Van toen naar nu

In het vrije veld kon en durfde hij al super mooi te lopen (2007 Endurance):



En nu durft hij het ook in een omheinde ruimte, zonder angst! (2010 Dressuur):

YES

Voor vandaag had ik een galop training in de planning staan. In ons geval betekend dat Djarra leren "ontspannen aan galoperen", zowel links als rechts. En daarna rustig in balans door galopperen. Aanleiding is het feit dat Djarra dit pas sinds afgelopen najaar kan, voor die tijd had hij nog fysieke problemen. Afgelopen winter heb ik hem los en aan de longe gewerkt en gezien dat hij nu echt goed van achter naar voren door zijn lijf kan lopen. Alleen is datzelfde met mij er op dan nog niet vanzelfsprekend. Dan voelt het voor hem anders en dan durft hij niet en gaat spannen, stukje verleden dat langs komt.

Dus vandaag stond in het teken van "aan galopperen" en "door galopperen".

Dat het toevallig meer dan 30 graden is, is voor Djarra geen probleem, dus geen reden om het niet te doen. En ik reed met de hartslagmeter om dus dan zie je snel genoeg of hij er toch problemen mee heeft.

Eerste paar keer ging nog wat moeizaam, wat super onveilig voelt trouwens, dus heel voorzichtig blijven rijden en gewoon terug naar draf. Als ik daarna op de route sterk terug draai richting huis komt er meer power van hemzelf bij en dan gaat het echt stukken beter. Hij springt zo wie zo heel netjes links of rechts aan op mijn kleine aanwijzingen. Gaat zelf spontaan in de linker galop, die voorheen echt nog niet werkte! We hebben een paar lange stukken met bochten en wortels gedaan waar hij alleen maar beter en beter ging lopen! Mooi krachtig maar heel beheerst en rustig in tempo, omdat hij in balans door zijn lijf liep.

In de galop is zijn hartslag rond de 130, maar terug in draf binnen 10 meter zit hij direct onder de 100. Als ik hierna (en dan zijn we al ruim een uur onderweg) een flink stuk in de volle zon door draaf blijft zijn hartslag rond de 95 echt super. In de buurt van huis is hij drijfnat en staat toch best wel te blazen. Om een korte doorsteek te nemen moet ik door een hek. Dit probeer ik te paard te openen en te sluiten, dus ruim 10 minuten prutsen, omdat Djarra het hek eng vindt. Daarna stapt hij met een hartslag van 67 verder, dus hij pakt daar zijn fysieke rust wel. In het dorp stap ik af en daalt zijn hartslag tot onder de 60. Vlak bij stal doe ik de singel nog wat losser, boven verwachting blijft de hartslagmeter signaal ontvangen en hij stap met een hartslag van 47 het terrein op. En dat bij zulk weer en zo'n training! En denk maar niet dat hij dan dorst heeft he! Na flink afsponzen en wat te eten geven de wei in, waar hij het nog steeds niet nodig vindt om te drinken. Het weer noch het werk hebben echt veel impact. Toch heeft hij deze training veel geleerd en dit gaan we gewoon volgende week weer doen.

Morgen rust dagje en zondag longeren ronden deze training dan verder af. Wat is hij toch een prachtig paard.