Heerlijke Kerstrit

Na een zware storm de afgelopen dagen is het vandaag windstil, zonnig en 8 graden. Het is geen witte Kerst geworden ;-)

Momenteel rij ik veel te weinig buiten dus vandaag op eerste kerstdag met prachtig weer en alle tijd van de wereld eindelijk weer met Djarra naar buiten geweest. We zijn niet de enige, dus Djarra is ook een paar keer aai-paard geweest voor kleine kinderen. Djarra vindt dat altijd prima en steekt braaf zijn hoofd naar ze uit en verroerd verder geen vin. Kinderen vinden het meestal prachtig en de ouders ook dus iedereen blij.

Den Treek is zandgrond, dus het staat wel aardig onderwater na alle regen, maar er is geen modder. Djarra draaft met een heerlijk vering zonder problemen dwars door alle plassen. Ook is hij enorm stoer geweest.

Ik rij op een vijfsprong met bankje af in draf. Zie daar verschillende mensen en kinderen zitten en staan. Ook een grote harige hond die wat rond scharrelt. Ik ga maar even in stap erop af en dat is maar goed ook. Zodra de grote hond ons ziet rent hij hard  recht op ons af al blaffend. Djarra bekijkt dit even en draait dan vliegens vlug om, maar ik kan hem meteen opvangen en terug draaien met zijn hoofd naar de hond. En schreeuw TERUG naar de hond. De meeste honden zijn dan voldoende onder de indruk om af te druipen. Deze niet. Hij luister ook totaal niet naar een roepende baas die zelf geen voet verzet of verder enige moeite doet. Ik stap ondertussen verder en elke keer als de hond weer uitvalt en om ons heen rent draai ik Djarra naar hem toe en commandeer de hond. De hond cirkelt op 1 meter om de achterbenen van Djarra. Djarra danst snurkend, maar zet geen voet verkeerd en is prima te sturen. Het kost even wat tijd om zo langs iedereen te komen zonder een hond in de staart van Djarra te krijgen, maar uiteindelijk ben ik overal langs en durf ik het aan om Djarra in een klein drafje te zetten, dan kan hij wat energie kwijtraken. Achter me hoor ik complimenten over hoe Djarra en ik hier langs zijn gekomen en ook opmerkingen richting honden eigenaar over dat hij toch kennelijk niet zo goed luistert ...

Hierna heb ik wel even tijd nodig om Djarra weer in een rustig tempo te laten ontspannen, tenslotte hadden we daarvoor net leuk galop werk gedaan en was hij lekker warm gedraaid. Tempo laag en maar ontspannen. Als we later langs de weg wandelen loopt hij lekker te proesten.

Op stal hem verzorgt. Verder had ik binnenzet dienst dus alle andere paarden van onze groep binnen gezet. Voor de een nog extra voer en met een ander even gewandeld. Heerlijk dag zo.

Djarra is geslaagd!

Niet alleen Djarra is geslaagd ik ook!
Één van de trainings doelen was dat Djarra zonder gebruiksaanwijzing door andere ruiters gereden zou kunnen worden.

Vandaag was Marloes onze gelukkige proef persoon voor deze test. Ze heeft Djarra gepoetst, opgezadeld, mee genomen naar de bak, in de gang opgestapt en daarna de bak in gegaan.
Mijn aandeel was aansingelen, beugelriemen korter maken en verder toekijken zonder me er tegen aan te bemoeien. Ik had ook geen instructies gegeven hoe ze moest rijden. Dus ze was lekker blanco en is met haar evaring met het rijden van diverse paarden met hem gaan kennis maken en rijden.

Djarra was prachtig. Compleet relaxed gedurende het hele traject! Het was nog best wel druk in de bak, maar daar trekt hij zich niets van aan. Ze hebben samen 3/4 uur zich prima vermaakt in de bak. In stap was hij eigenlijk meteen heel ok en ook geen hik bij de eerste keer aandraven.
Wel vertelde Marloes dat hij mij geen moment uit het oog verloren is ;-)

Dus we zijn met vlag en wimpel geslaagd: Djarra is een normaal rijpaard door iedereen zo mee weg te rijden!

Zo braaf

Vandaag na een paar dagen flink ziek zijn weer helemaal beter en erg veel zin in rijden. Vandaag is ook de dag dat er een storm over het land dendert met weer alarm en code rood. Paarden zijn binnen gebleven vanwege de storm.

Dus als ik 's avonds kom staat Djarra rijk halzend naar me uit te kijken. Eerst zijn stal gedaan en flink vers stro erbij gedaan, hiermee is Djarra al helemaal tevreden.
Ik niet, want ik wil rijden! De storm is afgenomen en we hebben tenslotte een prachtige binnen bak dus opgezadeld en mee genomen naar de bak. Ondanks dat het pakjes avond is toch nog al wat mensen die ook rijden. De meeste niet lang.

Met de foto van de les van zondag op mijn netvlies: prachtig lopend paard, maar ik zit voorover! heb ik mijn huiswerk klaar liggen. Rijden vanuit mijn centrum, los, actief in balans  EN daar blijven als hij lekker gaat nageven in de draf! In de stap het (langzame) tempo negeren en alleen vanuit lichtheid hem loswerken.

Mijn geduld wordt beloond, want zijn stap wordt krachtiger en actiever.

In draf steeds weer mezelf helpen herinneren dat ik niet  "voorwaard moet gaan rijden", maar in mijn centrum blijven, los en actief. Weer wordt ik beloond als hij mooi naar mijn hand toe komt met een achterhand die draagt. Linksom vindt hij nog lastig, maar als ik bij mezelf blijf en daarmee duidelijk in mijn kader en vraag, dan kan hij ook linksom soepel naar mijn hand komen en blijven.

Het ging zo goed dat ik hierna gestopt ben. Niet ook  nog galop willen of meer dit of meer dat. Goed is goed en dat moet ik belonen en koesteren. Dit belooft zoveel goeds.

Progressie in beeld: 2010 - 2013

Afgelopen zondag (december 2013): Een zacht paard dat mijn hand opzoekt. Waar in alle gangen lekker aan het werk zijn geweest. Djarra die voldoende vertrouwen heeft in deze nieuwe omgeving binnen 3/4 uur gewoon heel fijn aan het werk gaat.

Hieronder foto's van 2010: Hier hadden we constant een onderstroom van spanning. Djarra had nog erg veel moeite met coördinatie en galop was niet een optie.

Weer les van Karina!

Het is al weer even geleden dat ik les had van Karina Schermer, dat was namelijk in 2010 toen ik met Djarra in Kootwijk stond. Een quote van mij over de lessen daar toen: "En nu durft hij het ook in een omheinde ruimte, zonder angst! (2010 Dressuur)"

Ondertussen zijn we echt lekker aan het werk geweest met het restultaat dat ik hem  nu goed aan het werk kan zetten. Karina had hem dus al een tijdje niet gezien en was ook enorm te spreken over de vooruit gang die we geboekt hebben.

Vandaag dus weer voor het eerst les van Karina op een locatie waar ik nog niet eerder met Djarra geweest was. Heel fijn om dan gewoon na een voorzichtige opstart even later echt lekker aan het werk te kunnen met hem. In stap gaat hij snel fijn mijn hand opzoeken. Draf is dan een ander verhaal daar wil hij niet zo makkelijk zakken, maar dat kunnen we nu oplossen door te gaan galopperen.

In de galop gewerkt hem meer met zijn binnen achterbeen onder te laten treden. Hij moet hier echt nog heel veel sterker gaan worden. Dat is wel de rode draad, zijn kracht ontwikkelen, zodat hij echt vanuit zijn achterhand kan gaan dragen in de oefeningen.

