Zo trots dat Djarra deze stap gemaakt heeft

Djarra gaat steeds beter aan het werk in de bak, maar echt impuls was nog ver te zoeken. Hij doet wel altijd enorm zijn best en we komen samen steeds verder met de oefeningen.

Vandaag heb ik een kadootje gekregen van Djarra.

We waren rustig in de bak aan het werk, hij deed erg zijn best. Stap, draf en galop, waarbij de linker galop nog lastig is. Linksom springt hij snel overkruist, wat hij dan of wel of niet weet te corrigeren.

Na een slagevolte 4 bogen in draf zet ik Djarra in galop en doe een slange volte 3 bogen, waarbij ik ruim uit de hoefslag blijf. Kleine halve voltes dus, alleen ruim voor de middelijn is Djarra uit de galop, springt dan wel weer netjes aan -  maar ja, impuls is ver te zoeken. Dus na de laatste lus waar we in zijn "makkelijke" galop door gegaan en heb ik hem aangemoedigd om even flink door te galopperen .... en hij pakte het op! Geen spanning, geen handrem, maar gewoon lekker door galopperen en dat wel 2 keer de bak rond! Daarna door verzameld en meteen weer een slangevolte en daarna weer voorwaarts. En als toetje heeft hij ook linksom lekker "hard" rond gegaloppeerd zonder ook maar 1x achter te changeren.

Dit is echt voor het eerst dat hij overtuigend met impuls in de bak loopt! Ik ben zo trots, dat hij dat eindelijk durft en doet.

Djarra pakt het verzamelde werk steeds makkelijker op

Met het trainen in de bak gaat het echt zo goed. Djarra pakt de verzameling steeds makkelijker op - eigenlijk moet ik zeggen dat hij het zelf steeds sneller aanbied! Het verschil is voor mij heel belangrijk. Mijn doel is niet dat ik mijn paard verzameld kan werken, mijn doel is dat mijn paard zichzelf kan dragen, kan verzamelen en zich daar zo prettig in voelt dat hij maar een kleine vraag van mijn kant nodig heeft om het doen. Op dat punt zijn we nu beland. We staan aan het begin van een weg en Djarra geeft aan dat hij graag mee gaat.

Om een beetje balans te geven aan al dat gewerk in de bak vandaag weer naar buiten geweest. Ondanks dat ik niet zo lekker was zelf toch fijn gereden. Het was koud, maar heel stil weer met de herstkleuren nog vollop aanwezig. Djarra in zijn wintervacht en ik voor het eerst weer in mijn winterjas.

Na rustig in een half uurtje naar het bos gestapt te zijn daar met een fris paard gaan draven. Wat heuveltjes, stukje zwaar zand en dat werkt zonder enige inspanning van mijn kant Djarra lekker los. Vervolgens door de rest van het bos rustige handgalopjes gedaan in linker en rechter galop. Djarra ontspant en wordt ritmisch. Als we voor voetgangers of honden even gaan stappen, sprint hij daarna moeiteloos direct in de gewenst galop. We hebben het op een klein ritje gehouden, omdat ik niet veel energie heb.

Op stal hoef ik alleen wat plekken onder het zadel en de singel met een strobos droog te wrijven. Niemand zal me geloven als ik zeg dat ik het hele bos rond gegaloppeerd ben ;-)

Sterker en stoerder

Zondag ochtend vroeg en het regent en de voorspelling is dat het blijft regenen - en de voorspelling klopte. Waarom dan met de trailer op stap, waarom dan lessen in een buitenbak als ik op stal een binnenbak heb, dat vraag ik me dan af, Zo 's ochtends vroeg...


Maar wat heb ik genoten van de les van vandaag! Het was al weer even geleden dat we op les waren geweest en Djarra vond het wat spannend. We hebben hem de tijd geven te landen en te ontspannen, terwijl hij eigenlijk meteen al wel wil werken. Hij ontspant en zoekt mijn hand in een mooie krachtige verbinding.

Door geschakeld naar de draf, met de focus op het puur vanuit achter aandraven en elke stap - ook de eerste - in verbinding te blijven. Hij werk super en laat zich fijn rijden en schakelen.

Naast het witte opstap krukje dat al op de AC lijn stond nu ook een groenbal neergelegd op zo'n 12 meter. De draf op een volte met kleiner en groten wordende cirkels. Vanuit stelling naar buiten dan door naar de andere cirkel en zo heen en weer. Ook nu focus op tact behoud ook als we verkleinen en ook als we wisselen van volte. Djarra vind dit in eerste instantie echt wel  moeilijk en valt dan uit de draf, maar rustig door gewerkt en dan wordt Djarra steeds zachter en loopt steeds licht voetiger!

Op de kleine volte door geschakeld naar de galop. Grote van de volte aangepast om eerst een fijne galop te krijgen en vandaar uit weer verkleinen. Uiteindelijk kunnen we mooi kleine voltes rijden wisselen door middel van 1 a 2 passen stap en meteen weer in galop de andere volte in.

Prachtig zoals hij gewerkt heeft! Schuim stond hem achter de oren.. Zo trots kan ik dan op hem zijn. Wat ben ik toch blij met de lessen van Karina!

Spelen en springen - video

Oke, de video's zijn dramatisch slecht en rondlopen en filmen is geen goede combinatie.

Hier een filmpje over ongelijke bakjes en een filmpje waar hij lol heeft met een hindernis.

Winterseizoen van start

Deze week is voor onze groep paarden het winterseizoen begonnen. Dan komen ze niet meer op de wei, maar gaan 's middag met z'n allen in een grote paddock.

Voordeel is dat Djarra dan niet meer in de zwarte modder rolt met de graspollen in zijn manen, maar in wit zand dat je er zo afgeborsteld hebt als het droog is. Ook geen wisselingen in gras aanbod als ze van wei wisselen, maar vaste porties kuil. Ook gaan ze meer spelen of zich op een andere wijze met elkaar bemoeien wat dan weer ten koste kan gaan van dekens.

Djarra heeft al een week vakantie, omdat ik druk aan het verhuizen was. Ik heb hem zelfs voor 3 dagen uitbesteed aan de goede zorgen van stalgenoten. Gister dus eerst maar met hem gaan wandelen om opnieuw kennis te maken en te kijken hoe hij in zijn vel zat. Hij was helemaal blij en relaxed. Merk ook het resultaat van onze training. Als hij wil draven dan zei ik voorheen shhhh en dan ging hij langzamer en dus stappen. Als hij nu wil draven en ik zeg shhhh dan gaat hij langzamer en blijft in stap tempo naast me dansen - totaal relaxed  ;-) Heerlijk.

