In afwachting van het voorjaar

Na alle winterse foto's ook maar eentje van een paar weken geleden toen we zowaar weer hadden dat het wel voorjaar leek.

Eindelijk weer aan het paardrijden...

Vanwege mijn eind juli opgelopen hernia heb ik al heel, heel erg lang niet echt paard gereden. Mijn herstel is langzaam, erg langzaam en ik ben er nog steeds niet.

Maar één van de dingen die ik wel weer doe is paardrijden. Opstappen is het grootste probleem, maar rijden gaat prima. Standaard als ik heb paardgereden heb ik minder pijnstilling nodig!

Djarra neemt me mee en zorgt echt super voor me. De tijd dat ik met rollator snelheid voortbewoog, liep/schuifelde hij net zo langzaam met me mee. En nu met rijden is hij echt zo super stabiel, niet meer schrikken en wegduiken, gewoon kijken en doorlopen.

Ik gebruik zijn stap om mijn onderrug te laten ontspannen. In stap wordt mijn linker en rechterheup afwisseld in een 3D beweging zachtjes los gewerkt.
In de draf, uiteraard lichtrijden, moet ik mijn heup openen en sluiten. En mijn core spieren moeten me stabiliseren, dus prima training.
Met galop ben ik nog heel voorzichtig. Een handgalopje die ik kan uitzitten of als het vlotter gaat dan ga ik in de verlichte zit, maar niet te lang.

*** Maar wat is dat weer genieten zeg. Gister heb ik met een voorjaars zonnetje over de hei gedwaald! ***