Djarra heeft Laura mee genomen

Vandaag een bosritje gedaan met een vriendin die al een paar maanden niet gereden had. Ze is op Djarra mee geweest het bos in. Ik had Joep mee, die vindt het bos nog best wel spannend.

In het begin zag het er naar uit dat Djarra niet happy was met Laura op zijn rug. Tot ik haar voorop liet rijden, meteen oortjes erop en lekker gaan lopen. Hij is zo gewend voorop te gaan dat hij letterlijk liep te balen dat hij achter moest lopen.
Djarra heeft Laura een veilig en fijn gevoel gegeven tijdens een heerlijke bos rit. Ondanks dat Joep best wel druk was en er weer veel mountainbikers om ons heen rond croste, hun track kruist het ruiter pad echt meer dan 10x !

Heerlijk weer, mooi bos en goed gezelschap, het was weer een mooi herfstdag.

Herfst hectiek

In de herfst komt alles in beweging en met de kou merk ik dit ook bij Djarra. Afgelopen weekend was hij bij een buitenritje best wel strak gespannen en van alles was echt dood eng. Strak lijf en schakelen tussen best wel hard willen en vol de handrem aantrekken, dus het was niet echt een lekker ontspannen ritje.

Vervolgens twee dagen met veel kou, wind en regen. Ook al heeft hij een goede deken en komt hij warm op stal toch heeft dit effect op zijn lijf. Maandag had ik nog tijd om hem even wat los beweging te geven, dinsdag niet.

Vandaag, woensdag, heb ik vrij. Nog veel belangrijker is dat het droog is, geen wind en een fractie hogere temperaturen. 's Morgens heb ik Djarra meegenomen naar het bos. Wat ik al verwacht had klopte, hij moest echt op gang komen. Het heeft een uur geduurd, waarin hij al wel heel fijn los en groot rond stapte, voor hij serieus wou draven. Aangezien ik hem goed ken heb ik hem de tijd gegeven. Verder had ik toch de hele dag voor mezelf en ook ik moest hoog nodig ontstressen dus dat gaat goed samen.

Hij had zo zijn bedenkingen toen ik niet het aller kleinste rondje pakte, maar meer als wat inhouden en echt heel duidelijk omkijken is dat niet. Het bos is echt prachtig dus het was genieten zo stappend door het bos. Achter het Baarnse bos bad zijn we dan toch gaan draven. Hier voelde ik de spanning die ik afgelopen weekend ook had gevoeld. Mijn missie was vandaag heel rustig rond draven en stappen. Toen de diesel eenmaal op gang gekomen was en we richting huis gingen, hebben we wel een discussie over het tempo gehad. Dat betekend 30 meter consequent tempo laag houden ongeacht wat hij daarvan vindt en dan is het goed. "Goed" betekend dat hij wel harder wil, maar zich schikt in mijn tempo  ;-)

Laatste stukken gestapt en het zand is nu het nat is best wel zwaar. Maar het is gelukt om met een bijna droog paard thuis te komen. Extra hapje en de wei in bij zijn vrienden. De herfst levert wel hele mooie foto's op:

Zachter en zachter

De laatste tijd is Djarra zo zacht als we samen in de bak rijden. Het begint er eigenlijk al mee dat hij zelf, als ik hem van stal haal, naar de bak loopt in plaats van het terrein af voor een buitenrit.
Dus voor de bak naast de verhoging parkeren om op te stappen is heel vanzelf sprekend volgens hem.

In de bak is hij totaal relaxed. Hij is altijd een diesel geweest die rustig op gang moet komen. Ik neem er de tijd voor en hem volg zijn opstart tempo. Ik nodig hem heel zachtjes uit tot wat meer. Soms begin ik met wat meer stap lengte, soms begin ik met wat meer stelling en buiging, soms begin ik met wat lateraal werk en soms begin ik met wat meer balans op achter.

Je leest het goed er zijn vele wegen die naar Rome leiden. Djarra is degene me mee neemt.

Als we dan zo rustig opstarten voel ik al hoe zacht hij in mijn handen is. Zijn achterbeen zet krachtiger af en er komt steeds meer energie onder me. Twee stapjes achteruit en hij laat zijn rug nog meer los en zakt dieper in mijn hand.