Het was echt een hele fijne les, waar ik heel erg van genoten heb!
(Er zijn mogelijk ook mooie foto's gemaakt, die volgen nog ....)

Wond verzorging => super gaaf rijden

We hebben de afgelopen 2 weken even rustig moeten door pruttelen. Ten eerste was hij in de paddock door een ander paard op zijn verzenen getrapt. Twee flinke schaafplekken die na 2 dagen toch best wel diep en hardnekkig bleken te zijn. Resultaat: 2 weken met een dikke en warme koot en kogel en soms oplopend langs zijn pijp omhoog en dikke korsten die zich uitbreidde in zijn kootholte. Elke dag was kijken hoe hij erbij stond. Met wat stap werk was het dikke altijd zo weg en hij is er ook niet kreupel op geweest, dus na een week alleen wandelen ben ik week twee er maar op gaan zitten. We hebben voldoende werk wat ik in stap met een beetje draf binnen 20 minuten kan doen.

Nu kwam hij vorig weekend ook nog met een flinke wond aan de binnen achterkant van zijn dij uit de paddock. 5 cm in doorsnee en een hele flap huid die los zat. Gelukkig bleek de volgende dag dat het alleen een schaafwond was, niets dik of warm en hij liep helemaal rad. Dus ook dat zat niet in de weg voor mij om te gaan rijden.

Al met al afgelopen week echt super gaaf in de bak gereden. Prestatie drang was niet op zijn plaats. Intentie was rustig bewegen en samen zijn. Connectie maken en vandaar uit wel actief naar mijn hand rijden. Dus er lekker open op gezeten en mezelf na 20 minuten eraf gehaald. Normaal zou ik zodra het lekker ging nog even door gaan  ....
Hij gaat dan zo mooi bewegen, zijn stap gaat door zijn hele lijf, je voelt de 4-slag totaal anders. In draf ging hij vanuit eigen energie voorwaards, wat in het begin spannend was, omdat het nieuw was. Dus hiervan genoten en dan afgestapt.

Djarra wordt lekker stabiel

Vandaag met hem in de longeerton gewerkt. Eerst los in alle gangen. Het mooie is dat hij met aan galopperen eigenlijk nog maar zelden in de verkeerde galop aanspringt. Verder galoppeert hij nu moeiteloos rond. Een paar spetter acties gehad: Dwars door de bak met een enorme bok, maar voor het hek zich zelf onder controle .... dat is wel eens anders geweest. Wat kan ik hier dan (na afloop) van genieten, zo stoer en sterk hij geworden is.
Hierna hem aan de longe genomen met zijn halster. Zo veel rustig drafwerk op hele kleine voltes gedaan en aan het eind zelfs galop op een kleine volte gedaan!

Zondag middag - paarden dagje

Vandaag was een super relaxed dagje. Aangezien het zondag was en regende ben ik begonnen met uitslapen. Een goed begin is het halve werk tenslotte en met een lekker ontbijtje, goede muziek en een inspirerend boek ben ik de rest van de ochtend door gekomen.

's Middags naar stal en ondertussen was er een zonnetje bij gekomen, heel aangenaam maar fris weer. Opgewarmd met het uitmesten van mijn potstal systeem, doe ik zo om de 3 maanden. Daarna met Djarra in de rij, met nog steeds zon, om hem te laten wegen. Hij blijft lekker constant op 470 kg en de Body Scoring was prima, niet te dik niet te dun.

Daarna een paardje bij ons op stal gemasseerd. Het was haar tweede keer en ze kon er nu al meer van genieten. Dit was de voorbereiding op een les met haar en ook daar vond ze met haar ruiter snel ontspanning. Zelf na schrik acties was ze zeer snel weer met het hoofdje omlaag en een lekker los in haar hals en lijf.

Middag afgesloten met Djarra aan de lange teugel. Ging super goed. Mooi verzameld draftempo wat hij zonder problemen volhield. Hij is hier heel stabiel in geworden. Hier gaan we de komende tijd meer mee doen denk ik zo.

Samen op weg

Djarra en ik zijn samen op weg, we leren van elkaar.

Ten eerste wil ik zeggen dat ik toch wel zo blij ben met Djarra, zoals hij nu is. Zo ben ik afgelopen week naar een CR update geweest onder Roosendaal. Ik kan Djarra alleen laden, tijdens het reizen hoor je hem niet. Ter plaatse aangekomen moet hij de boel eerst goed verkennen en dat doet hij sluipend, dus hij sluipt naast me mee heel langzaam door de grote schuur, het smalle gangpad zijn nieuwe stal in. Als ik hem er een uur later uithaal omdat hij dan de paddock in kan, stampt Djarra vlot de stal uit en is duidelijk "geland" op zijn nieuwe stek ;-)

Onze begin jaren samen stonden in het teken van opbouw en training van Djarra om hem weer mentaal, emotioneel en fysiek lekker in zijn vel te krijgen. Dat hoofdstuk is ondertussen lang en breed afgerond.

Onze nieuwe fase is dat ik hem de ruimte moet geven en los moet laten om te zijn wie hij is. Laat ik dat nou toch echt zo vreselijk moeilijk vinden. Ik ben mijn hele leven al de rots in de branding voor anderen en gewend alles zelf te regelen .... dus.

Nu mag Djarra mij gaan begeleiden, terwijl we samen op weg zijn.

De uitwerking van nieuwe mogelijkheden

Vandaag bij ons op stal heerlijk les gehad in de binnenbak (buiten regent het non-stop en staat alles blank).
Ik had al geschreven over dat hij beter is gaan bewegen en vandaag kon Manitta bevestigen dat hij zijn linker achterbeen niet meer buitenom zwaait, maar recht naar voren brengt in draf! Major doorbraak.

We hebben gewerkt aan een constante houding. Hij kan nu mooi los laten en zakken, maar is daar dan enorm zoekende. Hierdoor komt hij dan ook weer met zijn hoofd hoger. Zelf was ik voor heen zo blij als hij losliet dat ik dat beloonde met ook loslaten. Toen heeft dat super gewerkt, nu niet meer.

Ik moet als hij lekker los aan de teugel komt hem daarin begeleiden en ondersteunen. Hem met mijn binnenbeen vragen daar te blijven. Niet meer met mijn handen zaken als aanleuning voor elkaar willen krijgen, maar met een stille hand aangeven waar ik hem graag heb. Vooral ook als hij heel diep wil gaan zelf rechtop blijven en niet mee naar voren bewegen.

In stap hebben we prachtige stukken gehad waar hij fijn door zijn lijf ging lopen. Zijn rug omhoog komt en mij gaat dragen. Zijn balans blijft dan ook horizontaal en hij krijgt ook een andere stap, krachtiger, bewuster. En daar bleef hij dan ook stabiel in rondstappen zo gaaf om te voelen.

De draf is soms lastiger, maar soms ook weer super fijn. Ook hier hetzelfde verhaal. Ik moet stiller worden en als hij diep nageeft, zelf rechtop aktief blijven zitten. Als hij dan zijn balans daarin vindt loopt hij heerlijk, maar ik ben hem ook zo weer kwijt. Geeft allemaal niet. Hij doet enorm zijn best, blijft aan het werk en accepteert het als ik streng moet zijn

Hoe beweegt een paard ..

Uitgangspunt in de theorie: De bouw bepaald voor een gedeelte hoe een paard beweegt. Training heeft ook invloed op hoe een paard beweegt. Mede door training kan je ook werken aan de bewustwording van een paard hoe hij zou kunnen bewegen. Uiteindelijk als een mooi vrij bewegend paard wil hebben moet hij het zelf gaan doen zonder door de ruiter in een houding getrokken - gewerkt te worden.

