Wedstrijd Ommen 27-04-2008

Deze wedstrijd zat niet in mijn planning met Djarra. Maar na het afzeggen voor Kootwijk toch besloten met Djarra hier te starten. Gevolg hiervan was dat ik Djarra nog niet op beslag had staan wat voor deze wedstrijd wel werd aangeraden. Dit vond ik wel zorgelijk, maar goed je kan je rijden aanpassen als er problemen zijn en je kan ook stoppen in de vet-gate als het niet goed gaat. Ook was de wedstrijd voor ons 100 km reizen, dus liever de dag ervoor erheen. Op korte termijn een trailer regelen, dat werd een 1 ½-paards …. Voorheen heeft Djarra soms laadproblemen gehad en de laatste tijd ging het goed met een 2-paards dus toch even spannend wat hij hiervan zou denken. Het bleek geen probleem. Hij doet even moeilijk, maar loopt er dan zo in.

In Ommen had ik een stal besproken, maar toen ik hem aan het begin van de avond in de paddock zette stond hij daar zo relaxed en tevreden dat ik hem de nacht in de paddock heb laten blijven. Ik sliep ernaast in de trailer. Ook dat ging dus super en voortaan kan ik hem dus rustig in een paddock laten overnacht als ik ergens heen ga.

Esther en Ingrid zouden me groomen. Eshter kende Djarra nog niet, maar weet uitstekend hoe een paard te verzorgen. Ingrid kende Djarra wel, ook hoe hij vorig jaar nog heel gespannen kon worden zodra ik erop stapte (stuk oude stress). Maar zondag kon ik opstappen en weg stappen eigenlijk helemaal zonder dat de stress/angst langs kwam à weer een stap in de goede richting!
Djarra heeft vervolgens beide grooms volledig ingepakt met voorbeeldig gedrag. Hij is super duidelijk in wat hij wil en super lief en aanspreekbaar als iets niet de bedoeling is.

Ommen was onze derde officiële klasse II, maar hij heeft nog veel te leren. Hij heeft ondertussen een wedstrijd draf ontwikkeld die ontspannen is met een hartslag gelijk aan thuis trainen en een gang waarin hij heel veel grond neemt en dus best wel vlot gaat. Hij kan dit jaar voor het eerst echt galopperen in zowel links als rechts. Ik kan nu ook blijven zitten in de galop, dat is echt super relaxed. Ook kan hij nu helemaal recht lopen, al moet ik het nog wel blijven opletten, dus dat scheelt ook een berg werk. Bij gravel paden kunnen we op een randje van 20 cm gras draven naast een prikkeldraadje, zonder dat het onveilig is of veel moeite kost, dat scheelde een stuk voor zijn blote voeten. De vet-gate ging weer super gestroomlijnd. Ik rij nog in modus lekker rondrijden. Dus ik ben niet bezig met zo snel mogelijk aanbieden. Maar we draven tot op 300 meter en gaan er dan naast lopen. Hartslag zak dan naar rond de 60. Eerst naar de verzorgplek om het zadel eraf te halen en even spons over de hals en zijn rug. Hartslag gemeten en hij is 45! Nog snel zijn voeten gecontroleerd om te voorkomen dat ik straks monster met een steentje dat niet lekker zit. Aangeboden en bij de keuring harstslag van 44. Dus als ik sneller wil zijn kan ik bij aankomst het zadel eraf trekken en hem gelijk aan bieden. En pas daarna naar het verzorg plekje.

We hebben de wedstrijd kilometers met 4 km verlengd door een prachtig stuk ruiterpad te verkennen op de Archemerberg met adembenemende vergezichten, heel jammer dat dat niet in de route zat. De hele rit heeft hij lekker gelopen op de laatste 2 km na. Toen werd zijn lijf moe en zijn coördinatie minder. Bij de nakeuring wel een A, maar hij walste niet meer over de baan. Ook leek het voordraven nergens op. Na twee jaar lang gewerkt te hebben aan rust en vertrouwen moeten we nu naar meer Actie. Voordraven moet actiever en recht en het moet actie zijn. Nu slenterde hij in een rommelige draf dat kan echt niet meer.

Vandaag de dag na de wedstrijd staat hij er super bij. Ik heb hem in de wei met een regendeken laten overnachten. ’s Avond helemaal gepoetst en gemasseerd en toen was hij al helemaal relaxed met een ontspanen buikje. Vanmorgen stond hij lekker warm en zacht onder zijn deken. Was vrolijk en opgewekt. Had enorme honger. En hij heeft nog nooit na een wedstrijd zulke mooi droge benen gehad!

Aandachtspunten zijn:
- Werken aan actiever voor draven, Djarra en ik beide.
- Hij heeft echt goede voeten, maar liever rondom op kunststof (zal al in de planning)
- Rechts achter moet hij sterker worden, dit gaan we ondersteunen met Spiersupport van de groene Os.
- Nog even in dit niveau blijven hangen tot hij het allemaal gesneden koek vind.

Het is even stil geweest...

Het is even stil geweest. Djarra had een trap gekregen wat alleen wat schaafwonden bleek op te leveren. Maar er was ook Rasp op dat been opgedoken. Een zusje van Mok die zich boven de kogel op de pijp manifesteert met harde vast korten.

Al met al heeft Djarra 2 weken met een dik achterbeen gestaan waar ik wel rustig mee ben blijven rijden, omdat hij er niet onregelmatig of kreupel op liep. Maar elke nacht op stal liep dat been weer vol en stond hij ’s morgens met een dik achter been.
Wedstrijd Kootwijk waar we helemaal klaar voor waren toch afgezegd. Maar daar baalde ik van als een stekker. Hij liep er vlak voor echt helemaal top. Afgelopen weekend was de endurance Ommen, waar ik met een ander paard zou starten, maar dat ging niet door.
Knoop door gehakt in mijn gepieker en met Djarra daar ingeschreven voor de klasse II van 55 km. De week ervoor hem niet meer op stal gezet ’s avonds maar in de wei gelaten waardoor het been niet meer vol liep. Bewegen is dan het belangrijkst. Dit ging goed. Dinsdag nacht met zware regen hem binnen gezet en meteen weer een dik been. Ook kwam ik er achter dat bij de wedstrijd Ommen hoefbeslag werd aangereaden en Djarra liep nu nog zonder beslag. Geen idee hoe dat zou uitpakken, mogelijk stukkenstappen of op de vet-gate stoppen als het niet goed ging.

Dus na een periode van veel gepieker hoe ik Djarra weer helemaal in orde kon krijgen nu eindelijk weer goed nieuws. Mijn verslag van Ommen maak ik zometeen!