Afgelopen woensdag middag maar een serieuze trainingrit gepland. Tenslotte komt het seizoen steeds dichter bij, onze eerste wedstrijd staat voor 19 April gepland. Ik ga in Kootwijk klasse II starten en dat wordt dan 52,5 km. Dus een route gepland die hemelsbreed niet zo ver weg gaat, maar door twee lussen te combineren kom ik op 21 km. Uit, exclusief in- en uitstap traject.
Weer was prima, fris en blauwe lucht. Paden zijn op dit moment redelijk voor wat modderigheid betreft. Dus Djarra opgezadeld en zelf mijn Navman omgedaan om afstand/snelheid (avg en max) bij te houden. Hij begon al met goede zin wat heel fijn is, vlotte stap en de eerste draf meteen lekker los en voor waards. Hij draaft tegenwoordig met zo’n 14 km/uur, hiermee start hij en dit is tijdens de rit eigenlijk niet veranderd. Dus aan het eind van de rit heb ik de draf naar 12 km/uur gehaald, wat hij geen probleem vindt trouwens. Ik ben voor het Paleis Soestdijk langs vertrokken, om het Baarns bosbad dat perceel bos geheel rond gereden. Grote stukken in galop en hij loopt heerlijk. Wel is geconstateerd dat ik in de galop enigszins in de verlichte zit hang op mijn dijbenen. Als ik echt wil gaan zitten houdt hij zijn rug nog vast en dat zit voor geen meter. Maar dat zal nog wel gaan verbeteren, we galopperen pas serieus sinds afgelopen herfst. Na deze lus van 9 km wat lange paden gedraafd en niet huiswaarts gekeerd, maar de andere kant op voor de volgende lus. Dat vindt Djarra geen enkel probleem, hij geeft wel aan dat we de verkeerde kant op gaan, maar draaft net zo makkelijk door. Hier zijn we op het terrein van Gooisch Natuurreservaat en moet ik door een hekje. Hierna heb ik dit traject weer helemaal gegaloppeerd. En dat is echt veel meer dan hij tot nog toe gewend is ;-). Aan de andere kant van dit perceel weer door een hekje, dit is het verste punt, en via heerlijke zand paden terug gedraafd. Voor ons uit galoppeerde een ander paard en dat heeft Djarra lekker mee getrokken. Dus op 500 meter afstand hebben we die in draf bijgehouden, volgens mijn ging dat met 17 km/uur en dat was voor Djarra pittig. Maar goed hij deed het zelf. Later tempo terug genomen en eens tuk gestapt. De laatste 5 km bouw ik dan af. Wat langer stuk stap er tussen en de draf met langere teugel en op het laatst dus ook iets het tempo terug genomen.
Al met al stapte hij het laatste stuk met mij ernaast nog steeds lekker door, met een alerte blik. Absoluut niet moe en op zijn hals begon hij al op te drogen. Want hij loopt wel met zijn winter vacht rond bij een temperatuur van 8 – 10 graden. De hele rit heeft hij een goed gevoel gegeven. Ik vind hem altijd beter worden als ik langer onderweg ben. Hij kan na 1 uur nog een beetje minder enthousiast voelen en na 1,5 uur voelt hij dan krachtiger en energieker aan.
Goed dit was de eerste training van 21 km. Deze week met een gemiddelde van 13 km/uur en een maximum van 25 km/uur. Twee dagen rust en dan ga ik morgen met Karien en Alter trainen. En overmorgen gaan we met de trailer naar Ede om met een groepje daar mee te rijden. Dus dit wordt vervolgt.
vrijdag 29 februari 2008
zaterdag 16 februari 2008
We zijn lekker bezig en het is ook nog heerlijk weer.
Vrijdag ben ik met een vriendin mee wezen wandelen. Dat is meestal zo’n twee uur flink doorstappen. Haar paard is niet in orde en stappen is het enige wat mag en eigenlijk ook moet. Hij startte vrijdag wat moeizaam op, maar je ziet hem tijdens de wandeling verbeteren en uiteindelijk zeer vlot door stappen. Ik ben met Djarra mee om een aantal redenen. Ten eerste is het gewoon gezellig om met je paard te wandelen en samen met een ander is nog leuker. Daarnaast moet Djarra beter leren doorstappen en dat gaat dus ook steeds beter sinds we af en toe samen wandelen. Ook moest ik iets minder gaan rijden en zo ben je toch nog lekker bezig, het werkt prima om de conditie op peil te houden.