Vandaag een prachtig kado gekregen: Djarra die uit zich zelf zijn bewegingspatroon heeft veranderd.

Oefening: Linker galop is nog moeilijk en loopt hij het liefst scheef met zijn hoofd naar rechts lekker op zijn linker voorbeen vallend.
Mijn hulpen: linkerhand van de hals af om zijn hoofd uit te nodigen recht voor zijn lijf te komen. Drijvende hulp met mijn linkerbeen om hem te laten inbuigen - loslaten aan de rechtkant.
- normale reactie was dan dat hij losliet en hoofd en hals naar links liet inbuigen: waardoor hij rechter ging lopen.
- vandaag liet hij los door zijn bekken te kantelen en zijn linker achterbeen verder onder de massa te plaatsen: zijn hoofd en hals bleven recht, maar waren ontspannen. Hij liep recht gericht en in een mooie balans.

Zo bijzonder om bij dezelfde hulpen opeens een andere - veel betere - reactie te krijgen!

Ik was lekker aan het buiten rijden dus dit hebben we een paar keer herhaald. Heel bijzonder hoe hij ontdekt heeft hoe hij zijn lichaam beter en makkelijker kan gebruiken. Eerst had ik al gemerkt dat hij bij het aandraven ook al beter over zijn rug loopt, hij draagt me echt vanaf de eerste pas. En nu dus deze reactie ook weer van achter uit. Er is echt een kwartje gevallen.

Voor zo ver ik het kan beoordelen allemaal gevolgen van onze wedstrijd laatst: 50 km in een voor hem hoog tempo, maar nog veel belangrijker door hele lange stukken gegallopeerd te hebben. En alle training die daar aan vooraf ging om zijn galop te verbeteren.

Zo los in zijn lijf is hij nog nooit geweest ...

Ik focus mijn training al een jaar op galopwerk. Ik rij een wedstrijd over 50 km met heel veel galop om te zien hoe het uitpakt. Geef hem even een ruime week vakantie en ga er dan weer eens op zitten om weer rustig aan de slag te gaan.

Gister een stap met klein drafje ritje in het bos.
Vandaag in de bak rustig gymnastiek werk.


Djarra is nog nooit zo los in zijn lijf geweest! We moeten beide hier echt wel even aan wennen. Had bijna moeite om niet meer te gaan vragen dan rustig gymnastiek werk. Maar morgen weer een dag.

Echt zo fijn, zo zacht, zo soepel heb ik hem nog nooit gehad.

Endurance GH: feiten en plaatjes

Het eerste rondje van 30 km  met een gemiddelde van 16 km/uur gereden. Bij binnenkomst 4 minuten naar zijn hartslag gezocht en toen maar aangeboden: Met een hf van 48 is hij dan al aardig uitgerust. Na de rust gaan we hier op weg voor het tweede rondje van 20 km. Twee tevreden gezichten!

Dit tweede rondje heeft hij met 13,6 km/uur gelopen, hier hebben we nog een motivatie probleem. Tot 1 km voor de finish gegalopeerd, daarna draf tot het 300 meter verplichte stapstuk. Met 2 minuten kunnen aanbieden met een hf van 52. Bij de nakeuring op 30 minuten had hij al weer dezelfde rust hartstalg als voor de rit namelijk 36!

Overal kwamen we op een gemiddelde van 15 km/uur, waar ik heel erg tevreden mee!
Fysiek kan hij het makkelijk aan, mentaal moeten we verder aan werken deze winter.

Endurance: 50 km op snelheid ...

Gister was het dan zover, een endurance wedstrijd om te kijken wat meer galop zou doen voor ons.

Voorheen reed ik veel in draf afgewisseld met een galopje en ook wel een keer stappen. En Djarra vond dat niet leuk en heeft ook altijd motivatie problemen.
Daarnaast is Djarra een overflexibel paard, waarbij lang in hoog tempo draven schadelijk is voor zijn gewrichten.

Met deze twee overwegingen in het achterhoofd ben ik aan de galop gaan werken. Wat betekende dat ik hem eerst moest leren galopperen. Djarra kan met zijn lange benen makkelijk in de knoop raken en voorheen leverde dat paniek op. Nu niet meer. Coördinatie is ondertussen enorm verbeterd. En we hebben gewerkt aan kracht en uithoudingsvermogen in galop.

Om te testen hoe we er voor staan had ik me ingeschreven voor de endurance wedstrijd Ginkelse hei, de afstand van 50 km. Aangezien hij al met goed resultaat 80 km gelopen heeft is hier de afstand dus niet de uitdaging. Planning was veel te galopperen en zo hard mogelijk te gaan, maar binnen de grenzen van zijn kunnen. We kunnen stellen dat de doelstelling behaald is. Waar ik normaal rond de 13 km/uur rond reed hebben we gister met een gemiddelde van 15km/uur gereden!

VERSLAGJE VAN DE WEDSTRIJD:

Belangrijkste om grenzen te verleggen in de endurance is een top groomteam en dat had ik, zonder hen had ik deze prestatie niet kunnen neerzetten!
Het begin is altijd moeilijk, opzadelen en opstappen blijft bij Djarra iets om rustig en met beleid te doen, maar dat ging zonder problemen. Dan komt de omslag zodra we met een groep van bijna 19 starts het startsein krijgen. Ik was een beetje vooraan gaan staan om voorin te kunnen starten. Per direct een bloedfanatiek paard onder me, zo gaaf! Een enkele ruiter gaat meteen voluit in galop er vandoor en daar wil ik niet mee mee, dat gaat te hard. Wel in galop kan ik ze laten gaan en onder zware discussie met Djarra kan ik het tempo iets matigen, maar dat is nog steeds wel galop. Aangezien het eerste stuk bos behoorlijk modderig is hier zeer gecontroleerd blijven rijden een must, galop terug nemen tot verzameld voor een bocht deze rustig nemen dan weer door. Na het bos komt de hei met de brede tankbanen die door de regen er super bijliggen, je zakt slechts een halve hoef weg dus helemaal perfect. Hier laat ik hem dus nog steeds behoorlijk vlot door galopperen en kom op het eerste groompunt aan. We krijgen te horen dat het tempo hoog ligt, zeker 20 km/uur en de grooms waren er maar net op tijd. Even in stap om te koelen en dan weer door in draf om even een rust moment in te bouwen.

Het terrein is door de vele regen best verraderlijk en ook steeds een licht hoogte verschil is iets om rekening mee te houden. Alles wat bosachtig is of smalle greppel paden of helling af doe ik draf om de kans op blessures te vermeiden. Bijna alle brede zandpaden galopperen. Dit is de basis van mijn rit.
Op deze wedstrijd waren de laatste 300  meter voor de vet-gate en de finish verplicht stappen. Aangezien Djarra geen kampioen stapper is moet ik dat dus in het veld compenseren. Daarnaast heeft hij een super snel herstel, waardoor ik weet dat met dit staptraject  we altijd met een hartslag onder de 60 binnen kunnen komen. Dus na de eerste lus van 30 km die we best hard hebben rond gereden gedraafd tot het begin van dit traject. In de vet-gate toch zelf even de hartslag gezocht, maar die was zo laag dat ik hem amper herkende. We hebben een tim-in binnen 2 minuten met een hf van 46!