Vandaag maar even wezen rijden en alle knoppen zaten er nog op en hij was super braaf. Wat heb ik toch een fijn paard.

less is more

De laatste paar weken heb ik weinig tijd voor Djarra. Zo doe ik soms helemaal niets met hem en soms alleen wat loswerken of longeren. 10 minuutjes spelen in de groten paddock als hij aan geeft even te willen rennen - en hij kan heeeel hard.

Wat is het dan genieten als ik hem wel rij in de bak en hij echt heel erg lekker loopt. Mijn focus is op gericht op klein rijden. Dicht bij hem blijven. Ik werk hem in stap los met lateraal werk, halve ophoudingen, achterwaarts. Daar kan ik zo 20 minuten mee bezig zijn voor we aandraven. In draf ga ik niet actief voorwaarts rijden, maar blijf bij hem. Blijf elke pas vragen zijn binnen achterbeen er onder te zetten.

En dan gaat hij toch een partij krachtig, maar zo los, in zijn lijf lopen dat is puur genieten. Zo kan ik ook door gaan zitten, wat voorheen niet echt een optie was. In draf weer focus op achter en het ondertreden van zijn binnen achterbeen. Vervolgens kan ik gaan schakelen met een paard dat steeds sterker wordt en hij wordt dan best wel fanatiek, heerlijk! Ook nog wat rustig galop werk op een volte op beide handen.

Dus eigenlijk "train" ik minimaal, maar hij gaat beter lopen dan ooit te voren!

Bloedfanatiek

De laatste tijd is de focus gericht op dressuur. Dit gecombineerd met weinig tijd door de weeks zorgt ervoor dat we veel in de bak rijden. Daar blijft Djarra altijd wat terug houdend ook al gaat hij de laatste tijd super. Los en voorwaarts, maar altijd gereserveerd. Hierdoor heeft hij het echt nodig om ook in het bos te rijden, daar is hij vrij in zijn doen en laten. Daar is hij fanatiek en voorwaarts en heb ik dus meer energie om mee te werken.

Dus voor vandaag had ik een progressief ritje met veel galop werk in de planning. Gister met wandelen liep hij dansend en snurkend naast me dus hij had er ook zin in.

Onweer en heftige regen hadden hun sporen in het bos achter gelaten. De ruiterpaden waren rivieren geweest en zelfs op het zand op de hei stond nog water. De zandpaden waren extra zwaar door het vele water.

Doel: galopwerk gericht op verzamelde galop met balans op achter en zo licht mogelijke aanleuning in mijn hand.

Djarra had een andere planning. Hij was bloedfanatiek en is door ons dressuurwerk super sterk geworden. Conditioneel is hij top en hij heeft nooit last van hoge temperaturen of hoge luchtvochtigheid wat nu beide het geval was. Het bos was drijfnat, broeierig en warm.
Djarra had er zin in, en zo gauw ik kleine stukjes galop introduceerde werd hij alleen maar blijer ;-)
Na de "grote hei" door gereden richting Woudenberg waar leuk geaccidenteerd terrein is. Hier wou hij eerst harden dan ik en bleef trekken. Dan loopt hij dus met veel fanatieke spanning en zoals altijd kan hij nog wel eens opzij duiken voor van alles. Zo ook vandaag. Na een ping-pong actie van links naar rechts en terug in galop kon ik hem nog net opvangen. Even een stukje draf in gelast tot hij gekalmeerd was en toen sprong hij vanzelf in een fijne hand galop aan. Dus weer verder gegaan en nu kreeg ik een mooie verzamelde galop en licht in mijn hand. Heuveltjes, bochten, zand en modder - steeds weer hem opvangen als hij gas wil geven en zijn balans weer terug brengen.

Na zo super aan het werk geweest te zijn even een stap pauze in gelast. Het zweet druipt van hem en mij af. Ondertussen weer op bekender terrein en ik draaf weer aan. Leg hem uit dat ook de draf rustig, gebalanceerd en licht in mijn hand moet zijn. Hij is super voorwaarts, maar laat zich fijn rijden en gaat krachtig maar ontspannen lopen met ruime passen. Toch verrassend hoe goed zijn conditie is zonder dat ik daar de laatste maanden iets aan gedaan heb.

Het laatste stuk koelt het lekker af en komt er een klein briesje bij, heerlijk! Wat een heerlijke rit meet een blij paard.

Hieronder een voorbeeld van wat Djarra in de planning had in wat ik in de planning had:

 

 

Samen op weg ;-)

De afgelopen weken rustig aan het opbouwen geweest. Focus volledig op het dressuurwerk in de bak gericht. Rust, afwachten en stimuleren en enthousiasmeren. Djarra voelt weer de kracht van de verzameling. De tijd om daar te komen wordt steeds korter en Djarra gaat steeds lekkerder lopen.

Balen is dan ook als hij op stal zijn hoofd zo hard tegen de voerbak knalt dat zijn halve maantop eraf ligt. Zijn voorhoofd zo bol wordt als dat van een show arabier en hij zo'n hoofdpijn heeft dat hij niet kan draven.

Vandaag, een week na het ongeluk op stal, heb ik hem maar even lekker uitgelaten op de Veluwe. Geen afspraken en alle tijd van de wereld. Leuk uitdagend technisch pad opgezocht waar hij even echt aan de bak kon. En dan voel je hem steeds lekkerder, losser en blijer gaan lopen. Richting huis dwars over de "Dikke Bart" in draf.
Na zo'n 2 1/2 uur een zeer tevreden paard verwend met luxe muesli en helemaal afgesponst.

Thuis kon hij in de paddock uitgebreid rollen in het witte zand. Soepeltjes rolt hij enkele malen lekker om en om. Daarna tevreden over de weilanden gaan staan staren.

Komende week gaan we weer op les, eens kijken waar we staan.

Hello, I' am BACK

Na 3 maanden puzzelen en sleutelen liet Djarra mij gisteravond zien dat wat hem betreft hij zich nu weer helemaal TOP voelt. Vrijdag is de hoefsmid geweest en door een opmerking van Theo ben ik wat fysio (passief bewegen) en TTEAM met zijn achter benen gaan doen en nog even door gegaan met de massage en GAUCHA van de schouders.