Afgelopen vrijdag ging ik dus weer mee, Djarra met een halster en een lang touw dat loopt het lekkerst. Strak blauwe lucht, temperatuur net boven het vriespunt. Zo liepen we te genieten door het bos. Ik liep te denken dat ik wel heel graag gewoon op zijn blote rug zou willen zitten. Gewoon zoals we er nu bijliepen alleen een halster om en zonder cap. Gewoon stappen achter de ander. Ik heb pas een keer zonder zadel op hem gezeten en dat ging goed, geen spanning of stress van zijn kant. Dus met een beetje hulp op zijn rug geklommen. Ik had het touw links en rechts aan het halster vastgemaakt. Zitten ging goed wel een heel groot vraagteken boven Djarra’s hoofd. Op stem weg laten stappen en achter de ander aan. Zeker 10 minuten bleef het vraagteken boven zijn hoofd, maar daarna was het goed. Hij was met een los teugeltje prima te sturen en we hebben zelfs een keertje bijgedraafd. Al met al zeker een half uur zo mee gestapt het was echt helemaal super. Voor de drukke weg waar we langsgaan naar huis afgestapt en de rest weer gewandeld.
Vandaag is het zaterdag en heb ik weer een grens verlegd. Weer heerlijk weer, blauwe lucht en temperatuur rond het vriespunt. Ik ben met Djarra op pad gegaan en hij had er ook zin in. Voor het eerst ben ik met hem naar de hei bij Laren gegaan. Hiervoor moet je over een druk dubbel spoor en onder een druk viaduct door. Dit had ik nog niet eerder alleen met hem gedaan. Hij vond dat allemaal nogal spannend en alleen op stap was nog niet helemaal zijn idee van een leuke rit. Vandaag voelde hij dus heerlijk aan. Dus op naar het spoor waar hij wel goed kijkend maar zonder problemen overheen stapte. Bij de weg met viaduct ben ik afgestapt, ik voelde dat hij het wel spannend vond en dan kan ik beter naast lopen om hem te steunen dan erop zitten. Toen dat achter de rug was ging hij weer vol goede moed in een lekker tempo op weg. We hebben een puntje hei gepakt en toen weer terug. Hij liep heerlijk. Nu bij het viaduct blijven zitten, naar huis is hij altijd moediger en het ging goed. Het spoor was best eng vond hij, maar toch braaf door gestapt. Kortste weg naar huis met leuk galopjes er tussen door. Tja, al weer zalig met mijn paardje op weg geweest.
Morgen gaan we weer samen met een vriendje dat vindt hij altijd leuk.
Vrijdag ben ik met een vriendin mee wezen wandelen. Dat is meestal zo’n twee uur flink doorstappen. Haar paard is niet in orde en stappen is het enige wat mag en eigenlijk ook moet. Hij startte vrijdag wat moeizaam op, maar je ziet hem tijdens de wandeling verbeteren en uiteindelijk zeer vlot door stappen. Ik ben met Djarra mee om een aantal redenen. Ten eerste is het gewoon gezellig om met je paard te wandelen en samen met een ander is nog leuker. Daarnaast moet Djarra beter leren doorstappen en dat gaat dus ook steeds beter sinds we af en toe samen wandelen. Ook moest ik iets minder gaan rijden en zo ben je toch nog lekker bezig, het werkt prima om de conditie op peil te houden.
Afgelopen vrijdag ging ik dus weer mee, Djarra met een halster en een lang touw dat loopt het lekkerst. Strak blauwe lucht, temperatuur net boven het vriespunt. Zo liepen we te genieten door het bos. Ik liep te denken dat ik wel heel graag gewoon op zijn blote rug zou willen zitten. Gewoon zoals we er nu bijliepen alleen een halster om en zonder cap. Gewoon stappen achter de ander. Ik heb pas een keer zonder zadel op hem gezeten en dat ging goed, geen spanning of stress van zijn kant. Dus met een beetje hulp op zijn rug geklommen. Ik had het touw links en rechts aan het halster vastgemaakt. Zitten ging goed wel een heel groot vraagteken boven Djarra’s hoofd. Op stem weg laten stappen en achter de ander aan. Zeker 10 minuten bleef het vraagteken boven zijn hoofd, maar daarna was het goed. Hij was met een los teugeltje prima te sturen en we hebben zelfs een keertje bijgedraafd. Al met al zeker een half uur zo mee gestapt het was echt helemaal super. Voor de drukke weg waar we langsgaan naar huis afgestapt en de rest weer gewandeld.