Djarra pakt altijd zijn rust in de vet-gate en staat alleen maar te eten! We zijn allemaal zo relaxed dat ik de tijd niet in de gaten heb en hierdoor vertrekken we 5 minuten later ;-)

De tweede en laatste lus is 20 km. Ik vertrek alleen en dat vindt Djarra niet zo leuk, maar hij wil best wel relaxed ronddraven. Ik laat hem maar even pruttelen en even later komt de schimmel waar we de eerste lus ook wel mee opreden ons achter op. Djarra laat hem in eerste instantie gewoon weg lopen, maar als ik op een zandpad ga galopperen wordt hij "eindelijk" wakker. De rest van de rit loopt hij heerlijk, elke keer als hij in draf het niet meer zo leuk lijkt te vinden gaan we gewoon weer galoperen. Meteen gaan dan de oren erop en wordt hij helemaal blij. Hem kennende heb ik dus tot op 1 km voor de finish door gegaloppeerd en ben daarna rustig gaan draven tot het verplichte stap traject. Bij de finish heeft Djarra een hf van 52!

Bij de nakeuring een half uur later heeft hij dezelfde lage hartslag van 36 waar hij de rit ook mee begonnen was. Daarnaast zijn zijn spieren allemaal nog lekker zacht. Gezien de regen en wind best een uitdaging om in de vet-gate en na de finish je paard goed te verzorgen. We gebruikte drie dekens: een dunnen zweetdeken over zijn hele lijf, een dikke wolle deken over zijn achterhand afhangend tot zijn hakken en als het regende een dunne regendeken daar weer overheen.
Na afloop kon hij in de paddock uitrusten en bij eten na deze super snelle wedstrijd.

Djarra wordt zo stoer!

We hebben vandaag met z'n tweetjes een rit van 35 km gemaakt en flink door gereden. Dit is alleen leuk als je paard het ook leuk vindt, anders is het veel te lang en drama.

Djarra is eindelijk in zich zelf en zijn vermogen gaan geloven en hij vindt door het bos galopperen het leukste dat er is! De laatste 2 jaar was ik soms zo wanhopig, want ik had hem fysiek helemaal op orde, maar hij bleef zo afwachtend en timide. Dat ziet er rustig en braaf uit, maar zonder energie gebeurt er dan bijzonder weinig. En zonder energie en enthousiasme zijn lange ritten niet echt geslaagd.

Vandaag was alles anders. Hij begon rustig maar zeer gecoördineerd. Eerste galop op bekend terrein was nog een opwarmertje. Zodra ik de weg overstak en op onbekend terrein kwam veranderde hij op slag. Eerst door alles eng te vinden en toen ik zei dat dat onzin zetten hij zijn energie om in lekker voorwaards gaan.
Na een tweede oversteek gingen we met een slingerend (overal vals plat) in galop richting Maarn en draai daarna richting Austerlitz. Djarra is lekker voorwaards en komt op zit terug in tempo en zodra het kan is hij meteen weer op stoom. Na weer een oversteek zit ik in het bos waar ik al eerder extra kilometers gemaakt heb en ook deze keer gebeurt me dat weer. Zo belande ik vlak bij de A28 en de oversteek bij Soesterberg. Daarna is het makkelijk, links aanhouden en in galop terug naar Den Treek.
Djarra voelt aan of hij hier wel volluit zou willen, maar op een slingerend pad met zijpaden en geen overzicht op onbekend terrein vindt ik dat geen goed plan. Eigenlijk vindt ik dat nooit een goed plan!
Weer lekker op tempo, maar makkelijk terug te rijden bij bochten en kruizingen, dit is puur genieten.

Het laatste stuk wil hij alleen maar snel haar huis,want hij heeft honger! Na een warme douche dus eerst even eten en daaarna in het zonnetje grazen en opdrogen. Hierna laat ik een uiterst tevereden paard achter.

WE les Roland Heiss - foto´s Lucie Klaassen

Hierbij foto´s gemaakt door Lucie Klaassen van de les van vandaag

WE trail training met Roland Heiss

Zonder enige voorbereiding in 2009 een WE (working equitation) wedstrijd gereden. Conclusie toen was dat het vreselijk leuk is, precies ons ding alleen nog veel werk aan de winkel.

Vandaag onze aller eerste echte WE trail training les van Roland Heiss. Nu weet ik dat we best veel kunnen, maar Djarra had de laatste weken weer last van spanning in de bak wat resulteerde in een hoestend paard waar amper op te rijden is. Dus het was best wel spannend.
Eerst maar even een rescue les ingelast bij Peet, wat een enorm succes was. Geen hoesten en we hebben zelsf galop werk kunnen doen.

Vandaag voor de les ruim een half uur genomen om na het opstappen Djarra zo ver te krijgen dat we echt konden lessen. Nou dat viel tegen, ik heb wel 5 x overnieuw moeten aandraven voor hij niet meer vast sloeg en door durfde te draven. Adem in - adem uit, rustig beetje wijken, beetje travers, weer draven. Nou zo best wel aardig bezig geweest en na 30 minuten waren we er klaar voor.

Na ons even aan gekeken te hebben wou Roland er zelf even op ..... dat vond ik als hij maar voorzichtig was. Aan Djarra kon ik zien wat voor goede en sensitieve ruiter hij is. Vrij snel merkt hij voorzichtig op dat Djarra niet zo sterk is, wat ik bevestig hij is over flexibel en licht atactisch. In stap en draf werk hij rustig verder met de volle focus op het achterbeen gebruik van Djarra. En Djarra gaat actiever zijn benen gebruiker, maar je ziet hem ook ontspannen in zijn lijf.

Dan ga ik er weer op. Instructie is hoofdzakelijk op zit en been rijden, veel wendingen. Wel lichte aanleuning, maar dat is voor ons van onder geschikt belang.

Resultaat was dat we alle hindernissen bijna perfect konden nemen!
- rij pionnen achter elkaar in draf in een zo recht  mogelijk lijn net om de pionen heen.
- in travers over een balk
- zijwaarts over twee balken die in een L liggen, dus je  moet een hoek om.
- een L in, belletje luiden, achterwaard de L weer uit, zonder een balk te raken
- Hek openen, doorgaan en dichtdoen
- in draf rond een ton, stok eruit pakken, langs een stier en weer terug stok terug zetten
- bruggetje aankomst in galop, pal voor de brug stap erover en meteen in draf weg
- in draf om 3 tonnen met overal gelijke afstanden
- in galop over lage hindernissen
- Slalom van 2 rijen pionnen in draf met overal gelijke afstanden en mooie halve voltes
- Slalom van 2 rijen pionnen in galop met eenvoudige galopwissels, dit lukte om 4 pionnen en dan werd het te moeilijk en mocht hij eruit galopperen

Roland vond Djarra fantastisch, zeker met zijn lijf dat niet makkelijk is. Alles kan beter, maar dat is echt verfijnen en afwerken. Bij WE wedstrijden zou ik zo de ansteiger of anfanger klasse kunnen starten!

Zo trots ben ik op ons alle twee dat we zo ver gekomen zijn ondertussen. Puur genieten!

Werken met koeien

Ik had enorm uitgekeken naar vandaag: Voor het eerst met Djarra tussen de koeien. Ik had echt geen idee wat ik kon verwachten. Wat we zouden gaan doen en hoe Djarra zou reageren. Hij is de laatste tijd wel super cool, maar toch ...

Na wat los rijden ging we aan een kant van de bak staan als ze de koeien aan de andere kant naar binnen zouden drijven. Wat gaat er gebeuren als een koppel jonge koeien de bak in komt .... en we wachten af. Kijk daar is de eerste. Geïnteresseerd kijken de paarden toe als ze naar binnen komen en onze kant uit komen. Geen spanning alleen puur interesse.

Hierna mag ik als eerste er naar toe met een ervaren paard dat schuin achter me vertrouwen geeft. Nou dus dan vraag ik Djarra om naar de koeien toe te stappen en dichterbij te gaan en ze op te drijven ...... Nou als ik niet zo druk was geweest was mijn mond van verbazing opengevallen. Djarra loopt zo de groep in, drijft koeien op, blokt ze tegen de wand als ze terug de groep in willen. Hij vindt het allemaal best wel grappig.
Dus na 10 minuten kan mijn dag al niet meer stuk!