Gister los in de grote paddock heeft Djarra zich even van zijn krachtigste kant laten zien. Snurkend in volle galop de grote paddock door. Bochten draaiend zonder probleem en dan weer vol in de ankers en uitdagend om zich heen kijken. Draf is slechts een overgang naar galop. En een lol dat hij had. En hard dat hij kan, de vruchten van onze galop trainingen.

Ik heb hem ook nog even gereden, wat stap en draf werk. Hij is weer los en zacht. Kan mijn hand weer opzoeken en zijn rug loslaten.

2014 trainingsweekend Eckmuhle

Afgelopen weekend naar Eckmuhle (D) geweest met Djarra. Dit zou rechtstreeks 330 km zijn wat ik ver vindt om in mijn eentje met Djarra te rijden. Nu kon ik mee liften met Nils die in Kinrooi (B) woont wat een super fijne oplossing was. Dus eerst vrijdag in ruim 2 uur naar Belgie met Djarra. Tijdens het overhuizen en organiseren van onze kampeer en rij spullen in één auto heeft hij in een heerlijke grote weide gestaan en een slobber gehad voor extra vocht opname. Daarna in 3.5 uur door gereden naar Eckmuhle.

Als twee vreemde paarden dan meteen prima met elkaar overweg kunnen en samen in de trailer van elkaars hooinet peuzelen ben ik al blij! Als Nils het laatste stuk onverharde weg in de 1ste versnelling omlaag het dal in rijd over een weg waar je geen tegenligger kan passeren ben ik ook blij dat ik niet zelf achter het stuur zit.

Eckmuhle is een prachtige locatie diep in een dal, riviertje achter de grasstrook met grote bomen waar we de paddock voor de paarden maken. grasveld ernaast voor de tenten, caravan en "slaap" bus. Onze gastheer en vrouw verzorgde prima maaltijden en een douche is ook fijn. Het is ook de locatie van een TREC wedstrijd. Zo waren alle deelnemers en paarden ook TREC mensen en die houden van op kaart je weg zoeken in moeilijk terrein.

Beide dagen flinke ritten gemaakt van rond 20 km. Georganiseerd door Ingrid Helmes, wat uitdagende routes opleverde. Voor de kenners er was een T4 waardig pad bij, dat Djarra ook super netjes "overwonnen" heeft. De uitdaging zat hem in de combinatie van flink klimmen en dalen over paden met stenen, keien, takken en boomwortels. Het zijn ook niet stukjes van 100 meter, maar er zat een pad van een kilometer lang pittig klimmen bij.

Neem een mooi breed pad dat rustig omhoog gaat, prachtig en sla dan rechtsaf de berg op ... Djarra had even geen idee hoe hij dat moest doen en hij is best wel klim werk gewend. Optie met twee achterbenen afzetten en omhoog spingen vond ik niet goed. Met hoofd hoog je aan met je voorbenen omhoog heisen vond ik ook niet goed. Stil gaan staan, omdat hij het even echt niet wist is op zo'n steile helling met boomwortels ook niet fijn en dat mocht dus ook niet. En die TREC paarden voor hem klommen rustig door .... Hij heeft geleerd dat je wel vanuit achter moet klimmen, maar in STAP en als je dan je buikspieren gebruikt en je hoofd laag houd gaat het eigenlijk best wel. Bovenaan zijn bij alle paarden de bil spieren drijfnat - goed gewerkt allemaal.

Later waren we weer over een mooi pad langs de helling wand aan het rijden toen wel via een haarspeld bocht een kleiner dicht begroeid pad omlaag in doken. Het gras tot aan de buiken met daaronder stenen en takken. Na 300 meter staan we stil. Het water heeft bedacht dat dit pad handig is en het wordt erg drassig, modderig, moerassig. Het stoerste paard vond dit geen probleem en heeft het voortouw genomen. Djarra ziet drassige grond nooit zo zitten en heeft ernstig zijn bedenkingen. Maar zonder problemen, super alert en op mijn benen nog steeds netjes te sturen stapt hij dapper het water in. Stampt over de stenen en takken best wel steil omlaag de helling af achter de anderen aan. Hij is een grote bundel spieren en totaal gefocust, waardoor als we onderaan weer op een horizontaal breed pad uit komen hij nog 100 meter met zijn buik opgetrokken en helemaal in de krul door loopt voor hij stapje voor stapje ontspant. Maar stoer dat hij zich daarna vindt!

Nog een spannende afdaling was om een burgt  heen. Voor de ophaal brug konden we omlaag .... zo steil en smal en glad dat als je er te voet af ging je zijwaard en stapje voor stapje moest lopen en dan  nog stukjes door gleed. Daarbij heb ik dan Djarra aan de teugel die met zijn vier ijzers ook stap je voor stapje moet gaan. Hij beheerst deze techniek nog niet goed en maakt soms een te grote stap achter, waardoor hij zijn balans dan verliest en dan moeten we even stil staan. Gelukkig luister hij perfect en dan doen we weer stap je voor stapje tot we beneden zijn bij de anderen. Pfffff, wat is hij toch enorm knap. Als we allemaal beneden zijn kunnen we weer opstappen om verder te gaan.

Djarra is deze dagen steeds stoerder geworden en is super fit. De thuis reis heb ik op zondag met een over nachting in Belgie gedaan. Voor donker en het noodweer losbarste stond hij met deken op lekker in de wei en hadden wij de spullen nog droog weer kunnen overhuizen. 's maandag morgen vindt ik een blije Djarra met vol gevreten buik en strakke benen. De rit ook weer met een hoosbui naar huis, slecht 2 uur, is dan peanuts. Hij wou zo snel mogelijk bij zijn vrieden de wei in.

De foto's zijn mooi, maar konden alleen genomen worden als we relaxed aan het stappen waren en niet met het spectaculaire klauterwerk bezig waren, maar dat zullen jullie nu we begrijpen ;-)

Pas op de plaats

Even sleutelen aan Djarra kost altijd wat meer tijd, dus daarom was het even stil.

Puzzelen: Na een super najaar, winter en voorjaar vond ik het  tijd voor een APK. De afspraak was nog niet gemaakt of Djarra's linker galop liep vast. Na de behandeling bleef er iets niet in orde zijn en dan ben ik zo weer 2 weken verder voor ik de vinger erop kan leggen: zere voor voeten. Hoefsmid erbij en probleem opgelost. Een week later hebben we een paniek moment(lang) met zadel in zijn stal, niet gezond, later merk ik dat hij rechtsachter in de galop niet wil belasten: weer behandeld en ook een Gaucha behandeling er maar achteraan gedaan om hem weer helemaal zacht en vooral één geheel te laten worden. Meteen merk ik dat hij nu fysiek gezien 100% is, maar dat betekend bij Djarra dan niet dat je weer zo kan opstappen en weg rijden.

