel en over zijn rug. Dus het plaatje was voor toeschouwers niet wat er verwacht wordt op zo’n wedstrijd ;-)

Maar hij stond super aan mijn hulpen! Zeker in de trail leverde dat een foutloos parcours op. In galop aan komen en tussen twee palen zo relaxed stil staan dat ik rustig een beker kan omzetten van rechts naar links. Vanuit stilstand dan meteen in galop weg naar de bel, even klingelen en zonder aarzelen achterwaarts. Brug was geen probleem, halverwege wou hij even checken en hield 1 pas in, dat mag van mij. Ook een kicken is: vanuit galop in een hoek stoppen en afstappen. Paard staat solide en ik kan zonder aarzelen de teugels loslaten en om hem heen lopen voor ik weer opstap. Rustig alles op maat maken en dan zo weer door galopperen.

Bij de prijsuitreiking was uiteraard veel applaus en ook daar keek hij niet van op. Rustig staan wachten al de rest rond stapt. Alles bij elkaar een super geslaagde dag. Wat de deur opent om serieus voor de WE te gaan in wedstrijd vorm.