Zijn "oude" verstarring  komt even langs als ik wil aandraven, maar vloeit ook zo weer af. Hij doet zo zijn best. Gaat lekker sjouwen en is super wendbaar en totaal in balans.

Dus als ik zo met hem aan het rijden ben, 's avonds in mistig lamplicht en een volle maan, ben ik helemaal gelukkig.

Veelzijdige Djarra

Djarra is echt super veelzijdig.

Afgelopen maandag heerlijk in de bak gereden. Hij is zo lekker zacht en voorwaards een genot om op hem te rijden.
Dinsdag eerst even in de longeerbak, waar hij ging als de brandweer. Dus na het los draven lekker lang rond gegaan in de galop. Hij liep zo makkelijk.
Toen hij helemaal lekker warm en los was mee genomen naar de bak. Hier hem nog even aan de lange teugel door verzameld en wat ging hij top!

Het is ook heerlijk werken zo 's avonds als er amper iemand op stal is.

Vandaag even heel iets anders. Het is oktober, zonnig en 20 graden! Met een bos vol herfst kleuren.
Voor vandaag stond een "project" gepland. En kunst-zang-paard project.
Beatrijs heeft prachtige "Angel wings" gemaakt van echte veren. Dus we zijn naar het prachtige herfst bos gegaan met Djarra, Zasja, Beatrijs en ik. Djarra kennis laten maken met de grote vleugels die vond hij heel ok. Hij heeft ze helemaal afgesnuffeld. Daarna is Zasja op hem gaan zitten en heeft voorzichtig de vleugels "aan getrokken".  Djarra vond dit ook prima dus even een rondje gewandeld door de blaadjes op een zonneplek te gaan stil staan.

Dus een mooi herfstbos, een schimmel in de zon met daarop een engel met gespreide vleugels.

Er zijn hele mooie foto's gemaakt!

Ze moeten  nog uitgezocht worden, dus hier een voor proefje van de voorbereidingen.

In top vorm

Afgelopen zondag was het aan een stuk door aan het regenen en dat was een voortzetting van de zaterdag. Toen had ik 's morgens nog met droog weer in een droge bak met Djarra kunnen werken

Maar goed als goede endurance vrienden, die niks om regen geven, vragen of je mee gaat op een buitenrit zeg ik ja. Als je lekker aan het rijden bent merk er dan weinig van. We waren met z'n vieren, Djarra en Prestige waren de stabiele factoren. Alleen had Djarra wel een duidelijke mening: op de derde positie rijden was duidelijk niet zijn idee. De door verzamelde krachtpatser moest ik met vooral "zachte hand" op zijn plaats houden. Geen stap verkeerd gezet, maar van mij is dan wel 100 % focus nodig.
Dus toen we ook nog richting huis gingen mocht hij voorop - maar wel in stap, kost 10 meter dan is het ok en heb je geen kind meer aan hem.
De hele rit hebben we in een zeer langzaam draf tempo gereden. Voor Djarra dus super om hem goed verzameld over zijn rug te rijden en hij ging er zelfs heel fijn op ontspannen.

Vandaag, woensdag, met zonnig en lekker weer 's avonds in de bak gereden.
Wat heeft hij echt enorm goed zijn best gedaan. Djarra heeft echt voor zijn doen in de bak super goed gewerkt! In alle gangen heb ik hem lekker los gekregen. Zelfs de galop ging super makkelijk. Hij ging echt top!

APK - Geslaagd

In augustus was Djarra vreselijk gaan hoesten. De klodders wit/geel kwamen uit zijn keel. Hij moest met zijn voorbenen wijd stil staan tijdens de hoestbuien. Dus met kruiden, siroop en homeopathie aan de slag. Hooi voor kuil vervangen. Wel steeds beweging gegeven om de troep eruit te hoesten en hem te helpen weer wat losser zijn lijf te worden. Maar de fysieke inspanning hield ik laag.

Ook meteen een afspraak gemaakt met Eveline Hekkenberg. Normaal laat ik Djarra voor de winter helemaal nakijken om gezond de winter in te gaan. Bij Djarra zijn de longen zijn zwakke plek. Die afspraak maar naar voren gehaald al kon ze pas deze week (half september).