Lost: Ongeacht wat voor behandeling (osteopathie of chiropractie) daarna zijn zijn grenzen en zijn coördinatie zoek. Alle indrukken komen weer heel heftig binnen: witte paaltjes, vrachtauto's, zonnevlek BAM! Dus ik moet zeker 2 weken heel rustig met hem dit alles weer integreren als zijnde normaal, geef ik hem die tijd - stil staan en kijken mag dan, is het zo opgelost.
Zijn coördinatie is weer zoek en met rijden voelt het alsof hij heel erg gammel is, wat voor zowel hem als mij spannend is. Dus ook hiervoor, langzaam tempo, balanceren, rustig alles weer opnieuw uitlijnen en wachten tot hij zelf aan geeft met sterker en vlotter gaan lopen, dat het kan.

Top fitte complicatie: Probleem deze keer was dat hij conditioneel top fit is. Dus de eerste ritjes die ik rustig wou rijden, begonnen inderdaad heel rustig. Hij vond alles eng en was instabiel. Op de terug weg heeft hij dan alles aardig voor elkaar en vond dat na meer dan een maand "niets" doen hij nu wel even er flink tegen aan zou kunnen. Net een ziek kind met een leuk speeltje. Leg hem dan maar uit, zonder gevecht, dat ik andere plannen heb. Deze week 3 kleine buitenritjes gemaakt en het gaat steeds beter. Zijn grenzen zijn er weer en hij kijkt niet meer op van een vrachtauto. Hij is sterker en gecoördineerd en we hebben zelfs een galopje gedaan.

Vooruitzicht: Net op tijd, want volgend weekend mag hij mee naar Duitsland, veel stappen en klimmen. We kamperen in een dal naast een riviertje!

Balans - stilte rit bij Ermelo

Emotionele gezondheid vindt ik erg belangrijk. Een paard dat goed enevenwichtig in zijn vel zit kan de hele wereld aan en daar streef ik dus naar.
Na veel galop gerichte trainingen die bekroond zijn met een fantastische snelle rit (16 km/uur)  over 40 km twee weken geleden was het tijd voor even wat anders.

Djarra was uitgerust van de wedstrijd, maar ik merkte een "fanatieke onderstroom" die niet helemaal bij zijn persoonlijkheid past.

Vandaag mocht hij mee op een stilte rit bij Ermelo. Met een fijne groep gelijk gestemde zijn we het bos in gegaan om op een openplek in de zon te beginnen met een meditatie. Gronden, verbinden met jezelf, je paard en alles om je heen. Mooi om een keer te paard te doen!
Daarna een stap rit in stilte door het bos en over de hei. Zon overgoten en uitgestrekt.

Djarra verwachte eerst nog wel van alles, maar is mee genomen in de rust van de groep en lekker gaan proesten en echt diep van binnen ontspannen. Na afloop heeft hij heel tevrede bij de trailer hooi staan eten, terwijl wij een heerlijk lunch hadden in zonnetje. Bedankt Priscilla en Angelic!

Georganiseerd door:
Priscilla Heykoop Angelic Brinkhuijsen
info@paardenrijdenmetgevoel.nl info@praktijkmanipura.nl
www.paardenrijdenmetgevoel.nl www.praktijkmanipura.nl

Na de wedstrijd ...

Djarra had zo vreselijk goed gelopen in de wedstrijd beter - harder dan ooit te voren! Voor het eerst ook de hele wedstrijd tot aan de finish super gemotiveerd! Dan is het best spannend om te volgen hoe hij uit zo'n wedstrijd komt.

Eén ding was duidelijk, we waren beide best wel moe de dagen erna.

Bij Djarra zijn alle grote spiergroepen lekker los gebleven, zoals altijd is dat geen probleem.
Zijn benen zijn een ander verhaal. Toen ik hem kocht had hij "voos" beenwerk, na een nacht op stal standaard dikke benen, maar dat is met de jaren steeds beter geworden. Alleen na een zware wedstrijd kan hij nog wat dikkere benen hebben 2 - 3 dagen. Na deze wedstrijd was dat, tot mijn verbazing, amper het geval. Hij is, wat dat betreft, nog nooit zo netjes uit de wedstrijd gekomen.

Vandaag, 1 1/2 week na de wedstrijd ging hij zo super aan de longe! In draf liep hij aan het einde, op beide kanten, met zijn neus over de grond. Galop ging moeiteloos op een zeer kleine cirkel ( de rest was er nat). In draf liep hij met veel afdruk en ritme behoud kleine cirkels van 4 meter!

Heel benieuwd hoe het morgen gaat dan ga ik er weer eens op zitten.

Grenzen zijn definitief verlegd ... endurance Ermelo

Wie mijn blog gevolgd heeft weet dat ik altijd heel gericht train met Djarra. Alle training heeft zich gister uitbetaald! In het quadraat!

Hier een verslag van mijn doel was voor deze wedstrijd. Welke beslissingen ik onder weg genomen heb en waarom. Doel van deze wedstrijd was mijn tempo opvoeren door meer te gaan galopperen. Daarnaast hoopte ik ook dat hiermee Djarra ook een tweede ronde net zo leuk ging vinden als de eerste ronde.

Voorbereiding:
Ik had besloten Djarra zaterdagavond al naar het KNHS centrum te brengen om daar te overnachten. Hij slaapt en eet goed in een vreemde omgeving en ik heb iets meer tijd zondags- ik stond om 5 uur op ;-). Paddock ook gemaakt en daarmee rust bij mezelf gecreëerd.

Voor deze wedstrijd twee ervaren grooms gevonden, wat super belangrijk is zeker als je grenzen wil verleggen.  Patricia en Ingrid nogmaals super bedankt zonder jullie was het niet zo soepel en goed verlopen! Bij de wens om een hoog tempo te willen rijden hoort ook super snel aanbieden bij de vet-gate en een goed samenspel is dan bij binnen komst nodig.