Vandaag is het zaterdag en heb ik weer een grens verlegd. Weer heerlijk weer, blauwe lucht en temperatuur rond het vriespunt. Ik ben met Djarra op pad gegaan en hij had er ook zin in. Voor het eerst ben ik met hem naar de hei bij Laren gegaan. Hiervoor moet je over een druk dubbel spoor en onder een druk viaduct door. Dit had ik nog niet eerder alleen met hem gedaan. Hij vond dat allemaal nogal spannend en alleen op stap was nog niet helemaal zijn idee van een leuke rit. Vandaag voelde hij dus heerlijk aan. Dus op naar het spoor waar hij wel goed kijkend maar zonder problemen overheen stapte. Bij de weg met viaduct ben ik afgestapt, ik voelde dat hij het wel spannend vond en dan kan ik beter naast lopen om hem te steunen dan erop zitten. Toen dat achter de rug was ging hij weer vol goede moed in een lekker tempo op weg. We hebben een puntje hei gepakt en toen weer terug. Hij liep heerlijk. Nu bij het viaduct blijven zitten, naar huis is hij altijd moediger en het ging goed. Het spoor was best eng vond hij, maar toch braaf door gestapt. Kortste weg naar huis met leuk galopjes er tussen door. Tja, al weer zalig met mijn paardje op weg geweest.
Morgen gaan we weer samen met een vriendje dat vindt hij altijd leuk.
woensdag 6 februari 2008
Derde springles, een groot succes!
We hebben vandaag onze derde springles gehad en Djarra gaat echt vooruit! Ik heb genoten.
Deze keer zouden we binnen springen, omdat daar gekleurde balken zijn. Dus na 10 minuutjes buiten te hebben gereden, waar hij nog met spanning liep; hipje en hoesten naar binnen gegaan. Om te beginnen legt Lammert eerst maar één balk neer. En zegt stap hier maar eerst overheen. Nu ben ik behoorlijk eigenwijs en vindt dat hij zo onderhand best meteen in draf er over moet kunnen en draaf erop af. Je raad het al; een heftige weigering HIJ KON ECHT NIET over een balk heen stappen. Het blijft een portret! Ben echt behoorlijk streng geworden ;-). Na drie maal moeizaam draaft hij er daarna overheen alsof er niets ligt….
Het balkje lag in het midden van de bak dus ik heb achtjes gereden steeds links en rechtsom afwisselend en ook nog van de andere kant er overheen. Nu is het achtjes draven voor hem al heel moeilijk en nu ook nog zo’n balkje. Hij heeft dus heel hard, maar heel goed gewerkt. Geen moment een hipje of hoestje!
Volgende stap was een tweede balk op iets van 10 meter. Dat leverde niet zoveel problemen op. Vervolgens zette Lammert links en recht hekken neer met een balkje dat aan één kant op maar liefst 20 cm hoog in de klepel lag en de andere kant op de grond. Tja, daar kan je echt niet over…. Hier soms met druk gewerkt, maar dit was weer echt wat te veel en dan werkt druk averechts. Dus ook hem er zelf stap voor stap naar toe laten stappen en dan stapt hij er ook over, zonder mijn drijven! Uiteindelijk wel weer bij een steil sprongetje uitgekomen wat we afwisselend links en rechtsom “gesprongen” hebben. Als laatste eerst over de balk op de grond daarna aangalopperen naar/over de sprong. Het ging redelijk.
Het leukste is dat hij nu tussen door heel lekker gaat lopen. Als ik om de spanning af te laten vloeien even de bak door galoppeer voelt dat erg goed. Als ik draf aankom moet ik hem temperen. Hij gaat het echt leuk vinden, wat ik ook gehoopt had. En nog belangrijker hij is niet meer mentaal super moe als we ervandaan komen. Eigenlijk kwam hij er behoorlijk alert en actief vandaan. Hij vond zichzelf heel wat. Hij is natuurlijk ook een topper!
Deze keer zouden we binnen springen, omdat daar gekleurde balken zijn. Dus na 10 minuutjes buiten te hebben gereden, waar hij nog met spanning liep; hipje en hoesten naar binnen gegaan. Om te beginnen legt Lammert eerst maar één balk neer. En zegt stap hier maar eerst overheen. Nu ben ik behoorlijk eigenwijs en vindt dat hij zo onderhand best meteen in draf er over moet kunnen en draaf erop af. Je raad het al; een heftige weigering HIJ KON ECHT NIET over een balk heen stappen. Het blijft een portret! Ben echt behoorlijk streng geworden ;-). Na drie maal moeizaam draaft hij er daarna overheen alsof er niets ligt….
Het balkje lag in het midden van de bak dus ik heb achtjes gereden steeds links en rechtsom afwisselend en ook nog van de andere kant er overheen. Nu is het achtjes draven voor hem al heel moeilijk en nu ook nog zo’n balkje. Hij heeft dus heel hard, maar heel goed gewerkt. Geen moment een hipje of hoestje!
