Een heel blij paard ...

Ik baal een beetje, omdat ik nog rustig aan moet doen. Ben nog wat gammel en vaag af en toe, dus paardrijden is niet zo'n strak plan. Voordeel is dat ik niet op mijn werk hoef te verschijnen en dus Djarra alle dagen zelf kan buitenzetten en binnen halen.

En wat een genot om een super happy paard in handen te hebben! 's Morgens kan hij niet wachten tot hij naar de wei mag. Loopt ongeduldig met zijn hoofd te zwiepen (echte arabieren tik) en dartelt af en toe in draf naast me. Maar alles aan een los lang touwtje, gewoon heel blij maar gelukkig wel opgevoed. Als ik hem dan het halster af doe en het hek open, dan stap hij voorzichtig door de ergste modder ..... en vliegt dan in gestrekte draf of galop de wei in. Mocht hij de eerste zijn dan stopt hij om hinnekend de rest te roepen en gaat dan grazen.

Als ik hem 's avond ophaal staat hij zelden op me te wachten, je kan hem zo 24/7 buiten laten wat vorig jaar ook gebeurde. Maar hij gaat zonder problemen met me mee naar stal, wil dit langs de weg ook prima in een lichtvoetig drafje doen. Gewoon een vrij en blij paard.

Gisteravond heb ik hem met bijzetten gelongeerd in de redelijk zware en kleine longeercirkel. Moet hem toch enigszins aan het werk zetten af en toe. Nou 30 minuten vol aan het werk, plus warming up en cooldown, al met al bijna een uur bezig geweest. Hij zit vol in wintervacht en had echt goed gewerkt, maar geen druppel zweet en binnen no time op adem. Tegenwoordig kan hij hier zelfs (zonder de bijzetten) heel goed rond galopperen, wat eerst echt niet kon. Dus hij staat er super bij. Heerlijk. Kan niet wachten tot we weer het bos in gaan.

Djarra's back on track!

Yess, Djarra's back on track!

Vandaag alleen het bos in gegaan om me zo volledig op hem te kunnen concentreren.Ik wandel er altijd naast tot we in het bos zijn, halverwege dit stuk net voorbij het paleis voelde ik hem ontspannen. Zijn hoofd zakte, terwijl hij met grote swingende stappen naast me voort liep, ik voelde zijn vertrouwen. Oke, een goed begin.Zodra ik op gestapt was liep hij op dezelfde ontspannen tevreden manier geinteresseerd om zich heen kijkend weg. Oke, ook dit geeft moed.Vervolgens komt er dan een zandpad dat slingerd en met een aantal heuveljes. Ik ben dit hele pad blijven stappen om hem fysiek zijn lijf flink te laten gebruiken over de heuveltjes in een tempo (stap) dat hij kan overzien. Dat voelde ook goed.Pas daarna gaan draven en hij zweefde over het pad. Lekker los in zijn lijf en vol goede zin. Ik heb het ritje niet te lang gemaakt en hij had er fiks de pas in als ik hem niet begrensde, wat ik dus de hele weg heb gedaan. :angel: Ook heerlijke galopjes gedaan. Op de terug weg weer een flink stuk stap ingelast voor het geval hij zichzelf in zijn enthousiasme voorbij zou lopen. In de draf daarna had ik bijna spijt dat ik zo uitgebreid was gaan stappen, want hij zette er flink de gang in. Heerlijk.Langs de weg ben ik er weer naast gaan lopen, want mijn hoofd was best wel moe en dan is het veiliger om ernaast te lopen. Nou zo'n ieniemienie rondje zorgt ervoor dat Djarra net lekker los is en klaar voor de rest... dus hij stapte een partij hard ..pfff.

Djarra is er weer helemaal, ik moet nog rustig aan doen.

Een stapje terug

Vandaag een klein buitenritje gemaakt samen met twee anderen. Voornamelijk om te zien hoe het met mijn hersenschudding zou gaan als ik ging rijden. Een ritje van minder dan 1 ½ uur kan ik aan, langer moet ik nog niet doen. We hebben niet gegaloppeerd, maar voornamelijk rustig gedraafd.

