Helaas ...

Na amper 3 x gereden te hebben was wel duidelijk dat hij een probleem had. Hij had met de draf problemen en liep niet goed. Dus terwijl hij met 4 gezond ogende benen en goed stappend in orde leek, kwam hij in draf niet weg. Vermoedelijk heeft hij 2 a 3 weken geleden vast gelegen in de stal en hierbij iets in zijn lijf ontwricht/ontzet, waar hij in stap geen last van had.
Na zondag flink uit zijn dak te zijn gegaan met bokken (wat hij vorig jaar nog niet eens kon) ging het afgelopen week zo slecht met hem dat hij niet eens meer kon draven. Dus vrijdag is Kariannne Ruth van Lodash bij hem geweest. Zij is chiropractor en dus gespecialiseerd in de wervelkolom. Zij kon bevestigen dat hij hoogstwaarschijnlijk vast gelegen heeft. Ze heeft zijn heiligbeen recht gezet, het SI-gewricht, een borst en een paar halswervels zijn gemanipuleerd samen met de schedelbasis. Na de behandeling nog even 10 minuten wandelen. Hier moest hij heftig gapen en kreeg ook een heftige hoestbui. Djarra kennende een reactie op de behandeling. Helaas heeft hij dus het hele weekend heftig lopen hoesten en ook zijn ademhaling was weer moeizaam ..... Gelukkig, zoals verwacht heb ik vandaag (maandag) helemaal niet horen hoesten! en haalt hij ook weer normaal adem.

Hij loopt nog niet goed, maar ik geef hem gewoon even wat meer tijd dan een doorsnee paard nodig zou hebben.

Een voorzichtig begin

Djarra is nu zichtbaar aan het herstellen en dan is het zoeken naar wat al wel kan en wat nog niet. Zo is rijden zwaarder dan onbelast aan het werk gezet worden. Ik ben begonnen met hem aan de longe met bijzetten aan het werk te zetten, dat was geen probleem en deed hij moeiteloos.

Afgelopen zondag heb ik er voor het eerst opgezeten, wat rond gestapt en toen vond ik het wel best. Voor hem is even wennen aan een ruiter na 2-3 maanden niet bereden zijn geweest wel belangrijk. Dinsdag ben ik er 's avonds weer opgestapt en heb in de bak gewerkt. Alleen in stap, maar wel door gewerkt tot hij op beide kanten aktief en nageefelijk was. Dat ging super goed dus met 20 minuten waren we klaar, het vroor ook weer dus echt langer rondstappen is dan minder interessant.
Gister hem mee naar buiten genomen. Hij hoestte me iets te vaak, maar toch kleine drafjes gedaan. En heel voorspelbaar op de terugweg in draf was hij druk, maar geen hoest meer gehoord ;-). Toch de rit beperkt tot ruim één uur met voornamelijk stap dus, maar wel met heuveltjes. Hier was hij toch wel moe van en ik heb hem verwent met warme slobber.
Dan nu weer twee dagen rust en kijken hoe hij er dit weekend erbij staat.

Voorjaar

Ik vindt dat het voorjaar is en ook al is er nog niet echt nieuw gras neem ik Djarra mee om te grazen. Je kan hem geen groter plezier doen. Lekker deken af en in het zonnetje met de neus in echt gras. De (winter)wei is nou niet echt uitnodigend, hier is hij dus de wortels van het gras aan het opgraven en opeten.

Hij heeft na 2x door dat we weer af en toe gaan grazen is hij super enthousiast om naar het grasveldje te gaan. Als ik hem bij daglicht uit de wei haal wil hij eigenlijk niet naar stal afslaan! Het grasveldje is verderop, op een hoek, bij een groot kruispunt met stoplichten. Niets kan hem nog serieus doen schrikken. Zelfs de kinderen die achter de heg op een trampoline springen lokken even een sta-kijk aktie op en daarna graast hij weer naarstig verder.

Dus ook al vriest het 's nachts en gaat het misschien weer sneeuwen, ik heb een voorjaars gevoel.