Later krijgen we nog bepaalde opdrachten en hij blijft top. Eeuwen wachten langs de kant en dan weer even "aan het werk". Het werk vraagt om snel schakelen tussen vooruit en stil staan, wisselen tussen links en rechts van de koe die je opdrijft "duwen" om hem van omkeren te weerhouden. Geen tijd om het paard rustig voor te bereiden, het werk met een koe vraagt om directe aktie en reactie.

De 3 uur les was het bijna 4 uur traileren meer dan waard.

Genieten ..

En dan is het even stil....

Is Djarra een dressuur paard aan het worden? Stap, draf en galop in de bak zijn geen probleem meer. Ik kan hem aan het werk zetten en daarvan genieten. Draf doorzitten is nu ook een optie die er niet eerder was. In galop hebben we laats voltes verkleind (+ 10 m) en weer vergroot met tempo verhogen. Dus wat dressuur betreft zijn we lekker bezig!

Is Djarra een spring paard aan het worden? Laatst lagen er zowel draf als galop balkjes in de spring tuin. En ook een lijntje van 4 galop balkjes waarvan de middelste 2 verhoogt waren: één aan de linkerkant en de ander aan de rechter kant. Na wat dressuur en draf balkjes en galop balkjes konden we het lijntje van 4 als "in - uitjes" door galopperen. Djarra was helemaal ontspannen, gefocust en gecoördineerd! Misschien weer eens ergens een springles inplannen   ;-)

Is Djarra een endurance paard? Nou dat is hij altijd al geweest! Nu ook zijn galop aan het uitwerken. Langer en hoger basis tempo en Djarra vindt dit echt helemaal prachtig. Misschien later dit jaar toch een weer eens in een wedstrijd starten.

Is Djarra een Working Equitation paard? Nou als ik de bovenstaande disciplines samen voeg en wat verder uit werk word hij een top WE paard!

Hij doet het weer .... ;-)

De hele week dagelijks Djarra zijn fysio gegeven. Belangrijkste was zijn hals en schouders weer los te krijgen. Wat voor ons een totaal nieuwe ervaring was, aangezien ik de afgelopen jaren alleen maar bezig ben geweest mijn over flexibele paard sterker te maken! Puur training gericht op kracht en nooit op soepelheid.

Maar goed hij is erg veranderd en daarmee was onze training ook erg veranderd. De komende tijd moet ik dit dus mee gaan nemen in mijn training: aandacht voor loswerken!

Wat de oefeningen betreft ging het de afgelopen week langzaam aan steeds beter. Waar Djarra eerst nog liever rondjes liep dan zijn hals buigen, buigt hij nu zelf zijn neus naar zijn elleboog. Moet ik nog wel even zorgen dat hij op de correcte wijze buigt en liever toch ook nog een stukje verder dan hij voorstelt.
Bij het los schudden van zijn voorbeen begon hij eerst, zodra je zijn been naar voren bracht, hem uit je handen te trekken, in ieder geval een poging tot. Nu laat hij het rustig toe, terwijl hij de boel om zich heen in de gate houdt. Bij dit soort werk laat ik een paard altijd "los" staan in een open ruimte, dus hij kan vrij om zich heen kijken.

Vandaag was D-day. Vorige week zaterdag was ik gaan rijden en bleek hij in draf nog aardig kreupel. Eergisteren wel gereden, maar alleen in stap hem naar alle kanten los gewerkt wat heel veel belovend aan voelde. Vandaag had hij de hele dag in de regen gestaan zonder regendeken dus ik was benieuwd hoe hij er aan toe was. Hij was zwart van de  modder, dus eerst maar onder de warme douche gezet en alle modder eraf gespoeld. Daarna hem laten opdrogen terwijl ik de stal deed en toen zijn we nog in het zonnetje gaan wandelen om hem verder op te laten drogen.
Wat meteen opviel is dat hij actief naast me stapte en bij het minste geringste zelf soepeltjes aan draafde! Dat had hij de laatste tijd niet meer gedaan. Eenmaal droog hem opgezadeld en de bak in gegaan. In stap hem even uitgelegd dat hij door moest stappen en niet moest miepen. Hij stapte groot en wou lekker lang en laag lopen met een actief achterbeen. Ook kleine voltes waren geen probleem.

Toen gaan draven, toch wel spannend ....., maar hij liep helemaal goed!! Lekker rustig drafwerk met grote voltes gedaan. Wel af en toe streng geweest om uit eindelijk een fijne aktieve losgelaten draf te hebben. Linksom heb ik hier nog wat extra stelling bij moeten vragen om ook hier die losgelatenheid te krijgen. Zo wat zijn we blij! Hij doet het weer! Nu rustig gaan opbouwen en blijven gymnastiseren naast het verzamel en galop werk waar we mee bezig waren.

het pellen van de ui ...

Een term die je als therapeut wel gebruikt als je door problemen op te lossen, onderliggende problemen bloot legt die daarvoor nog niet in beeld waren. Pas als alle lagen verwerkt en opgelost zijn is de genezing compleet.

Dit geld nu ook voor Djarra.
Het probleem van zijn kreupel zijn waren wervels in zijn lendenen waardoor hij amper kon draven. Zodra dit opgelost was kon hij weer draven en dacht hij en ik dat we alles opgeloste hadden. Na wat rust en een week onbelast bewegen ben ik er dit weekend voor het eerst op gaan zitten.

Niet goed. Al bij het rond stappen merkte ik dat hij niet helemaal in orde was, maar hij verbeterde met stapwerk. Alleen zodra ik ging draven was duidelijk dat er nog echt iets niet in orden was! Dan begint het gepuzzel opnieuw naar wat er nu speelt. Samen met materie deskundige hem grondig na gekeken.
Conclusie: achter was nu alles in orde! Probleem zat nu voor, zijn hele schouderpartij heeft hij vast gezet. Hierdoor was ook de gemobiliseerde halswervel weer scheef gaan zitten. Dus hals weer gemobiliseerd en huiswerk gekregen om zijn schouders los te werken. En dat vindt hij niet leuk!
Komende week elke dag fysio geven, aan de hand werken en als ik rij alleen in de bak. Een buiten rit zou te veel irritatie kunnen geven.

Dus nog weekje gericht aan de slag, maar zo fijn om zelf met Djarra te kunnen werken aan zijn herstel.

weer opbouwen

Dit proces is zo mooi om te zien!

Afgelopen donderdag is de blokkade, tikkie scheve wervels, bij Djarra opgeheven. Daarna heeft hij een paar dagen rust gehad in de wei.

Deze week heb ik hem aan de longe weer rustig laten bewegen. Bij de eerste draf begint hij heel voorzichtig, zo van hoezo ik ben toch kreupel? Daar laat ik hem dan in rond pruttelen .... en dan merkt Djarra dat hij geen blokkade meer heeft en gewoon kan ronddraven: daar wordt hij enthousiast van! Dit is zo'n mooi proces om te zien gebeuren.
De eerste dag rustig en beheerst tijdje rond gedraafd en rondje galop links en rechtsom. Allemaal netjes en niet meer on regelmatig. Al hou ik in gedachten dat hij 2 weken absoluut niet kon draven dus alle spieren en pezen even tijd geven om weer los te komen.
De tweede dag weer begonnen met pruttelen tot er een kudde Woezels langs de kant kwamen staan: DOODENG! En Djarra is me toch aan de longe een partij uit zijn dak gegaan, puur omdat het kon! Na 2 weken absoluut voorbeeldig gedrag, ook bij wandelen langs de weg, had hij door dat hij weer alles kon en heeft dat even volledig uitgewerkt.
Vandaag dus maar even gaan wandelen, om de boel rustig te houden. Hij heeft wel macho gedaan, maar netjes naast me gebleven.