Start:
We zijn met 23 paarden gelijk van start gegaan dan weet je van te voren dat het hectisch kan zijn. Om een hoog tempo te kunnen rijden is het wenselijk om meteen helemaal voorin te starten en dat is ook gelukt. Ik had meerdere ruiters om me heen die allemaal tempo zouden gaan rijden en daarbij aansluiten maakt het voor alle paarden makkelijker. Op het aller eerste zand pad wou Djarra er echt volluit tussen uit knijpen, mijn nee daarop zorgde voor een paniek moment waarin hij me eraf bokte (oude bekende reactie, daarom heb ik jaren gewacht met tempo opvoeren). Meteen weer op kunnen stappen en verder galopperen in de kop groep.
In het Speulderbos zijn de paden vaak harder en heb je veel vals plat. Gelukkig hebben we hier meer gedraafd wat me goed uit kwam, paard heel houden.

Vet-gate:
Afspraak was met mijn grooms om als ik er de laatste 100 meter naast loop en we koelen dan op basis van de hartslag (ik reed met hartslag meter) te bepalen of ik direct zou aanbieden.
We zijn tot minder dan 1 km tot de finish door gegaloppeerd daarna draf in rustig tempo en laatste 200 meter stap. Als ik bij mijn grooms kom en afstap beginnen we met koelen en is de hf heel ok. dan wordt er geroepen dat de massa start van een andere groep over 2 min vertrekt - we worden omgeleid om hier geen hinder van te hebben. HF is nog steeds heel mooi en Ingrid trekt het zadel er lopend vanaf (je mag niet stil staan). Daarmee kan ik de hf niet meer aflezen, maar Djarra voelt goed EN IK NEEM DE GOK EN LOOP METEEN DOOR NAAR DE VETERINAIREN. Bingo: hf 54 perfect en ik kan nu meteen door voor de rest van de keuring: alles ok en dan mag Djarra gaan eten en drinken.

Tweede ronde:
De tweede ronde, nu wordt het kijken hoe hij zich voelt. Hij vertrekt opgewekt, maar wel in een "rustig" tempo ;-) en nu alleen, alles links en rechts goed bekijkend. Een minuut na mij komen Chris en Anthonie mij achterop gereden. Los van mijn beslissing haakt Djarra hier meteen bij aan en in hoog tempo rijden we verder. Mijn grooms staan nu twee keer langs de route, want koelen geeft Djarra altijd enorm veel energie. We hebben onderling water gedeeld, afgewisselt met de hekken open maken en elkaar voor verdwalen behoed ;-).
Deze keer meer galop ... ook de harde paden ... ook het valse plat. Bij alle bochten, nog meer het galop tempo terug gebracht om in balans de bocht te kunnen nemen. En zo vreselijk genieten als Djarra zonder mijn teken dan meteen weer zijn kont eronder zet en op tempo zit. In deze ronde had ik als ik alleen was geweest al meermalen het tempo omlaag gebracht. Het feit dat de hartslag van Djarra stabiel op training waarden bleef en ik met ervaren ruiters samen reed hebben me door laten rijden in dit tempo. Ook gingen de paarden fijn samen en werd er heel stabiel tempo gereden. Daarbij was mijn doelstelling om grenzen te verleggen dus ben ik door gegaan. Aller belangrijkste: Djarra bleef gretig en voorwaards dus wie ben ik om dan af te haken? Laatste stuk hei werd door alle paarden herkend en ook hier vlot door gegaloppeerd. In overleg kreeg ik eer om als eerste te finishen, geen eindsprint met blessuren risico, maar een kroon op ons werk. Heren bedankt, super galant!

Finish:
Aangezien we de kop groep waren ben ik dus als eerste over de finish gekomen, maar pas na de nakeuring weet je of je gewonnen hebt. Een half uur om je paard te verzorgen. Ik kwam binnen met binnen 4 min. een hf van 56 waar ik ook weer super trots op ben!
Het verzorgen gebeurde in een buitenbak met wit zand, uit de wind bij super warm weer. Djarra was eerst moe, maar al snel begon hij wel met hooi knabbelen en drinken. Nadat hij helemaal afgesponst was ook gaan wandelen om zijn spieren los te houden. 10 min. voor ik na de nakeuring ga telt Ingrid de hf en dan is die opeens 60! Koelen, koelen, koelen en rustig naar de nakeuring gaan wandelen. Waarschijnlijk is stil staan in de warmte de boosdoener, want bij de nakeuring is hij al weer normaal 44! Alles is goed en ook het voor draven laat een fit paard zien en de winst is daarmee binnen.

Statistieken:
* Afstand 40 km: 2 x 20 km
* Twee groepen van 23 starters, ik zat in de eerste groep, 7 hebben het niet uitgereden.
* Snelheid: eerste ronde 15,4 en tweede ronde 17,7 km/uur over 40 km: 16,7 Hiermee was ik over alle deelnemers de snelste  ;-)
* Hartslag: voor de start 36, na de eerste ronde meteen aan geboden 54 en bij de finish op 4 min. 56 en na 30 minuten: 44

pareltjes

Even niet aan bloggen toe gekomen, omdat ik heel druk was met werk en opleiding. Heel zonde er zijn al weer zulke mooie ervaringen bij gekomen.

Ik zal een paar pareltjes delen:

Werken aan de lange teugel, waarbij ik dus naast de achterhand meeloop. Vorig week liet Djarra hier een prachtige draf zien, mooie takt en veel power en dat alles in een tempo waarin ik kon blijven lopen! Hij laat zien hoeveel sterker hij geworden is. Zelfs de sessie kunnen afsluiten met in draf achtjes draaien waarbij hij zo mooi ritmisch bleef door draven.

Als we in de bak rijden kunnen we ook genieten van deze kracht. Hier is de grootste winst dat hij in het werk durft los te laten. Door zijn hele lijf heen wordt hij dan zo kneedbaar om te rijden en alles vanuit minimale hulpen. Heerlijk.

Afgelopen zaterdag ging ik voor een laatste prikkel training buiten rijden. Dit weekend weer een  endurance wedstrijd namelijk. Als ik in het bos wil op stappen merk ik dat ik de martingaal  niet kan gebruiken ...... Buiten rijdt ik altijd met martingaal dus dat was wel even een momentje. Toch gaan rijden, flink getraind en het ging super! Op moeilijke momenten (in galop) kan ik Djarra toch weer puur op been rond krijgen, hem achter goed onder laten treden waardoor hij weer over zijn rug gaat lopen en weer "aan" mijn been/hand komt. Dat is nodig om controle te behouden. We kwamen zo tevreden terug van dit trainings ritje!

