Weer een stapje verder

Afgelopen zondag een klein ritje gemaakt met langere stukken draf, dat ging heel goed. Vandaag hebben we een "normale" kleine buitenrit gemaakt. Waarbij ik heen 15 minuten lang gedraafd hebt. Dat deed hij correct en heel braaf. Toen op het verste punt even 5 minuten stap. Daarna weer terug gedraafd met een paard dat er flink zin in had. Omdat hij zoveel beter aanvoelt mocht hij ook meer op tempo lopen en heb ik hem wat vrijer gelaten met de teugels. En hij liep echt heerlijk. Volgende keer maar even hartslag meter en GPS meenemen om wat meer feitelijke info te verzamelen.

Bijna thuis neem ik hem aan de hand mee langs de stoplichten en bij het oversteken moet hij dan even draven. Nou de tweede oversteek zette hij aan als om in galop over te steken, dus die achterhand en dat bekken waren niet moe! Thuis aangekomen een tevreden paard eten gegeven en weer bij zijn vrienden in de wei gezet.

Van revalidatie naar training

Na vorig weekend liet Djarra al opmerkelijke verbetering zien. Afgelopen donderdag is hij nogmaals door Annette de Vogel behandeld, waarna 3 dagen rust zijn voorgeschreven. Dat vindt ik moeilijk en als compromis hebben we zondag een stukje gewandeld en we hebben niet gedraafd echt alleen gewandeld. Hij was super kijkerig en schrikkerig, waarschijnlijk door het lage drukgebied met regen en onweer. Na de wandeling was hij eens stuk relaxeter.

Maandag wou ik dus weer gaan rijden. Overdag kwamen er steeds buien met veel wind over dus gewacht tot de avond, dan zou de wind gaan liggen. Die was gaan liggen maar ik heb stortbuien aan regen over me heen gekregen.
Best wel even spannend. Een nat en koud paard opzadelen met een iets te korte singel en een verleden van singeldwang en bokken. Dus lekker gepoetst en zijn rug gemasseerd. Tijd genomen bij het opzadelen en weg stappen en alles is zonder problemen verlopen. De eerste 20 minuten ernaast gelopen, is toch langs de weg, en meteen maar door nat geregend. Djarra kan tegenwoordig prachtig afbuigen met een mooie gewelfde hals zag er super uit. In het bos opgestapt en geen probleem gehad. Eigenlijk stapte hij best lekker weg. Aangezien het toen zo nodig nog harder ging regenen toch maar gelijk gaan draven. En hij liep dus meteen helemaal goed! Dat was voor het eest sinds 9 weken.

We hebben dus iets langere stukken gedraafd met nog veel langere stukken stap er tussen. Je merk in het begin dat een hellinkje in draf moeilijk gaat, maar hij slaat zich er dapper doorheen en dan ga ik even later stappen om hem bij te laten komen. Maar als ik later op een mooi horizontaal recht pad met goede bodem draaf heb ik een heel krachtig paard onder me dat het liefst harder wil. Dit doen we niet om te voorkomen dat hij bij een snelle beweging (verstappen/schrikken) zich zelf blesseert. Op de terugweg merk je ook dat het nog veel inspanning kost en dan wordt hij moe. De coördinatie is soms even wat minder bijvoorbeeld. Zolang ik erop zit moet hij aktief (met zijn buikspieren aan het werk) blijven. Ik stap er bij de stoplichten weer af en dan kan hij 15 minuten uitstappen met mij er naast. Dan stap hij dus echt super goed door en helemaal los door zijn lijf.

Gezien het zeer slechte weer mocht hij met zijn vermoeide spieren op stal blijven ’s nachts.

We hebben dus zalig gereden en de revalidatie ga ik nu trainen noemen.

Revalidatie II

Annet de Vogel is weer geweest. Zijn SI gewricht en banden zijn eigenlijk zo goed als hersteld in de zin dat hij bijna niet meer kreupel loopt. Ik kan nu langzaam verder gaan opbouwen, meer overgangen, langere stukken draf. Maar wel steeds met 1 a 2 dagen rust ertussen. En ik ben nog zeker 4-6 weken bezig om hem zo sterk te krijgen dat hij weer vol belast kan gaan worden. Ik verwacht half augustus weer op normale rustige buitenritjes te zitten.

Wat wel nu naar voren kwam was een overprikkelde blinde darm. De combinatie van in de wei met steeds vers gras, meusli die ik was gaan voeren en geen werk is niet optimaal: te veel suikers om te verwerken. Ik ga de verhouding granenmix en meusli dus wijzigen naar meer granenmix en minder meusli. En, nu ik nog niet echt werk met hem, even ondersteunen met Colosan om de darmen tot rust te bregen. Deze overprikkelde (dikke buik) blinde darm "stoort" ook op de problemen in zijn bekken. Hij zal zijn achterbenen anders wegzetten wat in het bekken meer spanning oplevert. Zodra ik weer meer ga rijden zal dit bijtrekken en hoef ik dan ook niet meer met een middel als Colosan te ondersteunen. Hier had ik nog nooit van gehoord, weer wat geleerd.

Ik had vorige zomer ook gemerkt dat als hij zo'n grasbuik heeft hij met rijden 20 - 30 minuten nodig had om overtollige gassen e.d. weg te werken voor hij lekker ging lopen.
Het middel Colosan werk eigenlijk direct en kan je vlak voor je gaat rijden geven als hij er erg opgeblazen bij staat. Ik denk dat het ook zeker aan te raden is als ik een westrijd heb en hij net in vers gras gezet is de dag ervoor.
Het is niet de bedoeling dit structureel te geven, maar puur per keer te kijken of hij het nodig heeft.

Het was het goede moment om Annet langs te laten komen. Nu weer rustig verder gaan opbouwen en lekker rijden.