Het mooie was dat Djarra en ik de hoest helemaal hebben kunnen oplossen. Hij net afgelopen weekend weer een normale buitenrit had gelopen, helemaal blij en vol energie.

Dus Eveline begint met het door meten van de longen ... van alle andere organen, van zijn benen, rug, hals. Er is gewoon helemaal niets te vinden! Alles komt terug met super gezond en sterk. Nog wat verder gegaan en ook de chakra's een voor een langs gelopen -  de vijfde (keel en longen) was wat uit balans, maar met wat aandacht was dat zo weer stabiel. Dan ook nog maar even de energielagen langs gelopen - weer de vijfde laag, maar ook hier met wat gerichte aan dacht weer stabiel.

Dan is zo'n consult echt super snel afgerond! Gewoon helemaal gezond en fit, dat komt ze niet heel vaak tegen.  ;-)  

Ook nog even foto's gemaakt om vanuit de iriscopie extra informatie te halen.

Zacht als boter

Weken alleen maar samen fietsen of wandelen, omdat hij zo aan het hoesten was. Hij knapte eindelijk op toen ik een paar dagen op vakantie ging. Hierdoor kon ik hem met een gerust hart overdragen aan de goede zorgen van anderen.

Gisterochtend dus een kleine wandeling gepland om te zien en voelen hoe hij er bij stond. Nou Djarra wou best in gestrekte draf laten zien dat hij fit was! Daarna in volle galop de wei door zonder ook maar één hoest. Heerlijk.

Vandaag dus maar opgezadeld om in de bak te rijden. Wat is hij toch super makkelijk en relaxed tegenwoordig. Opzadelen en weg rijden na een tijd van niets doen is geen enkel probleem ;-)
Hij was ontspannen en boter zacht. Eigenlijk was hij op puur intentie te rijden. Hij zocht mijn hand op en was links en rechts om helemaal los. Vlotte stap en ook wat gedraafd.

Een zeer tevreden paard de wei in geschoven. Nu kan ik echt lekker van mijn zondag middag gaan genieten met een boekje op de bank.

** Dat hij zo makkelijk liep kan natuur heel goed te maken hebben met het feit dat ik nu twee keer  bij een osteopaat ben geweest voor het eerst in mijn leven. Met hardlopen had ik al gemerkt dat ik losser door mijn lijf beweeg en ook meer bewegingsvrijheid heb. Dat zal Djarra ook wel merken.

Fietsen met een Power house

Het is zondag ochtend en best lekker weer. Ik wou niet rijden, maar Djarra wel even wat beweging geven. Hem met de fiets mee nemen had ik al een tijdje niet meer gedaan.

Ik heb een fiets met handremmen, wat zo wie zo met een paard aan de hand niet optimaal is. Djarra wil nog wel eens op de rem gaan voor iets wat hij  niet vertrouwd of opzij duiken voor iets engs. Opzij als naar mij toe, maar mijn fiets kan nog steeds niet zijwaarts dus dat is niet handig.
Als Djarra enthousiast wordt kan hij best heel hard en krachtig draven waarbij alle hiervoor genoemde acties nog steeds mogelijk zijn.

Met het bovenstaande in mijn hoofd hem met hoofdstel en lange lijn opgetoomd en een zweep erbij. Die zweep is voor als hij slecht te remmen is de laatste optie. De lange lijn zodat als ik abrupt moet remmen ik de lijn ook kan vieren om niet vol aan hem te hangen.

Dus zo samen op weg, eerst in stap om rustig op te starten. Alleen is fietsen naast een stappend paard best lastig, want het gaat te langzaam. Er blijkt een wandel dag te zijn wat hele colonnes wandelaars oplevert ook op het fiets pad. Na de stoplichten en nog wat drukt mocht hij draven. Tempo heel rustig maar gestaag. Aan de overkant is een colonne wandelaars die daar moet ik op de terug weg niet langs. Bij de volgende stoplichten rustig om wat wandelaars die uit het bos komen laveren. Wachten als ik op heet knopje van de verkeerslichten gedrukt hebt kent Djarra dus hij staat netjes naast me. Als het  groen wordt draven we weer verder.  Het fijne van deze N-weg is dat aan beide kanten een breed fietspad is waar in beide richtingen gefietst kan worden. Hij komt wat beter in het ritme, maar vraagt zich ook af waar we heen gaan. Dus hij draaft lekker, maar niet overmatig enthousiast.