Deze week had hij een beetje vrij en woensdag even aan de hand (halster en lang touw) blokje om gewandeld met stukken draven. Wouw wat een power toen hij in draf mocht, een brok energie! En dan toch super blijven luisteren en zijn tempo aan mij aan passen,  nodig want ik kan niet zo hard en ook niet zo lang mee rennen.
Dan ren ik in zijn ritme, pas lengte mee met mijn rechterhand op zijn hals: samen zijn we dan één! Zo'n vreselijk gaaf gevoel.

Samenvatting ;-)

Djarra is echt helemaal in top vorm!
Op 12 april in Leersum heeft hij de 45 km. mogen lopen. Doelstelling was veel galop, maar met beleid het zeer technische parcours rijden. Hij heeft super gelopen en ook het tweede rondje vond hij leuk.
Mooiste vindt ik dan dat hij één vakantie week later totaal uitgerust 20 km ritje loopt met weer lange stukken galop. Dit kon ik met de hartslag meter in de gate houden en hij galoppeerde met een hf van 117 en zodra we gingen draven of stappen dan zakte de hf meteen mee.

Hierna meteen de dressuur weer opgepakt. Dus de dag na ons buitenritje draf en galop werk in de bak gedaan. Om twee blokken die 7 m. uit elkaar liggen cirkels rijden. Vergroten en verkleinen pakte hij nu ook in de galop heel fijn op! Hij wordt steeds stabieler en begint het echt leuk te vinden zo te werken

De dag, na deze twee galop gerichte trainingen, maar even me gericht op stap en draf werk. Vanwege de warmte stond hij al puffend op stal dus wat "rustig" werk was wel op zijn plaats. In stap diverse laterale oefeningen elkaar laten afwisselen en toen vrij snel gaan draven. Maar ...... meteen een kleine draf gevraagd waarbij ik bleef door zitten! Dat is nog moeilijk voor Djarra, maar hij heeft weer zo vreselijk goed zijn best gedaan en mij zo heerlijk laten zitten.

Onze ontwikkeling gaat momenteel zo super snel dat is puur genieten.

Galop training bij Bredag - snelheden en hartslag

Afgelopen 15 maart had ik de galop training bij Breda. Hiervan had ik al wat foto's geplaatst. Hierbij had ik met een hartslag meter/gps gereden om nu eens wat feiten te verzamelen hoe het er met Djarra voor staat. Meten is weten tenslotte!

De feiten:

Start moment is als de hartslag meter om gaat in de binnenbak. Daarna hebben we denk ik nog zo'n 15 minuten in de bak gereden met galop: hier is een hf piek van 135 bij een snelheid van 9 km/uur, hij vond het - in de bak rijden - spannend.

Daarna met de groep over de weg in draf 12 km/uur hf 90-96 (dat is normaal).

We komen bij het startpunt aan en staan stil bij de uitleg hf 48 (aardig op rust).

Ik vertrek steeds als 4de, dus dan zijn er al 3 in volle galop vertrokken, maar de laatste nog te zien. We stappen rond tot we mogen vertrekken:

1ste Vertrek: van stil stand hf 100 binnen 30 seconden! naar 38 km/uur hf 185

2ste Vertrek: van stil stand hf 106 binnen 40 seconden! naar 43 km/uur hf 195

toegift:

3ste Vertrek: van stil stand hf 93 binnen 50 seconden! naar 34 km/uur hf 171 ( (samen met één ander, omdat we het zo leuk vonden) Dus minder spannend, minder snel en meteen ook een lagere hf)

De 3 rondjes (+ 1700 m.) waren iets van 3 min. snelheden rond de 40 km/uur hf niet boven de 200. Hierbij was hij goed te sturen en aan het eind makkelijk terug te nemen.

Na elk rondje meteen in stap hf gelijk 80 - 90 en zakt door naar < 80

Na het laatste rondje was ik 30 min. later bij de trailer en daar was de laatst gemeten hf voor ik hem eraf haalde 45.

De galop was nog niet volluit, hij kan nog veel harder, maar ik vond dit al best hard zo voor de eerste keer. Als je naar zijn hf kijkt word dat bevestigd, hij was nog niet heel erg hard aan het werk. Verder super snel herstel - binnen 3 minuten in stap al < 80. Op endurance wedstrijden kan ik in draf de vet-gate in komen en hem dan binnen een paar minuten < 60 hebben zonder heel erg hard te hoeven koelen met water.

Uitdaging ..... in management!

Uitdaging: a.s. zaterdag een endurance wedstrijd over 45 km in pittig terrein (Utrechtse heuvelrug) en overmorgen (maandag) gaan de paarden voor het eerst weer de wei op.

De hele winter staat Djarra op stal en overdag in een zand paddock met zijn stalgenoten. In het voorjaar gaan ze weer de zeer goed bemest wei op: dag 1 één uur, dag 2 twee uur etc en met een week hele dagen. Deze keer dus precies één week voor ik mijn wedstrijd heb - niet goed. Hem de hele week op stal houden en niet met zijn vrienden de wei op vindt ik geen optie.

De hele week mee de wei op levert een hele rits aan risico's op die ik zonder een wedstrijd goed kan managen, maar dan vraag ik geen sport prestatie.

Plan van aanpak, zoals ik dat nu voor ogen heb:
Maandag en dinsdag gewoon met de groep mee de wei op. Woensdag ga ik aan een stal genoot vragen hem na 2 uur uit de wei te vissen en op stal te zetten. Donderdag en vrijdag niet de wei op en als er plek is in een paddock.
Voer aanpassing:Ik geef twee soorten krachtvoer en ga ik nu voor alleen de meusli van Bio-Ron, zonder melasse en olie. Ook stop ik met het vitamine E+selenium supplement, want daar zit ook suiker in. De stalhouder geeft 's morgens en 's middag minder kuil. Wat ik 's avond ga geven moet ik even bekijken per dag.
Daarnaast zal ik hem elke avond voldoende beweging geven en ik heb vrijdag (de dag voor de wedstrijd) vrij dus dan kan ik ook meer tijd aan hem besteden.

Best wel spannend dus of ik hem hier zonder problemen door heen kan loodsen op zo'n manier dat hij gezond en fit zaterdag bij de wedstrijd aan komt. Hopelijk kan hij er dan in de wedstrijd er vol voor gaan.