Volgende stap wordt rijden, even kijken hoe we dat gaan oppakken. Hij vindt dat hij alles weer kan, maar ik  wil niets forceren.

Time out ...

Zo ben je vol aan het trainen met een super gave endurance wedstrijd in de punt van Zuid Limburg in het vooruit zicht .... en zo staat Djarra op rust.

Twee weken geleden is hij hoogst waarschijnlijk in het natte weiland uitgegleden. Dat 2 weken voor een wedstrijd is spannend. Eerst even aankijken of het slechts iets in zijn spieren is, dan zal hij snel verbeteren. Helaas blijft het beeld na een week nog steeds zonder enige verandering.

Zijn benen mankeren niets. Hij heeft ook niet echt pijn, maar zodra hij aandraafd "werkt" zijn locomotie niet zoals het moet en is hij kreupel. Voor mij is vrij duidelijk dat waarschijnlijk in zijn rug een wervel verkeerd is geschoten. Dus hier is vakkundige hulp nodig. Ik heb een afspraak kunnen maken met Mariska Versteeg van Paardenbewegen. Ik ken haar al heel lang en zij kent Djarra ook al heeft ze hem nog nooit behandeld.

Vandaag was ze bij hem. Bij het langs lopen van de wervels op bewegelijkheid was het super duidelijk. Achter had hij duidelijk een verminderde bewegelijkheid en naar recht blokkeerde het zelfs compleet. Verder kwam ze bij 2 ribben en bij de schoft lichte verminderde bewegelijk tegen, maar dat mocht geen naam  hebben. Wel heeft ze zijn hals op een punt ook moeten behandelen.
Wel leuk als ze meer malen meldt dat Djarra zo zacht is .... en dan bedoelt ze zijn lijf/spierspanning/uitstaling. Weer een bevestiging dat hij heel goed in zijn vel zit, dank je wel Mariska!

Na het manipuleren van zijn lendenwervels kon hij nu opeens zijn linker achterbeen normaal bewegen zonder ergens anders weg te draaien. Zijn rechter achterbeen heeft nog een probleem, waarschijnlijk een verrekt ligament aan de binnenkant van zijn lies, dat zal even tijd nodig hebben.

Dit weekend ga ik dus zonder Djarra naar Banholt om een vriendin te groomen die daar op de 60 km start. We zouden samen starten en nu hebben we toch een gezellig weekend, terwijl ik haar groom. Djarra kan zo een paar dagen rust krijgen. Volgende week rustig onbelast werk en kijken hoe hij er dan bij loopt. Als hij weer helemaal hersteld is en rustig werk lekker op pakt gaan we weer kijken welke endurance wedstrijden ik ga starten en of er  nog WE wedstrijden zijn.

Wel heb ik ons alvast ingeschreven voor de Centered Riding update die ik dit jaar moet volgen. Dat wordt eind oktober.

Trainings issues

Sinds Djarra zijn angsten achter zich gelaten heeft kunnen we nu serieus met de fysieke training aan de slag. En dan komen er opeens hele andere aandachts punten naar boven.

Zo had ik vrijdag een zeer forse grensverleggende endurance training met het accent op galop en stap. Waar ik nog maar een paar weken geleden bezig was hem vertrouwen te geven dat hij kon galopperen loopt Djarra nu over van enthousiasme in wat hij allemaal kan. Aangezien dat best veel is is de training daar ook op afgestemd. Alleen hebben we nooit de situatie gehad dat Djarra harder wou dan ik in de planning had .... wat een super gaaf en voldaan gevoel geeft, maar ook wat discussie. Dat hij volluit wil is fantastisch en ik zie het ook niet als negatief dat hij daar mee wil spelen. De kunst is hem op een positieve manier uit te leggen dat ik ten alle tijden het tempo bepaal.

Eerder kon ik hem dus ook nauwelijks fysiek uitdagen, maar nu dus wel. De training was vrijdag en normaal doe ik dan 2 -3 dagen rust voor herstel. Nu had ik op zondag middag een WE hindernis training staan. Dus heb ik hem zaterdag een uitgebreide massage gegeven en even wezen wandelen. Zondag heb ik hem eerst gelongeerd tot hij soepel en ontspannen ronddraafde en galoppeerde.

De WE training zondag middag ging super. Aangezien we hier nog veel te leren hebben kon ik me richten op gehoorzaamheid en coördinatie. Als ik tussen door een galopje pakte voelde je dat hij nog moe in zijn benen was dus verder niets mee gedaan.
Doel was te kijken waar we stonden wat betreft de WE hindernissen.
Aandachtspunten die eruit kwamen:
- Ook hier merk je dat hij liever links achter ontziet dus daar gaan we meer op richten. Met rechtrichten en gerichte krachttraining.
- Waar hij voorheen minimaal 1,5 m. afstand hield van objecten, heggen en muren kan ik nu dicht langs objecten gaan staan alleen zijn achterhand er strak bij plaatsen vindt hij nog dubieus. Dus meer vertrouwen geven en beter aan mijn hulpen krijgen wat dat betreft.

Hij heeft dus super gewerkt en ik ben zo vreselijk trots op hem. Wat ook grappig is dat hij van 35 km zware fysiek training minder moe is dan van ruim 1 uur mentaal uitgedaagd worden! De komende dagen mag hij weer even lekker bijkomen in de wei met zijn vrienden. Heeft hij wel verdient.

Zeer geslaagd gevarieerd weekend

Na het voorjaar volledig op de endurance gericht te zijn geweest, staat de maand mei in het teken van de Working Equitation dressuur.

Dit weekend had ik een mooi combi van beide:
Zaterdag ben ik met Djarra naar Peet geweest voor een op Working Equitation gerichte les. Huiswerk voor Djarra is meer gaan verzamelen op zijn achterhand in het klassieke frame. Huiswerk voor mij is hem niet meer helpen, maar stil worden en vanuit zit en intentie rijden ;-)

Zondag met Ingrid Langen en Amorin een galoptraining gedaan. Eerste rondje 15 min galop van 18 km/uur en tweede rondje 15 min. galop van 22 km/uur. En dit mochten ze in technisch terrein doen: slingerende paden met heuveltjes en boomwortels. Opdracht aan Djarra was dat hij nageefelijk blijft ook als hij enthousiast wordt.

Super geslaagd weekend!

Wat een paard ...

Afgelopen zondag voor het eerst na de wedstrijd weer buiten gereden. In de verwachting dat het wel rustig zou gaan de martingaal  niet om gedaan. Dat was een inschattings fout ...

Na het opstappen moest Djarra even wennen aan de nieuwe pad onder het zadel, maar na 200 meter was dat ok. Eerste drafje ging nog wat moeizaam: zijn coördinatie was wat rommelig en heuveltjes en wortels zijn dan een uitdaging. Persoonlijk denk ik dat dat nog resten zijn van het feit dat hij licht ataxtisch was toen ik hem kocht en als hij moe of erg ontspannen is zie je dat nu nog terug in de vorm van moeizame coördinatie.  Zodra hij actiever wordt verdwijnt het, wat ook nu het geval was. Na een half uurtje rustig draf werk was daar niets meer van te merken.
Bij de eerste galop had ik meteen een ander paard onder me: gecoördineerd  fit, fanatiek en hij wou hard! Liefst hoofd omhoog, rug vast zetten en dan is hij lichtelijk onbestuurbaar en de rem werkt dan ook niet zo best meer. Nu kon ik dat wel vlot oplossen steeds, maar dit is gewoon onacceptabel gedrag dat ik er zo snel mogelijk uit moet hebben. Dus actief blijven rijden en veel been geven om hem achter er onder te rijden, terwijl ik als nood oplossing zijn hoofd opzij trek om weer iets te vertellen te hebben. Hier had de martingaal uitkomst geboden, want dan kan hij zich niet onbestuurbaar maken.
Op de discussies die we tijdens de galop hadden na, liep hij verder helemaal super en was het ritje echt heerlijk.