Na een tijdje gaan we even stappen en steken de straat over om terug te gaan. Nog even gewacht op een "langlaufer op wieltjes", maar Djarra kijkt er niet naar. Dus weer in draf op weg terug. Nou dat vindt Djarra een super goed plan dus hij maakt tempo. Super krachtig draaft hij naast me. Kop erop en gaan. Hij luistert wel goed, want hij mag niet voluit en ik hoef niet aan het touw te zitten om hem dat te vertellen. Nergens naar kijken ook, gewoon gaan als een speer. Wat een power house loopt er nu naast me, machtig mooi!

Voor de stoplichten moet ik wel even duidelijk zijn om tempo terug te vragen en naar stap te komen. Maar er komt geen discussie. Weer netjes wachten bij de stoplichten en bij groen weer verder. Tempo even heel rustig om weer tussen de wandelaars door te manoeuvreren en dan mag hij weer gaan. Het ritme en de kracht van zijn hoeven op het asfalt is prachtig. Even stappen als het spannend kan worden is geen punt en weer verder als het mag. Pas als we de Jachthuislaan op draaien vindt hij het wel genoeg. Lekker naar huis stappen en hem zo de wei in geschoven. Hij blij, ik blij.

Hittegolf x twee

Afgelopen weken hadden we een hittegolf, volgens de Bilt twee: omdat er een koelere dag tussen zat.

Heel weinig gedaan met Djarra. Meer omdat ik het te warm vindt dan dat hij daar een probleem mee heeft. Hij heeft geen probleem met de hitte en ook niet met de vliegen. Wel merk je dat hij blij is 's avonds naar te stal te kunnen. Geen vliegen en lekker eten. Het weiland is geel. Qua werk niets anders dan af en toe in stap wat rustig gymnastiek werk.
Ook naar het bos gewandeld en daar op zijn blote rug met alleen een halster lekker door het bos gewandeld. Hij is super braaf en stabiel geworden wat dat betreft.

Vannacht heeft het serieus geregend en vanmorgen was het maar 21 graden, bewolkt met wind.

Dus vroeg met Djarra in de bak gewerkt. Wat liep hij heerlijk. Hij doet echt enorm zijn best.

Alleen loopt hij al een tijdje flink te hoesten als we beginnen. Gaat met wat werk wel over en dan gaat hij ook proesten. Dus ik werk hem ook om mogelijke troep in zijn longen/luchtwegen via hoesten eruit te krijgen.
Kijken of we met koeler weer wat gestructureerd aan de slag kunnen gaan.

Zachte kracht

De omschrijving die ik aan Djarra zou geven op dit moment is "zachte kracht". Hij is fit en sterk, maar heel zacht en sensitief tegelijkertijd.

Bijvoorbeeld afgelopen zondag op een buiten rit met Arwen, waar hij het erg goed mee kan vinden als we samen rijden en nog een merrietje. Ondanks dat ik na afloop wel de open blaren in mijn vinger had staan, omdat hij zo sterk was. Hij had een hoger tempo in gedachten, maar liet zich verrassend makkelijk door mij begrenzen. Hij bleef heel los in zijn lijf, geen verstrakking, geen brute kracht, maar zacht mee buigen naar een wat rustiger tempo. Alleen bleef hij wel vol in zijn kracht lopen.
Ik merk dat het een beetje lastig omschrijven is ...  ;-)

Ik ben gewoon erg blij met hem!

Handdoek training ...

Hij had net super goed los gesprongen en veel gegaloppeerd. Alleen bij 25 graden en een luchtvochtigheid van 99 % staat dan toch ook bij Djarra het schuim op zijn borst.

Een cool down is wel op zijn plaats, maar ja dat is zo saai. Nu had ik een handdoek op de hindernis gehad tevens om mijn handen af te drogen tussen door. Dus die maar eens los op Djarra gelegd en gekeken wat hij doet als die eraf wappert ....

Het is wel een super spannende schriktraining geworden ....