Wat ik echter heel erg jammer vindt is om te constateren dat Djarra wel degelijk van de boksessie vorige week geschrokken is. Hij was op zich heel braaf, zo op het oog zag je niet veel aan hem. Maar hij bleef de gehele rit gespannen in zijn koppie en dus ook zijn lijf. Op een eenzijdige kuithulp wou hij wel even loslaten en over zijn rug lopen, maar twee passen later moest hij weer zijn hals rechtuit hebben. Hij heeft ook lopen hoesten, ook een signaal van spanning bij hem. Hij liep wat bangachtig rond, terwijl we dat echt helemaal kwijt waren. Een keer stopte hij voor iets en voelde ik zijn rug opspannen en ben dus maar even gaan stappen. Ook viel hij een keer van zijn voorbenen af, tijdens een vage schrik aktie, dat gebeurt dus alleen als hij in zijn lijf vasthoudt. Ook kwam hij tweemaal tegen mijn teugel hulpen in door zijn kop in de lucht te steken en dus zijn rug weg te drukken. Om erger te voorkomen ben ik de confrontatie niet aan gegaan en heb afgevloeid en genegeerd, maar het voelde niet goed.

Het is me niet geluk hem te laten ontspannen en ik was blij dat ik met twee anderen was, aangezien ik zelf ook nog niet 100% ben. Maar ik vindt dit zo sneu voor hem. We zijn gewoon een paar maanden terug al weet ik dat het mogelijk best wel snel weer over zal zijn. Dat hij met een paar keertjes weer blij en vrij en los en krachtig zal rond lopen.

Even time out door knock out!

Ik had vorige week een heel enthousiast verslagje willen schrijven. Ik had een lesje gepland met twee anderen, balkjes lopen enzo. Djarra vindt tenslotte los springen het einde en samen met anderen heel gezellig. Dus als in de bak rijden nog spannend is dan kan je dat zo heel aantrekkelijk maken dacht ik zo.
Nou dat is gelukt. Djarra was super enthousiast en ik ook. We gingen als de brandweer. Alleen die balken waren wel eng, maar als die ze overwonnen had werd hij helemaal vrolijk. Galop op de lange zijde, afwenden balkjes kijken en lopen. Hij kan dan ook heel mooi over die balkjes gaan. Hindernisje (30 cm) vond hij dan weer eng dus weer over de balkjes aangezien de andere paarden ook stopten.

Toen dacht ik en nu gaan we echt over het hindernis! Hij lekker voorwaarts, ik stevig aanrijdend (= met druk). Hij draait op de hindernis af …….Wah! eng! Help! Moet hij gedacht hebben en knalt recht omhoog…………………………… zijn hals vol in mijn gezicht.
Mijn neus en bril hebben het niet overleeft, beide gebroken en ik even buitenwesten. Hierdoor krijgt Djarra helemaal geen begeleiding meer en hij blijft bokkend rond springen. Als ik bij kom hang ik er naast, kan niet het zadel in en heb geen teugels vast, terwijl hij nog steeds bokkend ronddraait. Dus heb ik me maar laten vallen.

Dan heb je dus een gebroken neus en een hersenschudding. Paar dagen behoorlijk van de wereld geweest. Gelukkig hebben anderen voor Djarra gezorgd. Na vier dagen even samen met iemand Djarra opgezadeld, aan de hand gewerkt en er op gezeten. Ook wat rond gestapt. Djarra heeft geen enkel trauma hier aan overgehouden! Ik ook niet! Dus nu moet ik eerst nog rustig aan doen tot mijn hoofd weer helder is en ik weer vlot kan reageren. Half uurtje loswerken of longeren gaat nu wel, maar dan zit ik aan mijn max., Djarra is dan lekker los.

Ik hoop dit weekend weer te kunnen rijden.

In de bak gereden!

De titel klinkt misschien heel normaal, maar in de bak rijden was voor Djarra nog steeds heel ingewikkeld en spannend. Geen idee wat hij daar ooit allemaal in heeft meegemaakt, maar zodra ik in een rijbak kwam stond hij stijf van de stress. Dus tot nu toe begon ik altijd even 10 minunten “aan dehand” werken. Ook een drafje, zodat ik wist dat hij los was. Dan erop en in stap is hij dan wel na 20 meter ontspannen en kan ik van alles doen. Maar aandraven en ronddraven daar spande hij nog steeds heel snel op, dan zette hij zijn rug en schouder vast en kon letterlijk niet meer lopen. Een grote volte in draf was al een opgave van formaat.

