Het is Maart en zowaar een weekend dat aanvoelt als voorjaar. Planning een rit bij Kootwijk met "endurance" vrienden en weer eens wat kilometers gaan maken. Kijken hoe het met de conditie van Djarra is die barst van de energie.
Met conditie bedoel ik zijn uithoudings vermogen. Een combinatie van de staat van training waarin een paard zit en wat hij de afgelopen jaren heeft gedaan. Met zijn endurance verleden is hij na de winter altijd vrij vlot weer op conditie.
Dus vanaf november niet meer serieus kilometers gemaakt. Het bos was bagger. Door stormen waren zoveel bomen omgewaaid dat je amper het bos in kon. Daarna kwam sneeuw en ijs en modder. Dus nu het maart is verwachte ik niet veel aan conditie over te hebben bij Djarra. Met een rit van rond de 20 km in de planning was ik benieuwd hoe hij het er af zo brengen.
Nou, twee hoeven in zijn neus. Op de heen weg had ik al de blaren in mijn handen staan, omdat mijnheer zo lekker voorwaards was. Door zijn over enthousiaste spanning ging de galop niet echt lekker - hij liep zich helemaal vast. Maar tot aan de trailer bleeft hij super voorwaards, vond dat hij voorop hoorde en had praatjes voor tien. Met een losse teugel wat foto's maken was geen optie.
Hij blijft me altijd weer verbazen. Laten we zeggen dat hij erg goed in zijn vel zit momenteel ;-)