Zonder zadel, het kan

Aangezien door een bijtwond Djarra geen zadel op kan hebben ben ik vandaag maar weer zonder zadel op gestapt. Door de weeks longeer ik en werk ik hem aan de hand, maar ik mis het rijden zo.

Dus vanmorgen weer vanaf het hek op hem geklommen  ;-)

Vorig weekend had ik alleen stap werk gedaan. Nu voelde hij al veel soepeler en vrijer aan in stap dus ik wou graag door naar draf. Djarra liet merken dat hij niet wist of dat wel een goed idee was. Dus ik heb hem echt moeten overtuigen dat ik er niet af zou vallen en dat hij geen last van mijn zitbeentjes zou hebben. Hij heeft wel gelijk met zijn bezorgdheid. Zijn zomer vacht is kort en glad en hij is heel bewegelijk en kan super snel even een stap naar links of rechts zetten als er een blaadje verkeerd ligt. De kans dat ik er dan afglijd is heel reëel  ;-)

Na een draf waarbij hij aan de lange teugel met zijn neus over de grond ging lopen wisten we beide dat draven zonder zadel prima kan.

Teugels meer op maat genomen en wat meer verzameling gevraagd en hij heeft echt super fijn gelopen. Mooi aan de teugel en fijne impuls.

Beloning is na 20 minuten stoppen en hem naar de wei brengen.

Galop aan de hand

Galop aan de hand is waar ik naar toe wil. Als ik Djarra aan een 4 meter lijntje heb is aan springen in galop geen optie volgens Djarra. Terwijl ik weet dat hij het kan, dus de uitdaging is zoeken naar aan manier waarop hij er achter komt dat dat best kan.

Gister tijdens het longeren liep hij heel fijn. Toen heb ik als hij in galop was de cirkel verkleind naar 5 meter. Als hij hier 1 - 1,5 keer rond galoppeerde mocht hij weer groter. Dit ging super goed.

Dus vandaag de stap gemaakt dat ik hem al vlak bij me heb op zo'n 2 - 3 meter als ik galop vraag. Hij doet het weer super goed. Linksom is iets moeilijker, hier is hij duidelijk minder sterk.

Nu kan je heel diverse zijn in wat je goed vindt.... dus wat vindt ik goed in dit geval:
- Dat hij gebalanceerd aan springt in galop zonder te versnellen.
- Dat hij mooi in stelling blijft
- Dat hij er niet "uit valt" naar draf
- Dat als ik draf vraag er een gebalanceerde overgang is

Ik ben super trots op hem! Dit gaan we verder uit werken  ;-)

Helemaal happy

"Liefde gaat door de maag" is een bekend gezegde. Sinds vorige week mochten de paarden weer op het gras en sinds vandaag kan dat weer 24/7. Dus als ik Djarra 's morgens naar de wei breng kan hij meteen door naar het gras! Dus die is zo blij als een konijn, helemaal happy!

Met je vrienden in de wei staan is leuk, maar het gaat er soms wat hard handig aan toe. Zo had hij een bijtwond op zijn ribben opgelopen. Huid en haar waren eraf, dat waren de boven tanden van een vriend geweest en het geneest binnen een week. Alleen hadden de ondertanden subcutaan letsel veroorzaakt, dat was pas 2 dagen later zichtbaar in dik worden. Nu na een week is dat ook opengebroken en op weg naar genezing.
In de tussen tijd Djarra gelongeert en aan de hand gewerkt. Hij  heeft super verzameld gedraafd, mooi zacht in de hand. Helaas er kan geen zadel op dus rijden was geen optie.

Vandaag zonder zadel op hem gestapt, kan net als ik met mijn dijbeen niet te ver naar achter kom. In de schaduw van de bomen wat stap werk gedaan. Heerlijk!
Hij is zo relaxed en voorwaarts en werkwillig. Na 20 minuten zijn we klaar en mag hij naar de wei. Ook hij weer helemaal happy  ;-)

Flow en progressie

Dit jaar is Djarra zo lekker op dreef! We zijn redelijk vaak en zeker regelmatig in de bak aan het rijden. Hij loopt hier nu zo lekker dat ik hem echt aan het werk kan zetten. Ook zijn alle gangen geen enkel probleem meer.