Volgende stap was een tweede balk op iets van 10 meter. Dat leverde niet zoveel problemen op. Vervolgens zette Lammert links en recht hekken neer met een balkje dat aan één kant op maar liefst 20 cm hoog in de klepel lag en de andere kant op de grond. Tja, daar kan je echt niet over…. Hier soms met druk gewerkt, maar dit was weer echt wat te veel en dan werkt druk averechts. Dus ook hem er zelf stap voor stap naar toe laten stappen en dan stapt hij er ook over, zonder mijn drijven! Uiteindelijk wel weer bij een steil sprongetje uitgekomen wat we afwisselend links en rechtsom “gesprongen” hebben. Als laatste eerst over de balk op de grond daarna aangalopperen naar/over de sprong. Het ging redelijk.
Het leukste is dat hij nu tussen door heel lekker gaat lopen. Als ik om de spanning af te laten vloeien even de bak door galoppeer voelt dat erg goed. Als ik draf aankom moet ik hem temperen. Hij gaat het echt leuk vinden, wat ik ook gehoopt had. En nog belangrijker hij is niet meer mentaal super moe als we ervandaan komen. Eigenlijk kwam hij er behoorlijk alert en actief vandaan. Hij vond zichzelf heel wat. Hij is natuurlijk ook een topper!
zondag 3 februari 2008
Gezondheid
Djarra heeft een dikke wang. Gister toen ik aan het poetsen was mocht ik niet aan zijn rechter kaak en keel komen. Bij nader onderzoek was het daar ook dik, de hele kaak en de keelgroeve tussen de kaken. En toen ik het bit wou in doen hield hij stijf zijn tanden/kiezen op mekaar! Het heeft wat moeite gekost om hem te overreden. Verder had hij al zijn hooi en voer op en zag hij er niet ziek uit dus toch besloten wel te gaan rijden. In het begin moest ik heel voorzichtig zijn met de rechter teugel, maar dat ging na een kwartiertje over en toen nam hij normaal het bit aan met rijden.
Nu gaat hij onderweg altijd staan drinken uit grote plassen. Ongeacht het feit of we in stap of draf zitten, handrem erop stoppen, kop omlaag en drinken. Nu stopte hij ook alleen zijn hoofd naar het water brengen ging moeizaam. Dan moet hij zijn keel strekken en kennelijk was dat gevoelig. Vervolgens nam hij kleine slokjes en gorgelde zijn mond schoon. Pas na dit een aantal malen herhaald te hebben ging hij echt drinken. Op mijn kwam het over alsof er misschien een abces in zijn mond was opengebroken en hij de troep nu eerst wegspoelde. Toen hij later nogmaals ging drinken heeft hij nog één maal gespoeld voor hij ging drinken.
Op de terugweg liep hij heel fijn. Hij wou makkelijk aan de teugel lopen en links en rechts inbuigen dus zijn keel zat hem niet meer in de weg. Thuis gekomen klopte dat. Zijn kaak en keelholte waren niet meer gevoelig en dik. Nee, het was omlaag gezakt naar zijn wang richting mondhoek hier was het dik, warm en gevoelig. Ik heb hier maar flink Wondzalf op basis van groene leem opgesmeerd. Dat laat hij dan heel braaf toe. Ook heb ik voor de zekerheid zijn temperatuur opgenomen, maar die was normaal.
Vandaag was het minder dik en gevoelig. Voor de zekerheid toch een wandeling i.p.v. een rit gedaan. Na afloop weer dik ingezalfd.
Nu gaat hij onderweg altijd staan drinken uit grote plassen. Ongeacht het feit of we in stap of draf zitten, handrem erop stoppen, kop omlaag en drinken. Nu stopte hij ook alleen zijn hoofd naar het water brengen ging moeizaam. Dan moet hij zijn keel strekken en kennelijk was dat gevoelig. Vervolgens nam hij kleine slokjes en gorgelde zijn mond schoon. Pas na dit een aantal malen herhaald te hebben ging hij echt drinken. Op mijn kwam het over alsof er misschien een abces in zijn mond was opengebroken en hij de troep nu eerst wegspoelde. Toen hij later nogmaals ging drinken heeft hij nog één maal gespoeld voor hij ging drinken.
Op de terugweg liep hij heel fijn. Hij wou makkelijk aan de teugel lopen en links en rechts inbuigen dus zijn keel zat hem niet meer in de weg. Thuis gekomen klopte dat. Zijn kaak en keelholte waren niet meer gevoelig en dik. Nee, het was omlaag gezakt naar zijn wang richting mondhoek hier was het dik, warm en gevoelig. Ik heb hier maar flink Wondzalf op basis van groene leem opgesmeerd. Dat laat hij dan heel braaf toe. Ook heb ik voor de zekerheid zijn temperatuur opgenomen, maar die was normaal.
Vandaag was het minder dik en gevoelig. Voor de zekerheid toch een wandeling i.p.v. een rit gedaan. Na afloop weer dik ingezalfd.
Abonneren op:
Posts (Atom)