Aangezien ze dit weekend voor het eerst de wei in zijn gegaan heb ik maandag avond toch even gereden. En hij liep zo zalig! Mooi ontspannen aan de teugel in de draf.

Vandaag (dinsdag) weer met anderen op stap geweest bij Garderen, deze keer maar de martingaal eraan gehangen. Ik had me nog zorgen gemaakt of dit niet te snel te veel zou zijn, nou volkomen onnodig.
Djarra had er zin in! Dat het draf tempo de hele rit rond 15 km/uur zat was totaal geen probleem. Dat de galop stukken rond de 20 km/uur waren was een eitje wat zeker de eerste galop voor mij nogal wat werk opleverde. Laten we zeggen dat hij nog niet stabiel aan de teugel gaat ;-). Het enig waar hij nog moeite mee heeft is een stap tempo van 6 km/uur ...
We hebben 25 km gereden in 2 uur met prachtig weer en Djarra gaat dus gewoon als de brandweer!

Trainen is soms net beeldhouwen

Van een mooi stuk hout een beeld creëren, prachtig werk.

Van een mooi paard door middel van training een nog mooier paard maken, prachtig werk.

Djarra was altijd wat lang achtig, slank, hoog op zijn benen, lichtvoetig, maar met een bedeesde uitstraling. Rondbuikje, braaf, lief en zacht. Heel voorzichtig en introvert. Hij deed alles wel, maar ik miste een vonk.

Sinds een week voor de wedstrijd van 13 april had ik eindelijk een prachtig afgetrainde atleet, met kracht, extrovert en ondernemend. Rondbuikje, maar bij de minste of geringste actie zie zijn buik strak trekken. Als ik  hem aan een touwtje meeneem hoef ik maar even een pas actiever te zetten en hij draaft naast me.
De wedstrijd ging top, zoals ik beschreven heb en op de foto's te zien is.
Nu twee weken later heb ik nog steeds deze prachtig atleet, die alert uit zijn ogen kijkt. Hij heeft zijn eigen kracht gevonden door de training die we samen deden. Hij heeft vertrouwen gekregen in zijn eigen kunnen en kan nu de hele wereld aan!

En ik kijk ernaar en geniet van elk moment dat ik met hem kan delen, mijn kunstwerk .... Djarra zijn eigen kracht laten hervinden, zodat hij nu echt van het leven kan gaan genieten.

Foto impressie endurance Leersum

Hier gaat hij heel stoer op kop na de start:

Onderweg hebben we veel gegaloppeerd:

Tussen door even koelen:

Laatste stuk zand en we moeten ze gewoon afremmen ...

 En als ik er af ben gaat hij direct op spaar stand:

1ste prijs op de 45 km in Leersum

Endurance wedstrijd Utrechtse heuvelrugrit, korte klasse II van 45 km.

Doel van alle voorafgaan de training was meer galopperen op een wedstrijd en dit zo brengen dat Djarra endurance echt leuk gaat vinden.

Samenvatting: doelen zij bereikt!

Wedstrijd verslag:
Deze wedstrijd heb ik samen met Ingrid Langen en Amorin gereden, beide zeer ervaren, en met zijn tweeen rijdt gewoon heel fijn. De paarden liggen elkaar goed en tempo past.
We waren met een klein groepje en de start was op een weiland. Om vlot en lekker in je eigen  tempo te kunnen rijden was het handig om te zorgen als eerste het weiland te verlaten en op kop te gaan. Dat lukte en zodra we op de eerste bospaden zaten een hand galopje ingezet. Djarra was zo super stoer voorop in galop puur genieten. Na 2 kilometer realiseerde hij zich dat het misschien toch wel spannend was allemaal en aangezien we toch nog moesten op warmen hier en daar wat draf gedaan om de diesel die hij is tijd te geven. De eerste kilometers waren vlak terrein daarom zijn we meteen gaan galopperen. De hele rit hebben we gelet op het feit dat de paarden niet in de verkeerde verbranding zouden komen en daardoor mogelijk zouden kunnen verzuren. Dus niet bloed fanatiek een helling op stormen in galop. Alles vanuit ontspanning, terwijl we wel overal waar het kan tempo maken.

Halverwege de eerste lus heeft Djarra dit principe helemaal door, het schakelen in tempo afhankelijk van ondergrond en hellinghoek. Ik geef de richting aan en kan ontspannen genieten van hoe hij aan het werk is. Een paar kilometer voor de vet-gate is een zand stuk waar we beide paarden gewoon bij ons moeten houden en vooral niet naast elkaar om ontspannen aanspanning te behouden. Op 1 kilometer gaan we draven en bouwen tempo af om op het weiland voor de vet-gate te gaan stappen en ernaast lopen binnen te komen. Hier is geen zon en een super harde gure wind. Zadel eraf en twee dekens op. Het lijkt me te koud om te koelen en met deze wind kan ik zijn hartslag in de stethoscoop niet horen, maar hij ziet er goed uit dus bieden we aan. Beide paarden zijn binnen 10 minuten al onder de 50 slagen per minuut! De kanjers.

Tweede rondje vindt Djarra nou niet meteen een denderend succes en we laten even Amorin de kar trekken. Maar zodra die ergens voor inhoud vindt Djarra toch echt dat hij voorop moet! Omdat hij  minder soepel loopt draven we meer dat is veiliger in dit terrein. Zodra ze door hebben dat we weer richting finish gaan blijken beide paarden nog lang niet moe en trekken weer lekker aan. Ook nu weer tot 1 km gegaloppeerd even wat draf rond de modderpoelen en het weggetje om op het weiland in galop te finishen gewoon, omdat dat leuk is. Ingrid laat me voor gaan, omdat ik de hele rit zowat voorop heb gereden! Ingrid bedankt zonder jouw hadden we niet zo'n hele fijne gezellige wedstrijd gehad.

Tegenwoordig stopt je rijtijd bij het overschrijden van de finish, hiermee was ik dus eerste. Alleen moet binnen 10 minuten de hartslag onder de 60 zijn. Om op save te spelen heb ik 6 minuten gewacht en toen was hij 48!!! Het fijn van zelf luisteren met de stethoscoop is dat je hoort hoe regelmatig de hartslag is en hoe steady die zakt.

Na afloop kon hij lekker in zijn paddock doezelen en hooi eten. Een paar uurtjes bijkomen voor ik hem met de trailer naar huis breng. Hier heeft hij 's avonds en zondag ochtend nog flink uitgeslapen om 's middag in de paddock al weer te staan flikflooien met zijn maatjes.
's middag lekker gemasseerd en we zijn op een veldje gaan grazen, waar hij in een forse draf over de straat heen banjerde. Hij ziet er goed uit, buikje is weer rond, rug zacht, benen zo goed als strak.

Stroom versnelling

Djarra's ontwikkeling zit momenteel in een stroom versnelling.

Zo heeft hij met Pasen tijdens een Enjoy the Ride Paasrit vanuit Ermelo even 25 km helemaal in zijn eentje gelopen met plezier door de lange stukken galop die we als training erin hadden zitten. Resultaat in iets meer dan 2 uur weer terug. Na afzadelen en een hapje eten had hij bij de keuring door de dierenarts dezelfde lage hartslag (hf 28) als bij de start! Volkomen uitgerust en tevreden.