Prachtige les vandaag

Na een paar endurance gerichte trainingen mocht Djarra vandaag weer mee naar les. Wat een prachtige les is dat geworden. Hij heeft beter gelopen dan ooit te voren en ik heb beter gereden dan ooit te voren ;-).
Hij krijgt in de bak ook steeds meer impuls en passie. Het vuur dat met de progressieve endurance training is opgestookt begint zijn weg te vinden naar het werk in de bak. Zelf lukt het me steeds meer om met zachte verbinding hem te begeleiden in dit proces. Les en foto's van Karina Schermer.

Hier wat foto's omdat beelden zoveel meer zeggen dan woorden:

Werk aan de longe: Djarra moest even flink aan de bak

Vandaag Djarra in de mulle bak (20x40) gelongeerd. Hier hebben we de ruimte en hij moet zich lekker inspannen. Na op een cirkel bekeken te hebben hoe hij er bij loopt heb ik hem over de hoefslag gestuurd afgewisseld met kleine voltes. Dit levert veel schakelen op de achterhand op: bij de inzet van de volte en bij het weer eruit sturen vraag ik extra inzet van zijn achterhand.

Na deze opwarm sessie links en rechtsom weer naar een grote cirkel gegaan en hier wat schakelen in tempo tot ik hem achter echt krachtig aan het werk zag, terwijl hij met zijn hoofd ging zakken naar mijn (longeer)hand toe. Van hieruit door geschakeld naar galop werk. Eerst rustig wat rondjes tot ik fijne krachtige ontspanning zag. Vervolgens wat schakelen: halve volte galop - halve volte draf. Daarna gaan spelen met afwisseling tussen hele kleine voltes om me heen en dan weer weg naar een grote volte.
Tussen door heeft hij een paar keer zo genaamd geschrokken van een fiets of auto en flink aangezet en snurkend om me heen gedanst ;-). Hier hem wel wat ruimte voor gegeven, maar ook weer meteen door gewerkt.

Hij had dit echt even nodig, flink aan het werk gezet worden. We hebben afgesloten met een rondje wandelen en grazen in de berm. Helemaal relaxed weer op stal gezet.

Galop training bij Breda

Klaar voor de start van het tweede rondje (wat hem niet aan te zien is):

Maakt niet uit hoe hard, Djarra ziet alles dus hou ik onze rij richting maar in de gaten ...

Super gave ervaring!

STAP training in de heuvels

Afgelopen zondag een heerlijke stap training in de heuvels gehad tussen Leersum en Amerongen. Afstand was iets van 23 km en dat hebben we in ruim 3 uur gedaan. Nu kan ik me voorstellen dat als je aan de galop van je paard werkt, zoals ik met Djarra deze winter gedaan heb de link naar een STAP training misschien niet meteen duidelijk is. Dus ik zal wat over mijn training schrijven.

Waarom:

Ten eerste ben ik hier gaan trainen, omdat ik over iets meer dan een maand hier mogelijk een wedstrijd ga rijden. Als voor bereiding is het dan goed je paard ruim van te voren aan het terrein te laten wennen. Djarra kan prima in de heuvels lopen, maar even een opfris moment is wel gewenst. Het vraagt toch gebruik van andere spieren die normaal niet zo hard hoeven te werken als juist bij stijgen en dalen.

Stappen is het meest veilige om pees blessures te voorkomen. Stappen in de heuvels is minstens zo intensief als draven of galopperen. Zeker helling af, zonder de zwaarte kracht vrij spel te geven en steeds harder omlaag gaan, maar in balans in een gecontroleerd rustig gelijk blijvend tempo afdalen is super zwaar. Dus train ik hier ook de gehoorzaamheid en het “aan de hulpen staan”.

Wat ik hier niet getraind heb is zijn long/hart conditie.

Hoe het ging:

Ik was bijzonder verast in de meest positieve zin!

Ik loop er altijd even naast tot aan het bos en stap daar op. Djarra liep zo fanatiek dat ik merkte dat ik aan de teugels hing om hem te temperen, dus daar moeten we nog wat afspraken over gaan maken. Dat was de eerste verassing, want stap is nooit zo vlot geweest bij hem en hij was altijd heel relaxed en gehoorzaam.

In het bos opgestapt en toen kwam de tweede verassing. Het koste een minuutje voor ik door had wat er aan de hand was. Djarra stond per direct in standje “massa start”! Dat doet hij anders noooooit! Het kwam dus heel goed uit dat we een STAP training in gepland hadden.

Verder is hij dan super braaf en opgevoed, maar ik voelde dat hij klaar was voor actie. Dat gevoel heb ik de hele rit gehad tot en met het uitstappen naar de trailer.

De hele rit heb ik hem gevraagd om op eigen benen te lopen en niet aan mijn handen te hangen of te gaan trekken, wat zeer goed geslaagd is. Ook hebben we gewerkt aan dit zelfde als hij in een rustig drafje de helling af ging. Dat was echt zo gaaf! Ontspannen teugeltje, lekker in balans, elk moment kunnen stoppen op de helling of even pasje links of rechts bij stenen, takken of geulen.

Hij heeft echt zo vreselijk hard gewerkt, zo zijn best gedaan. Super fanatiek en toch zo netjes aan het werk te krijgen. Wat alleen maar kon door het rustige tempo deze rit.

Vervolg:

De hoefsmid is geweest en hij staat voor weer op ijzers nu we meer kilometer gaan maken.

Volgend weekend een pure galop training op een “baan” met hartslag meter.

Nog een keer deze rit, maar dan veel in draf afgewisseld met galop.

Tussendoor gaan we met de dressuur door, vanuit rust werken aan kracht.

Doel:

Medio april hier de dubbele afstand in de wedstrijd rijden met veel galop, omdat hij dat zo leuk vindt en goed kan.

Voorbereidingen ....

Ondanks dat we  niet echt winter hebben gehad heb ik nu toch het gevoel dat we op weg zijn naar het voorjaar en de zomer: Het Wedstrijd seizoen staat weer voor de deur. In ieder geval wat endurance wedstrijden, maar mogelijk gaan we dit jaar ook ons debuut in de Working Equitation maken!

Dus Djarra heeft weer een controle door Mariska Versteeg - osteopaat voor paarden gehad.
Volgende week gaan voor de ijzers er weer onder.

