Van een clinic naar de praktijk ...

3 dagen les en dan heel mooi resultaat behalen is altijd heel fijn. De grote uitdaging is om dit dan zelf thuis ook weer voor elkaar te krijgen. Om een beetje af te kicken ben ik de maandag na de clinic maar even buiten gaan rijden. Alleen dan wil ik toch wel dat hij netjes loopt.... en dat pakt hij dan heel positief op en gaat makkelijk aan de teugel lopen ..... Dus het kleine leuke bosritje wordt gemaakt met een paard dat zo vreselijk soepel en makkelijk en vol energie aan de teugel door het bos walst.

Donderdag was ik nog wat  gammel van ziek zijn dus hebben we in de binnen bak wat gereden. Vanuit rust de lessen uit de clinic na gereden. Geen galop, want dat trok ik niet. Niet ontevreden met hele fijne stukken draf erin.

Zondag ben ik weer het bos in geweest met hem voor een serieuze buiten rit. Eigenlijk kunnen we dus niet meer anders. Elke keer merk ik dat als ik hem beter begrens hij hier fijner van gaat lopen. Ook voelt het of deze trotse houding, we rijden niet meer lang en laag, hem daadwerkelijk trotser maakt. Als ik hem zo aan het werk zet buiten, wordt hij steeds stoerder. Daarnaast blijft hij altijd super goed te rijden, te sturen en in tempo aan te passen.

2de Clinic van Bruno Rodrigues da Silva

In mei dit jaar was ik voor het eerst met Djarra naar een 3 daagse dressuur clinic van Bruno Rodrigues da Silva geweest. Dit was een groot succes wat ik hier beschreven heb. Hierna hebben we hier hard aan verder gewerkt. Tussen door nog even geschakeld naar endurance training voor een wedstrijd van 80 km voor we ons weer richtte op de weer een clinic van Bruno in september. Deze keer naar de achterhoek afgereisd waar de we op een privé stal welkom waren. Prachtige accommodatie, fijne stal en paddock en mooi overdekte bak om in te lessen.

Op de eerste dag rijdt Bruno heel vaak ook zelf op de paarden en ik was zo benieuwd wat hij van Djarra zou vinden. Hij vond dat Djarra echt enorm vooruit gegaan was. Hij was makkelijker te rijden en hij liep  veel soepeler door zijn lijf. Dat het voor Djarra nog steeds moeilijk is is duidelijk, want ook bij Bruno zie hoe zoekende hij is. Daarmee kwamen we ook meteen op het volgende punt namelijk dat ik nu veel duidelijker moet gaan rijden, stiller en consequenter. Ik hoef niet meer "losjes" en voorzichtig te zijn, bang voor een paniek aanval bij Djarra. Hij kan het nu aan dat ik grenzen ga stellen. Dus ik moet een wijze van rijden van jaren gaan vervangen door "het nieuwe rijden". Wat ik zelf heel boeiend vindt is dat ik dit met andere paarden moeiteloos doe, maar samen met Djarra zit ik zo in een patroon vast.

Waar we in mei probeerden in de bank te stappen en draven, hebben we nu 3 dagen gewoon super fijn rondgereden. In stap, draf en galop gewerkt! Djarra heeft super zijn best gedaan en ik heb heel hard moeten werken ;-).

Dus de komende tijd ligt de bal bij mij, zal ik moeten veranderen en dan zal Djarra daarin mee gaan. Niet meer omzichtig vragen en proberen. Positief en duidelijk mijn verwachting neerzetten: een mooi, krachtig en trots paard verlangen. Ik kan niet wachten ....

Djarra: beter dan ooit te voren

Djarra is top fit, maar nog steeds niet altijd heel enthousiast .... het advies dat ik de laatste tijd herhaaldelijk kreeg was dat hij uitgedaagd moest worden. Wakker geschud. Hem laten ervaren wat hij nu allemaal kan. Om zo een vrolijker expressiever paard te krijgen.

Nou het lukt aardig!

Eerst was daar de wedstrijd van 81 km, we hadden nooit meer dan 56 op één dag gereden. En nu deden we die afstand ook nog met bijna 14 km/uur i.p.v. onze gebruikelijke 11 km/uur. Hier kwam hij fit uit en tijdens de wedstrijd stukken (ook de laatste 5 km) heel gretig en voorwaarts.

Vervolgens vorig weekend tijdens een training ritje op de Veluwe hem een echt voluit laten galopperen en de rest van de terug weg in een vlotte gecontroleerde galop. Dit vond hij prachtig wat een paard had ik toen onder me! Zoveel power en toch zo controleerbaar. En onvermoeibaar.

Dinsdag in de bak gereden met een al veel vlotter paard, terwijl hij in de bak nog altijd het meest geremd was in zijn lopen. Dus ook hier progressie.

Dat was gister, vandaag heb ik hem los laten springen in de bak. Het begon er al mee toen ik met de balken de bak in ging zeulen en hij in galop rond ging paraderen, wat is hij dan mooi ;-). Even geknuffeld en hem in stap  en draf over twee grond balken laten warm draaien. Vervolgens laag kruisje, daarna stijl sprongetje, daarna hoger kruis. Hier ging hij niet over het laagste stuk in het midden, maar sprong steeds over de veel hogere zijde van het kruis. Dus een hogere stijl sprong gemaakt ... en nog wat hoger ....
Hij heeft alles zonder weigeren gesprongen. Uit galop of uit draf dat maakt niet uit alles kan. Ik gaf aan als hij de andere kant op moest en ruim voor de hindernis zette ik hem nog wat meer aan, daarna kon ik rustig mee lopen in het midden: Hij trok zelf op de hindernis af en sprong volledig vrij en uit zich zelf er prachtig overheen. Binnen 20 minuten zaten we zo aan de 90 cm (zag er best wel hoog uit) en toen ben ik maar gestopt, want zo goed, makkelijk en hoog had hij nog nooit gesprongen!!!!