Op 3 december schreef ik over de problemen bij het rijden in een bak. En over de bach-remedie die ik voor hem had samen gesteld. Deze heeft hij zo'n 6 - 8 weken gehad ondersteund met de lessen die ik wekelijks kreeg in de bak.
Inmiddels waren de druppels op. En door de vorst periode heb ik ook een aantal weken niet in de bak kunnen rijden. Als je dan weer voor het eerst in die situatie komt, het rijden in een bak, is het toch kijken wat de stand van zaken is. Heb ik de kern weten raken en is hij van zijn angsten verlost of zit er nog wat dat nu naar boven komt.
Vandaag was de bak weer goed begaanbaar en het was prachtig weer. Dus we zijn in de bak gaan rijden en waren niet de enige. Dat is voor Djarra positief dat vindt hij gezellig. Na eerst wat aan de hand gewerkt te hebben wat hij onzin vond er maar op gaan zitten. En echt het was meteen goed. Lekker ontspannen paard onder me. Wat stap werk en vrij snel gaan draven. Hij liep gewoon heerlijk. Af en toe nog een spannings hoestje. Galop was ook nog te ingewikkeld, maar het is goed zo. We kunnen gewoon lekker door gaan werken en gymnastiseren in de bak.
woensdag 21 januari 2009
zondag 11 januari 2009
Weekendje wandelen
Gisteren samen met een vriend en Djarra 2 uur lang in een zo goed als van mensen verlaten bos gewandeld. Het was zalig. Lekker met z'n allen genieten van de winterse kou en een stil bos. Heerlijk om te zien dat Djarra nu zelfstandig z'n weg leert zoeken. Hij kan nu heel ontspannen maar bedachtzaam een stuk bevroren parkeerplaat over steken.
Vandaag heb ik hem de andere kant mee op genomen. Eerst over een industrie terrein waar de vrachtwangens die er staan niet eng meer zijn, maar je moet ze nog wel in de gaten houden met een bedachtzame blik. Langs de Dorrestijnweg richting de Wieksloot. Hier was het ruiterpad slecht begaanbaar, maar in de randjes hebben we ons een weg gebaand. Daarna terug langs het fietspad van de Biltseweg. Hier in een zacht en vlak paadje heeft hij even super ruim en ontspannen de benen gestrekt in een forse draf. Helaas leg ik dat na 500 meter echt af dus op mijn vraag om weer gas terug te nemen gaat hij weer naar stap. Zo vol kracht en toch zo braaf in de omgang, hij is echt zo super lief.
Thuis wachtte er in de wei een verrassing, want iemand had kuil in de wei gelegd. Dus lekker zonder deken in het zonnetje gezet.
Het was een prachtig winters weekend!
Vandaag heb ik hem de andere kant mee op genomen. Eerst over een industrie terrein waar de vrachtwangens die er staan niet eng meer zijn, maar je moet ze nog wel in de gaten houden met een bedachtzame blik. Langs de Dorrestijnweg richting de Wieksloot. Hier was het ruiterpad slecht begaanbaar, maar in de randjes hebben we ons een weg gebaand. Daarna terug langs het fietspad van de Biltseweg. Hier in een zacht en vlak paadje heeft hij even super ruim en ontspannen de benen gestrekt in een forse draf. Helaas leg ik dat na 500 meter echt af dus op mijn vraag om weer gas terug te nemen gaat hij weer naar stap. Zo vol kracht en toch zo braaf in de omgang, hij is echt zo super lief.
Thuis wachtte er in de wei een verrassing, want iemand had kuil in de wei gelegd. Dus lekker zonder deken in het zonnetje gezet.
Het was een prachtig winters weekend!
woensdag 7 januari 2009
echt winter
Heerlijk die droge vries kou! Maar mede door de gladheid staan de paarden nu wel continu opstal. Vanmiddag had ik vrij en was de temperatuur opgelopen tot 3 graden! Terwijl het 's nacht ruim -10 gevroren had en gesneeuwd.
Dus heb ik Djarra mee genomen voor een wandeling in het ietsjes witte bos. Hij leert steeds beter met gladde grond om te gaan. Als hij schrikt verzet hij niet meer dan een voet en denkt dan STOP en blijft staan tot dat wat hem schrik aan joeg voorbij is. Ook op de wandel paden is het flink uitkijken. Onder het laagje sneeuw zie je niet waar ijs is dus continu opletten. Hij luister goed als ik hem de berm in wijs of zeg dat hij even moet opletten. Als een voetje glijd laat hij dit gewoon en zoekt rustig zijn weg verder. Hij heeft ook uitgebreid staan grazen overal, dat mist hij dus het meest. Op de terug weg is hij dan op en top arabier in zijn uitstraling en wil graag van alles. Maar meer als een gebalanceerd drafje naast me en naar stap als ik streng wordt doet hij niet. Hij blijft attent en controleerbaar met alleen een halster en een lang touw dat constant los doorhangt.