Vandaag samen met een stel vriendinnen rond de Amerongseberg gereden wat betekend dat je continu hoogte verschillen hebt. Nu hebben we 27 km gereden, veel draf en wat galopjes helling op. Wat voelt hij goed. Hij gebruikt nu zijn lijf zo prachtig vanuit zijn achterhand - mooi over zijn rug en dan licht en nageefelijk in mijn hand. Helling op gretig stuwen en helling af mooi gaan zitten en in een prachtige controleerbare snelheid. Ook zo'n fijn punt is dat we samen zo stabiel in tempo rondgaan.

Het is momenteel gewoon alleen maar genieten van hem!

Volgend weekend mag hij echt laten zien wat hij waard is op onze eerste endurance wedstrijd van het seizoen: UHR in Leersum - korte klasse II van 45 km (25/20).

Endurance training aangescherpt

In eerste instantie had ik de training rustig opgebouwd gericht op de afstand van de eerste wedstrijd van dit seizoen voor ons. Nu zijn we de training aan het toespitsen op hoe ik die afstand wil afleggen. We zijn de galop aan oppakken en kracht training aan het doen.

Vandaag een zalig training gehad bij Voorthuizen en Drie samen met een vriendin. 25 km in 2,5 uur wat een mooie basis is. De invulling was echter met langere stukken galop. De route was met veel bochten en wisselingen in de ondergrond en ik kende de route niet goed dus moest bij elke kruising even goed kijken.

Resultaat is dan een gretig paard in een vlotte handgalop die inhoud in tempo als ik zoekend rondkijk en weer aanzet als ik zie waar ik heen moet. Die bij haakse bochten prachtige changementen laat zien wat echt super genieten is.

En dan gewoon met een blij paard thuis komen waar hij een warme douche heeft gekregen en een berg hooi.

Endurance training opgepakt

Ik was in februari en begin maart de endurance training rustig aan het op pakken. Dus gewoon kleine leuke buitenritjes ;-)  Alleen gingen zijn blote voeten toch wel ernstig snel slijten dus meer als 1 a 2 keer naar het bos was het maximum.
Afgelopen woensdag is Djarra rondom op ijzers gezet, dat ging nog net. Wel kreeg ik het advies de eerste 2 weken nog niet vol over harde en/of ongelijke ondergrond te gaan, omdat hij toch iets meer (1 a 2 mm) hier en daar had moeten wegsnijden dan hij normaal zou doen.

's middag zijn we gelijk een flinke wandeling gaan maken en in de polder mocht hij op het gras mee draven. En dan merk je het verschil: hij was op blote voeten iets korter en voorzichtiger gaan lopen. En nu walste hij voluit naast me,  niets werd ingehouden! Wat een lol had hij en wat ben ik blij dat we goede afspraken hebben als we uit wandelen zijn.

Om de overgang toch voor de zekerheid voorzichtig aan te pakken zijn we zaterdag 2,5 uur gaan stappen ..... maar wel alleen maar helling op en af tussen Leersum en Amerongen: dus hij heeft super hard moeten werken en deed dit super goed en hij had er ook nog lol in. Wat belangrijk was is dat we niet alleen waren!
Om de training meteen nog een dimensie te geven zijn we zondag weer op stap gegaan  nu naar Kootwijk met een stal maatje, weer rustig tempo.
Resultaat 14 en 19 km in het weekend en vandaag een zeer vrolijk paard.

We zijn ook weer, vooruit lopend op het weide seizoen, langs de weg aan het grazen: nergens wordt Djarra blijer van dan in het voorjaar mogen grazen!

Heerlijk, eindelijk weer buiten gereden

Het was al weer 2 maanden geleden dat ik met Djarra buiten heb gereden. Aangezien het lijkt of de hoef kneuzing eindelijk voorbij is wou ik dus weer graag naar buiten. Als ik vanaf stal ga moeten we een flink stuk heen en terug over de straat en zoveel harde grond samen met een eerste buiten rit vond ik iets te veel voor onze eerste keer. Dus heb ik hem in de trailer gezet om bij Kootwijk te gaan rijden. Ondanks de winterse buien was de weg erheen en terug goed te doen.

In Kootwijk had ik met 2 anderen afgesproken, die ook met trailer kwamen. Boven Kootwijk is een super grote parkeerplaats vlak bij het ruiterpad en nog geen 500 van de snelweg: ideaal voor dit soort afspraakjes. Paarden vonden het gezellig zo met z'n drieën en wij ook. Het weer was rustig een geen sneeuw, dat kwam 's middags onverwachts met bakken uit de hemel dus we hebben echt mazzel gehad. Na 3 kilometer dacht ik eraan om mijn nieuwe app op mijn mobiel uit te proberen en hem aangezet. Blijk ik om de 5 min. een verbale update te krijgen waar ik niet op zit te wachten, dus de dame snel de mond gesnoerd. Na afloop hadden we 17 km gereden in iets meer dan 2 uur leuke data voor in het logboek. Het trekt wel de accu leeg da's wel jammer.

De paden waren op zich prima te doen, maar het wisselde wel veel. Veel bevroren plassen ook stukken met sneeuw maar voor een hoofdzakelijk stap ritje met wat draf echt prima te doen. Djarra vond in het begin het stap tempo te hoog, dus die heb ik flink achter z'n vodden gezeten. Daarna komt hij op stoom en zodra we richting huis draaien is hij haantje de voorste. Ondanks dat hij best wel fanatiek werd kon ik hem goed rond en laag rijden en steeds weer de spanning laten afvloeien.

Vandaag stond hij er prima bij dus het was een geslaagde training!

Loslaten, Djarra kan het!

Heel 2012 stond in het teken om Djarra's angst en spanning bij het rijden in een bak op te lossen. Door hem mee te nemen naar de clinics van Bruno Rodrigues da Silva, door galop trainingen met Jannet van Wijk en door het inzetten van homeopathie.

Het is nu zo fantastisch om te voelen hoe hij dit heeft kunnen loslaten. Met het loslaten van angst en spanning kan hij nu dus EINDELIJK zijn lijf ook loslaten bij het rijden in een bak. En wouw wat een machtig gevoel. Hij heeft geleerd beter vanuit zijn achterhand voorwaards te gaan en durft die kracht nu door zijn lijf naar voren te laten komen. Ik voel zijn rug en schoft omhoog komen. Zijn hoofd zakt en wat gaat hij geeft hij het gevoel samen met mij te zweven door de bak.

De krachtige afdruk van zijn achter voeten kan ik zachtjes opvangen in mijn handen: een samen komen van actieve aanspanning en volkomen rust ....

Nog langer pruttelen ...

De hoefszweer die Djarra dwars zat is waarschijnlijk een gevolg van een hoef kneuzing die er al was. Deze was dus niet zo snel weer weg. Nu 3 weken later lijkt het eindelijk de goede kant op te gaan. Geen warm voetje meer, geen opgelopen pijp. Hij is in stap weer helemaal rad op zachte en harde bodem. Ik ben heel voorzichtig met kleine stukjes draf begonnen.

Alleen Djarra heeft dus geen pijn meer, doet al weken "niets" en dan is 's avonds in de sneeuw rond stappen en draven wat saai .... Hij begint erg dartel te worden ;-)
Het wordt mogelijk nog een hele opgave om rustig rijdend het werk op te pakken. Als hij echt gaat werken is dat zo genieten dat ik snel te veel en te lang rij. Ook hoop ik dat hij zich straks wel gedraagt als ik er weer op stap. Dit heb ik af en aan wel gedaan, maar niet zo vaak.

Wordt vervolgt ...