Dus vanmorgen weer zo heerlijk gereden. Rustig en klein begonnen. Redelijk lang in stap gewerkt: wisselen tussen ontspanning en aanspanning. Lang en laag naar verzameld. Dit vindt hij super moeilijk, maar als ik hier rustig even veel tijd in steek pluk ik daar in draf en galop de vruchten van. Veel schakelen naar langzaam stappen, halt houden, achterwaarts, voorwaarts, stelling links, stelling rechts en dat alles met een actief achterbeen  ;-)
Dus het langzame tempo wil niet zeggen een beetje rond sloffen en mijn vraag om activiteit is geen vraag om meer snelheid. Dat laatste is meer een aandachtspunt voor mij en mijn verwachting.

In draf moet hij altijd even op gang komen, hoest en proest behoorlijk wat spanning eruit. Maar gaat dan steeds sterker en stabieler en - heel belangrijk - steeds losser lopen.

En dan de galop, ook hier even wat spanning weg hoesten, mag in draf. Gelijk weer verder en uiteindelijk een heerlijke losse stabiele galop - volledig op eigen benen: dat is de kers op de taart!

We zitten gewoon in een heerlijk flow met gestage progressie.

Samen genieten

We hebben samen best wel even moeten wennen. Djarra die vol in zijn kracht staat en nergens meer van op of om kijkt. Djarra die in het verkeer als iets veel lawaai maakt hooguit super arrogant kijkt wat het is. Djarra die in het bos niet meer alle takken en zonnevlekken registreert en wil bekijken, maar gewoon vol op een tak gaat staan. Djarra die als de linkergalop niet zo lekker gaat naar rechts changeert en meteen de turbo aan wil zetten.

Onze bosritjes zijn dus best wel anders geworden.  Super relaxed, zo'n paard dat nergen van op of om kijkt. Super spannend zo'n paard dat het leuk vindt om zijn kracht en conditie eens echt te gaan gebruiken. Het is een spel om hem vrijheid te geven zonder dat het gevaarlijk wordt. Hoe hoger zijn tempo hoe flitsender zijn reacties worden namelijk en die moet ik wel kunnen blijven volgen.

Puur genieten dus zo'n macho die met de oren erop er vol voor gaat ;-)

Warm en zacht

Vandaag de eerste zomerse dag met temperaturen van meer dan 20 graden en een paard dat niet door zijn wintervacht heen is.

Samen met Djarra genoten van deze zomerse dag en in de bak gereden. Focus op de kleine dingen. Elke stap vanuit los gelatenheid zetten. Wachten met meer voorwaarts tot hij links en rechtsom los en krachtig kan door stromen. Pas als de stap onder me danst vraag ik hem zijn passen te verruimen, zonder consessies te doen in de kwaliteit van elke stap.

Op een grote volte blijven wisselen tussen stap en draf tot hij zacht en los en krachtig ging lopen.

Op dezelfde grote volte gaan wisselen tussen draf en galop tot hij makkelijk aansprong en rond over zijn rug door kon galopperen. Linksom had dat wat meer voeten in de aarde voor hij ook daar los liet en fijn ging lopen.

Wat hebben we heerlijk gereden. Koud afspuiten en daarna grazen als cadeautje, omdat hij zo heerlijk zijn best heeft gedaan.

Foto uit 2008:

Spring is in the air

Het voorjaar is toch echt gearriveerd met temperaturen van 20 graden en grassprieten die voorzichtig boven de grond komen.

Sinds een paar dagen staat Djarra dus lekker zonder deken buiten. Regelmatig ga ik met hem grazen, want dat heeft wat hem betreft nu de hoogste prioriteit in zijn leven.

Vanmiddag toen ik hem uit de winter wei haalde wilde hij dus eigenlijk linea recta naar een van onze graas plekjes, maar ik had andere plannen. Eerst een flinke poets beurt, hij verhaard enorm en rollen is een favoriete bezigheid dus ook dat levert aardig wat poets werk op.
Daarna echt heerlijk in de bak gewerkt met hem. Hij gaat echt super lopen.
Als beloning dus naar een graas plekje, is hij helemaal gelukkig.