Daarna nog even in de wei waar nu ook een paar andere ingezet waren, zodat ik zijn stal kon doen. Maar na 1 uurtje kwam hij heel tevreden naar me toe om weer naar stal te gaan. Daar weer zijn deken op gedaan voor de nacht.
Dus heb ik Djarra mee genomen voor een wandeling in het ietsjes witte bos. Hij leert steeds beter met gladde grond om te gaan. Als hij schrikt verzet hij niet meer dan een voet en denkt dan STOP en blijft staan tot dat wat hem schrik aan joeg voorbij is. Ook op de wandel paden is het flink uitkijken. Onder het laagje sneeuw zie je niet waar ijs is dus continu opletten. Hij luister goed als ik hem de berm in wijs of zeg dat hij even moet opletten. Als een voetje glijd laat hij dit gewoon en zoekt rustig zijn weg verder. Hij heeft ook uitgebreid staan grazen overal, dat mist hij dus het meest. Op de terug weg is hij dan op en top arabier in zijn uitstraling en wil graag van alles. Maar meer als een gebalanceerd drafje naast me en naar stap als ik streng wordt doet hij niet. Hij blijft attent en controleerbaar met alleen een halster en een lang touw dat constant los doorhangt.
Daarna nog even in de wei waar nu ook een paar andere ingezet waren, zodat ik zijn stal kon doen. Maar na 1 uurtje kwam hij heel tevreden naar me toe om weer naar stal te gaan. Daar weer zijn deken op gedaan voor de nacht.
vrijdag 2 januari 2009
Toch weer op ijzers
De planning was om Djarra 's winters lekker op blote voeten rond te laten lopen. Hij heeft ze dan normaal gesproken niet nodig. Ook voor het hoefmechanisme en dus de gezondheid van de hoef is dat een goede zaak, even geen beslag.
Maar op harde paden met stenen of bevroren hobbels kan hij op blote voeten niet uit de voeten, het doet zeer. Aangezien de voorspellingen nog vorst blijven verwachten, in ieder geval 's nachts zal de grond die nu kei hard bevroren is dat nog wel even blijven. Dus op bloten voeten zou ik toch niet lekker meer rond rijden.
Vandaag kon de hoefsmid, ja 's morgens gebeld en hij kon om 12.00 !
Hij hoefde niets te bekappen, Djarra stond helemaal correct op zijn voeten. Ook waren ze niet te kort, waar ik even bang voor was. Nu vindt Djarra bekappen en beslaan de normaalste zaak van de wereld dus die staat super relaxed. Dan valt het op als hij bij links voor toch wat reageerd bij het vast nagelen van het ijzer! Hij is dus gevoelig en ik hoop dat ik met het beslaan op tijd ben geweest. Hierna in de longeerbak, waar de zandbodem ietsjes los gelopen is, liep hij echter heel erg goed, lekker door zijn lijf, zonder zijn schouders vast te zetten en kort te lopen. Dit weekend gaan we lekker buiten rijden en dan zie en voel ik vanzelf wat wel en niet kan.
Maar op harde paden met stenen of bevroren hobbels kan hij op blote voeten niet uit de voeten, het doet zeer. Aangezien de voorspellingen nog vorst blijven verwachten, in ieder geval 's nachts zal de grond die nu kei hard bevroren is dat nog wel even blijven. Dus op bloten voeten zou ik toch niet lekker meer rond rijden.
Vandaag kon de hoefsmid, ja 's morgens gebeld en hij kon om 12.00 !
Hij hoefde niets te bekappen, Djarra stond helemaal correct op zijn voeten. Ook waren ze niet te kort, waar ik even bang voor was. Nu vindt Djarra bekappen en beslaan de normaalste zaak van de wereld dus die staat super relaxed. Dan valt het op als hij bij links voor toch wat reageerd bij het vast nagelen van het ijzer! Hij is dus gevoelig en ik hoop dat ik met het beslaan op tijd ben geweest. Hierna in de longeerbak, waar de zandbodem ietsjes los gelopen is, liep hij echter heel erg goed, lekker door zijn lijf, zonder zijn schouders vast te zetten en kort te lopen. Dit weekend gaan we lekker buiten rijden en dan zie en voel ik vanzelf wat wel en niet kan.
Abonneren op:
Posts (Atom)