De eerste endurance gerichte trainingen staan gepland. Morgen gaan we in de heuvels van de Utrechtse heuvelrug rond rijden met een gezellige groep.
Volgend weekend een galop training op een galopbaan ergens onder Breda.
Daarnaast blijven wel lekker fanatiek door dressuren voor de WE en onze lol, want beide vinden we deze manier van arbeids dressuur super leuk. Het werkt toe naar een zeer sterk en zelfbewust paard dat graag voor je werkt.

Djarra staat er super fijn bij. Hij is erg blij en na zijn behandeling heeft hij me laten zien hoe fantastisch hij dan wel kan bewegen!

Djarra steeds sterker en zelfverzekerder ...

Djarra pakt de lessen echt super fijn op. Hij wordt steeds sterker en daarmee ook weer zelfverzekerder.

We kunnen makkelijker schakelen in tempo waardoor hij dan als reactie mijn hand gaat opzoeken en super soepel over zijn rug gaat lopen. In galop ben ik bezig om op minimale hulpen in een mooi hand galopje aan te springen en daarna in de galop terug rijden in tempo en pas daarna naar draf. Ook heb ik vandaag in de rechter galop een lichte gebroken lijn kunnen rijden en kleine voltes. In de linker galop zijn kleine voltes goed te doen, maar na een bocht weer rechtuit gaan lukt vaak niet zonder achter/voor of helemaal te changeren . Dat ligt aan mij en ik ben bezig dit op te lossen ;-)

Buiten kan hij nu ook super in de galop werken, maar hij vindt het ingewikkeld. Dat merk ik aan het feit dat hij na een tijdje veel tempo wisselingen in en uit de galop afwisselend links en recht hij in eens om niets ENORM kan schrikken. Midden in de galop vol in de ankers en een kwartslag terug draaien bij voorbeeld. Nu kunnen we dat samen goed oplossen en verder negeer ik dat gedrag, blijf even tijdje rustig draven en dan is dat weer over. Ook kan hij nu een struikel-stap in de galop nu goed oplossen en zo weer veder galopperen, wat de kans dat je er naast ligt ook weer verkleint.

Of te wel hij gaat echt goed vooruit en we zijn heerlijk samen heel hard aan het werk.

Mooie progressie

Afgelopen najaar zijn we ons weer gaan focussen op de dressuur. Waarbij het vooral ging op meer balans en kracht in zijn achterhand ontwikkelen. Hem leren zijn achterbenen beter te gaan buigen en vandaar uit meer opgericht en gedragen te gaan lopen.

Tijdens de lessen en als ik zelf train gaat hij makkelijker schakelen in tempo. Ik krijg meer afdruk en impuls onder me. Ook gaat hij vanuit die impuls voorwaarts neerwaard mijn hand zoeken wat super gaaf is om te mogen begeleiden. Hiermee wordt het in de bak rijden puur genieten, iets waar ik al lang van droom en wat we nu dus aardig voor elkaar krijgen.

Door deze training had ik vandaag tijdens een buiten rit met endurance vrienden een dansend paard onder me. Hij liep altijd al heel sierlijk en makkelijk, maar nu dus met meer power en afdruk. Krachtig maar beheers en dan ook nog met een super lichte aanleuning.

Zuid Afrika - Savannah Horse Trails

Afgelopen week met Return to your source naar Zuid Afrika geweest:

Duma

Sumaril

In Zuid Afrika hebben we bijna dagelijks met de paarden van Carla Lucassen van Savannah Horse trails mogen werken. Op de twee buiten ritten heb ik op Duma en Somali gereden. De andere dagen mochten we door middel van coaching met paarden op zoek naar onze kracht.

Nieuw begin - 2014

Ik ben het jaar goed begonnen met een week "Return to your Source" in Zuid Afrika. Hier zijn we onder andere bezig geweest meet coaching met paarden onder leiding van Sonja Braafhart. Het was een mooie ervaring die met liet zien dat ik meer aandacht moet geven aan het ontvangen. Dit leverde hele mooie connecties op met de paarden.

Hierdoor had Djarra een week vakantie gehad, wat voor hem ook heerlijk is. Gister even samen gewandeld en aangezien hij veel energie had ook even los gespeeld. Nu ook samen met hem die diepere connectie weten te vinden.

Aangezien hij wel een beetje stijf was heb ik vandaag eerst aan de hand begonnen. Vanuit rust en ontspanning vanaf de grond gewerkt tot het goed voelde. Daarna erop en ver gegaan met gymnastiseren. Na een lange rustige opbouw hebben we uiteindelijk echt super fijn gereden. Hij zocht mijn hand op en gaat steeds stabieler "aan de teugel" lopen.

Gister werd ik wakker en het was zo mooi en stil weer dat ik direct met Djarra op pad wilde. Ik heb hem meegenomen naar Kootwijk. Hier hebben we door de bossen gedwaald en samen genoten. Hem een plezier gedaan door een galop sessie in het zand te doen met heuveltjes. Vindt hij helemaal prachtig, maar het was wel aardig zwaar. Hierna weer in de relax modus richting trailer gegaan. Bijj de trailer samen nog even wat gegeten en hij kwam gezellig bij me neuzelen. Even check wat ik op brood had zonder opdringerig te worden, gewoon gezellig samen.

Djarra als lespaard

Hij was vandaag voor het eerst les paard: Djarra is zo vreselijk braaf en goud waard!

Hij is super gevoelig en spiegelt alles van de ruiter. Dus toen mijn cliënte na jaren niet rijden en fysiek een zware tijd op hem weg stapte was zijn hele boven lijn gespannen. Hoofd hoog, één oor strak naar achter, hals en rug helemaal strak en kleine pasjes. Zodra ik haar meer liet ontspannen zag je dat in Djarra terug. Zij voelde zijn rug zacht worden, zijn kaak los laten en zijn passen groter worden.

Bij de eerste kleine volte in stap was ze erg aan het "sturen" en "rijden" wat een moeizame grotere volte opleverde. Na uitleg van mijn kant om "techniek" even te laten voor wat het is en puur van uit haar centrum de volte te rijden liep Djarra vlot met grote passen de kleine gewenste volte. Nu had hij de vrijheid om te gaan. Met dit als uit gangspunt kan je dan later met techniek helpen in balans en stelling als dat nodig is.

Het mooiste moment was bij het afstappen! Na een uurtje rustig rijden kon ze af stappen zonder pijn! Jaren lang moest ze even het zadel blijven vast houden om niet door haar benen te zakken. Nu stond ze meteen stevig en kon beide benen optrekken en bewegen. Haar dag kon niet meer stuk!