Laat de zomer maar komen  ;-)

Eerste serieuze kilometers gemaakt

Het is Maart en zowaar een weekend dat aanvoelt als voorjaar. Planning een rit bij Kootwijk met "endurance" vrienden en weer eens wat kilometers gaan maken. Kijken hoe het met de conditie van Djarra is die barst van de energie.

Met conditie bedoel ik zijn uithoudings vermogen. Een combinatie van de staat van training waarin een paard zit en wat hij de afgelopen jaren heeft gedaan. Met zijn endurance verleden is hij na de winter altijd vrij vlot weer op conditie.
Dus vanaf november niet meer serieus kilometers gemaakt. Het bos was bagger. Door stormen waren zoveel bomen omgewaaid dat je amper het bos in kon. Daarna kwam sneeuw en ijs en modder. Dus nu het maart is verwachte ik niet veel aan conditie over te hebben bij Djarra. Met een rit van rond de 20 km in de planning was ik benieuwd hoe hij het er af zo brengen.

Nou, twee hoeven in zijn neus. Op de heen weg had ik al de blaren in mijn handen staan, omdat mijnheer zo lekker voorwaards was. Door zijn over enthousiaste spanning ging de galop niet echt lekker - hij liep zich helemaal vast. Maar tot aan de trailer bleeft hij super voorwaards, vond dat hij voorop hoorde en had praatjes voor tien. Met een losse teugel wat foto's maken was geen optie.

Hij blijft me altijd weer verbazen. Laten we zeggen dat hij erg goed in zijn vel zit momenteel ;-)

Energie en focus

Het voorjaar komt dichterbij, dat is waar Djarra mee bezig is. Hij verlangt naar GRAS. Hoe weet ik dat? Nou als ik hem uit de winter wei (waar geen gras meer staat) kom halen dan gaat hij over het draad naar de wei ernaast staren die vol gras staat. Langs de weg naar stal danst hij naast me - tot ik de oprit naar stal op ga - dan blijft hij aarzelend op de weg staan voor hij mee komt. Maar als ik niet het erf op ga, maar door loop - dan weet hij waar we heen gaan:  GRAS.

Hij zou het liefst in gestrekte draf volluit op weg gaan, maar kan zich zelf beheersen tot regelmatig naast me gaan dansen als de stap toch echt niet snel genoeg gaat. Bij de stoplichten moeten we wachten, hij verzet geen voet. Wel trekt hij bijna mij arm uit de kom, omdat hij vanuit ongeduld met zijn hoofd gaat zwiepen, dus een wat langer touwtje is wel prettig. Als ik bij groen licht in beweging kom draafd hij krachtig naar de overkant, dat doen we altijd, daar wil hij wel weer stappen ... en wachten bij het volgende stoplicht ... en in dan in draf eindelijk naar het GRAS.

Neus omlaag en de volgende 20 minuten komt zijn hoofd niet meer omhoog  ;-) Na 30 minuten heeft hij af en toe tijd om wat rond te kijken. Dan gaan we weer terug, hij nog steeds een blij paard dat ook naar huis graag naast me danst, hij moet eigenlijk stappen, maar ja, hij is zo blij.

Kijk daar wordt ik nu blij van.

Stoere jongen

Het is best wel een barre winter. Er zitten prachtige dagen tussen weken van regen en veel nattigheid. Gooi er een paar stormen door die de bomen om doen waaien en de chaos is compleet.
De bak te nat om te rijden. Zelfs de longeerton staat bij tijden onder water. In het bos ligt er zoveel plat dat je geen "normaal" rondje meer kan rijden.

Dus Djarra heeft veel vrij afgewisseld met ontdekkingstochten in het bos. Sporadisch wat dressuur-achtig werk in de bak rijdend of aan de hand of aan de lange teugel. In de bak is hij werkwillig en kan ik schakelen tussen verzamelen en lekker weer verruimen.

Maar wat zit hij super goed in zijn vel. Hij blaakt en bruist van de relaxte energie. 's Middags, als ik hem uit de natte barre wei haal, danst hij naast me over de weg. Op de buiten ritjes is hij super blij en zowaar een tikkie dominant naar de paarden van mede ruiters, hij moet voorop!

Om er mooi uit te blijven zien neemt hij dagelijks een modder bad.