Wie mijn blog gevolgd heeft weet dat ik altijd heel gericht train met Djarra. Alle training heeft zich gister uitbetaald! In het quadraat!
Hier een verslag van mijn doel was voor deze wedstrijd. Welke beslissingen ik onder weg genomen heb en waarom. Doel van deze wedstrijd was mijn tempo opvoeren door meer te gaan galopperen. Daarnaast hoopte ik ook dat hiermee Djarra ook een tweede ronde net zo leuk ging vinden als de eerste ronde.
Voorbereiding:
Ik had besloten Djarra zaterdagavond al naar het KNHS centrum te brengen om daar te overnachten. Hij slaapt en eet goed in een vreemde omgeving en ik heb iets meer tijd zondags- ik stond om 5 uur op ;-). Paddock ook gemaakt en daarmee rust bij mezelf gecreëerd.
Voor deze wedstrijd twee ervaren grooms gevonden, wat super belangrijk is zeker als je grenzen wil verleggen. Patricia en Ingrid nogmaals super bedankt zonder jullie was het niet zo soepel en goed verlopen! Bij de wens om een hoog tempo te willen rijden hoort ook super snel aanbieden bij de vet-gate en een goed samenspel is dan bij binnen komst nodig.
Start:
We zijn met 23 paarden gelijk van start gegaan dan weet je van te voren dat het hectisch kan zijn. Om een hoog tempo te kunnen rijden is het wenselijk om meteen helemaal voorin te starten en dat is ook gelukt. Ik had meerdere ruiters om me heen die allemaal tempo zouden gaan rijden en daarbij aansluiten maakt het voor alle paarden makkelijker. Op het aller eerste zand pad wou Djarra er echt volluit tussen uit knijpen, mijn nee daarop zorgde voor een paniek moment waarin hij me eraf bokte (oude bekende reactie, daarom heb ik jaren gewacht met tempo opvoeren). Meteen weer op kunnen stappen en verder galopperen in de kop groep.
In het Speulderbos zijn de paden vaak harder en heb je veel vals plat. Gelukkig hebben we hier meer gedraafd wat me goed uit kwam, paard heel houden.
Vet-gate:
Afspraak was met mijn grooms om als ik er de laatste 100 meter naast loop en we koelen dan op basis van de hartslag (ik reed met hartslag meter) te bepalen of ik direct zou aanbieden.
We zijn tot minder dan 1 km tot de finish door gegaloppeerd daarna draf in rustig tempo en laatste 200 meter stap. Als ik bij mijn grooms kom en afstap beginnen we met koelen en is de hf heel ok. dan wordt er geroepen dat de massa start van een andere groep over 2 min vertrekt - we worden omgeleid om hier geen hinder van te hebben. HF is nog steeds heel mooi en Ingrid trekt het zadel er lopend vanaf (je mag niet stil staan). Daarmee kan ik de hf niet meer aflezen, maar Djarra voelt goed EN IK NEEM DE GOK EN LOOP METEEN DOOR NAAR DE VETERINAIREN. Bingo: hf 54 perfect en ik kan nu meteen door voor de rest van de keuring: alles ok en dan mag Djarra gaan eten en drinken.
Tweede ronde:
De tweede ronde, nu wordt het kijken hoe hij zich voelt. Hij vertrekt opgewekt, maar wel in een "rustig" tempo ;-) en nu alleen, alles links en rechts goed bekijkend. Een minuut na mij komen Chris en Anthonie mij achterop gereden. Los van mijn beslissing haakt Djarra hier meteen bij aan en in hoog tempo rijden we verder. Mijn grooms staan nu twee keer langs de route, want koelen geeft Djarra altijd enorm veel energie. We hebben onderling water gedeeld, afgewisselt met de hekken open maken en elkaar voor verdwalen behoed ;-).
Deze keer meer galop ... ook de harde paden ... ook het valse plat. Bij alle bochten, nog meer het galop tempo terug gebracht om in balans de bocht te kunnen nemen. En zo vreselijk genieten als Djarra zonder mijn teken dan meteen weer zijn kont eronder zet en op tempo zit. In deze ronde had ik als ik alleen was geweest al meermalen het tempo omlaag gebracht. Het feit dat de hartslag van Djarra stabiel op training waarden bleef en ik met ervaren ruiters samen reed hebben me door laten rijden in dit tempo. Ook gingen de paarden fijn samen en werd er heel stabiel tempo gereden. Daarbij was mijn doelstelling om grenzen te verleggen dus ben ik door gegaan. Aller belangrijkste: Djarra bleef gretig en voorwaards dus wie ben ik om dan af te haken? Laatste stuk hei werd door alle paarden herkend en ook hier vlot door gegaloppeerd. In overleg kreeg ik eer om als eerste te finishen, geen eindsprint met blessuren risico, maar een kroon op ons werk. Heren bedankt, super galant!
Finish:
Aangezien we de kop groep waren ben ik dus als eerste over de finish gekomen, maar pas na de nakeuring weet je of je gewonnen hebt. Een half uur om je paard te verzorgen. Ik kwam binnen met binnen 4 min. een hf van 56 waar ik ook weer super trots op ben!
Het verzorgen gebeurde in een buitenbak met wit zand, uit de wind bij super warm weer. Djarra was eerst moe, maar al snel begon hij wel met hooi knabbelen en drinken. Nadat hij helemaal afgesponst was ook gaan wandelen om zijn spieren los te houden. 10 min. voor ik na de nakeuring ga telt Ingrid de hf en dan is die opeens 60! Koelen, koelen, koelen en rustig naar de nakeuring gaan wandelen. Waarschijnlijk is stil staan in de warmte de boosdoener, want bij de nakeuring is hij al weer normaal 44! Alles is goed en ook het voor draven laat een fit paard zien en de winst is daarmee binnen.
Statistieken:
* Afstand 40 km: 2 x 20 km
* Twee groepen van 23 starters, ik zat in de eerste groep, 7 hebben het niet uitgereden.
* Snelheid: eerste ronde 15,4 en tweede ronde 17,7 km/uur over 40 km: 16,7 Hiermee was ik over alle deelnemers de snelste ;-)
* Hartslag: voor de start 36, na de eerste ronde meteen aan geboden 54 en bij de finish op 4 min. 56 en na 30 minuten: 44