Maar vandaag was het allemaal anders. De afgelopen tijd staat hij er al super bij door het op stal slapen en met deken op in de regen staan. Ook werk ik nu bijna dagelijks met hem. Voor vandaag stond in de bak rijden op de planning. Nu had ik gisteravond hem aan de hand flink laten werken dus dacht ik laat ik eens meteen opstappen! Let wel, dat doe ik dus nooit… ook niet als ik buiten ga rijden. Zo gezegd zo gedaan. Even blijven staan en beetje het zadel heen en weer gewiebeld terwijl ik erop zat, dat helpt ontspannen. Daarna weg gestapt en nog voor ik de hele bak rond was liep hij normaal!
Ik heb alles heel rustig opgebouwd voor ik ging draven. De draf begonnen met stukjes van 10 meter op de volte dit helpt zijn binnen achterbeen onderbrengen en dan laat hij zijn rug sneller los. Het ging boven verwachting. Uit eindelijk hebben we ontspannen maar stevig rond kunnen draven, voltes en van hand veranderen alles ging top. Aangalopperen was ook grappig. Normaal springt hij rechtsom zo aan en nu sprong hij rechtsom in de linker galop. Even uitgelegd dat dat knap was, maar niet de bedoeling. Uiteindelijk links en rechtsom lekker gegaloppeerd, kan wat ronder, maar goed. Daarna nog lekkerder gedraafd.

Alles bij elkaar heb ik bijna een uur lekker in de bak gereden! Dit is zo’n enorme stap voorwaards weer voor hem en beloofd veel voor de toekomst. Want als hij echt gaat lopen dan heb je een bink met uitstraling! Nu niet te enthousiast worden, maar rustig verder werken is het devies.

buitenritje

Vandaag zo heerlijk buiten gereden.

Djarra staat nu permanent ’s nachts op stal en overdag in de wei. Aangezien het de hele week al dag en nacht stortregent heeft hij in de wei met een regendeken op, waar hij lekker droog en warm onder blijft. Dit doet hem duidelijk goed, want hij ziet er zeer voldaan uit en al zijn spieren blijven lekker los.

Vanmorgen scheen zowaar de zon dus dat beloofde veel goeds. Kleine teleurstelling voor ons beide was dat iemand heel bereidwillig hem al buiten had gezet waar een rand vers gras was vrijgegeven. Dus ik kon eerst door de onderwaterstaande wei heen ploeteren om hem bij het lekkere gras weg te plukken. Dat liet hij braaf toe, maar leuk was voor ons beide iets anders.

Maar goed, op stal extra hooi gegeven waar hij meteen heel tevreden aan begon te knagen. Beetje gepoetst opgezadeld en naar het bos gewandeld. Dat bos is altijd al snel modderig en staat nu dus redelijk blank. Even een leuke route uitgedacht en gewoon gaan. Extra waterplassen training die we nu ook in galop doen. De modder zorgt voor de training van spieren die normaal niet met een buitenrit worden aan gesproken dus dat is ook mooi meegenomen.

Het grootste genot was wel dat Djarra echt helemaal super liep. Geen opstart stijfheid, lekker aktief en hij had er veel zin in. De turbo slaat snel aan en de afregeling in tempo moet duidelijk nog wat verder afgesteld worden. Hij moet leren dat met al die energie en power je nog steeds in een rustig tempo kan draven en galopperen. Hij is wel gepromoveerd in de zin dat we nu niet meer alleen mooie rechte paden met goede bodem gelopperen. Hij mag nu ook de kleinere, slingerende en modderinge paden met plassen galopperen. Een hele uitdaging die hij goed oppakt. Als we in een flinke draf of galop even terug schakelen voor een plas of iets engs voel ik meteen daarna de bereidheid om gelijk weer vol kracht verder te gaan, heerlijk.

Bij het terug wandelen over de jachthuislaan stapt er eerst een paard naast me met grote krachtige passen en super alert, maar dan voel je hem langzaam terug komen in ontspanning en rust en worden de passen ruim en ontspannen. Hoofd komt omlaag en een heel tevreden blik in zijn ogen. Bij het afzadelen zie ik dat hij dus nauwelijks gezweet heeft en het hooi wordt meteen aangevallen.
Vandaag ook eindelijk weer zonder regendeken de wei in, lekker in het zonnetje rond scharrelen.