Tot nu toe was het "werk" met Djarra in de bak voornamelijk "mentaal" werk. Hem overtuigen dat hij vanuit ontspanning kan stappen, draven en galopperen in een bak. Dat je verschillende oefeningen kan doen en daar als paard niet dood van gaat.
De daadwerkelijke fysieke training deed ik in het bos, waar ik wel ontspanning had en dus van daaruit hem "fysiek" aan het werk kon zetten met de oefeningen die we in de bak voorbereid hadden.
Dat is nu veranderd ...
Afgelopen woensdag kon ik hem vanuit ontspanning steeds verder uitdagen om echt fysiek aan het werk te gaan. Hij kon het aan, raakte niet in paniek of de weg kwijt. Hij deed gretig zijn best. We ging zo serieus verder dat hij dus voor het eerst in zijn leven fysiek moe was na het rijden in de bak! Hij had ook de dag erna spierpijn dus ik heb hem in alle rust, zachtjes mee genomen tot hij weer lekker los was. En toen een wat verbaasde Djarra, dat we nu al klaar waren, naar stal gebracht voor een lekkere warme slobber maaltijd.
Morgen lekker stappen in het bos en dan zien we daar wel waar hij zin in heeft.
De fimpjes zijn aan het einde van de les gemaakt toen hij eigenlijk al een beetje moe begon te worden. De bravour was er een beetje uit, maar wel braaf zijn best blijven doen.
