Pagina's

woensdag 25 februari 2009

voeding en weidegang

Waar ik Djarra heb staan gaat hij ook in de winter overdag de wei op. Op dit moment (februari) staan ze op de winterwei die ze onderhand helemaal kapot gelopen hebben. Gras groeit er niet echt meer, al ziet het er van een afstandje wel groen uit. Maar de wortels van het gras schijnen heerlijk te zijn. Sinds 1 week zie ik Djarra en de anderen serieus de grasmat kapot klauwen om bij de wortels te komen en die op te eten. Hier ben ik niet zo blij mee, want daarmee komt er ook best wel veel zand mee naar binnen met het risico van zandkoliek. En ze zijn er zo een hele middag mee bezig heb ik de indruk.
Na de vorst is het ook even veel geregend; 1 a 2 weken en nu is het grijs maar droog weer.
Zodra het buiten nat werd ging Djarra op stal over van alleen hooi eten op meer stro eten en minder hooi. Dan ben ik altijd blij dat hij die keuze heeft en niet op mot of vlas staat. Ik heb al vaker gemerkt dat als de wei heel nat is hij stro gaat eten dus dat zal wel goed zijn voor zijn darmen.

Helaas kunnen we in deze wei niet overdag ook hooi aanbieden. Dat had ik op een vorig adres: het hele jaar door 24/7 onbeperkt hooi ook als ze vol in gras stonden. En toen aten ze altijd ook van het hooi. Maar hier kan dat dus helaas niet.Overdag in de wei moet hij het nu doen met natte grassprietjes en nu dus met de wortels. Als hij door omstandigheden nu overdag korter in de wei staat ben ik daar nu niet rouwig om. Nog even en het is voorjaar met vers gras.

zondag 15 februari 2009

Heerlijk weekendje

Dit weekend stond in het teken van lekker trainen en dat is geluk.

Zaterdag had ik met een paar anderen in Leersum afgesproken voor een ritje over de Amerongse berg. Helaas had het ’s nachts minstens 5 graden gevroren. Dus zeker het begin stuk voor was slecht begaanbaar. Zodra we richting Amerongen gingen en lekker konden klimmen en dalen was de grond beter. Maar hierdoor werd het ritje wel ingekort tot zo’n 15 km en we hebben rustig gereden. Ik had de hartslag meter om gedaan bij Djarra en dat leverde zeer interessante informatie. Zo kan hij tegenwoordig ronddraven met een hartslag onder de 80 slagen per minuut en danst daar rustig de berg mee op en af. Wonderbaarlijk. Het was prachtig weer en we hebben genoten. Ook het zelf met de trailer op pad gaan ging super en ik heb Djarra er twee maal helemaal in mijn eentje weten te laden. Hij reist super rustig en ook ter plekke is hij heel relaxed en helemaal als er een hooi net in de buurt is.

Zondag had ik met Karien afgesproken. Zij staat bij Maartensdijk dus we hadden in de buurt van Lage Vuursche afgesproken. Samen hebben we de Lange en Korte duinen van Soest doorkruist in een redelijk tempo met veel galopjes tussen door. De paarden genoten en wij dus ook. Het is een ritje van 3 uur geworden. Ook vandaag had ik de hartslag meter om. Ik dacht eerst dat hij kuren had, want in het beging gaf hij wel normale waardes, maar daarna zeer vreemde waardes. Nu maak ik het altijd nat voor ik hem opzadel vandaar de waardes in het begin. Daarna deden we zo rustig aan op weg naar Karien en Alter dat dat opdroogde en vandaar geen betrouwbare waardes. Inde duinen moest hij toch wel zweten en voila, weer normale waardes. De rit van vandaag was fysiek een stuk zwaarden dat was wel duidelijk. Maar goed herstel en lekker op adem, op temperatuur thuisgebracht. Daar heb ik hem extra muesli en hooi gegeven terwijl ik zijn stal uitmeste. Hij gaat netjes aan de kant staan als ik daarmee bezig ben. Daarna nog even de wei in voor een paar uurtjes.

vrijdag 6 februari 2009

Een wit bos

Dinsdag avond ging het een beetje sneeuwen, maar de verwachting was niet dat dat zou blijven.

Woensdag morgen is het dus echt wit buiten! En kan ik niet wachten om in het bos te gaan rijden. Daar komen is nog het moeilijkst, omdat het toch op het erf en op straat af en toe best glad is en hij voor ijzers heeft.
Maar het bos was perfect. De bodem nog redelijk zacht, maar echt helemaal wit. Alles. De bomen, takjes, de grond en de paden. We zijn in stap begonnen, maar al snel bleek dat alles kon. Wel voorzichtig, want met een maagdelijk wit tapijt zijn modder en ijs niet te zien. Maar we hebben zalig gedraafd, voorzichtig gegaloppeerd.

Puur genieten in een winters landschap.

Vandaag, 3 dagen later de eerste lente dag met 9 graden! Aan het einde van de middag in de bak gereden. Hij gaat zo lekker dat ook dit puur genieten was. Los lijf, lekker ontspannen. Heerlijk.

dinsdag 3 februari 2009

afwisseling

Zaterdag heb ik een rit(je) gedaan doen met vorst in de grond en een blauwel ucht. Prachtig weer voor een rustige rit. Maar rustig zegt natuurlijk niets over afstand. Ik ben richting Maartensdijk gegaan waar twee vriendinnen hun paarden hebben staan. En laat er nou één toevallig op stal zijn en ze moest ook nog moeten rijden. Dus Djarra even meegenomen de paddock in voor een hap hooi, water vond hij niet nodig.
Oscar opgezadeld en samen met Laura een heerlijk rit gemaakt een stuk bos waar ik normaal niet kom. We zijn misschien wel 1 1/2 uur weg geweest denk ik, daar let ik nooit zo op. Daarna met een kleine omweg, om niet weer door de Lage Vuursche te hoeven en nog twee mooi galop paden te pakken, terug naar stal. Djarra vondt dat wel best wel lang onderweg waren ... even kijken ... oh rit(je) van 4 uur. Nou hij is er in ieder geval lekker uit geweest.

Om een beetje te compenseren zijn we zondag gaan wandelen en grazen alles naar zijn wensen. nou dat vond hij reuze gezellig.

Maandag kwam hij vrolijk uit de wei en heb ik hem maar even de bak mee in genomen. Aan de hand wat inbuigen en lateraal werk gedaan in stap, maar dat kost geen moeite meer. Daarna hetzelfde laterale werk in draf, wat hij dus ondertussen heel goed kan. Hij is achter mooi sterk geworden en terwijl ik loop, danst hij naast me. Ook vlotter rechtuit en dan terug schakelen en zijwaards inzetten kosten geen enkele moeite. Het was echt prachtig om te doen.

Vandaag had het geregend en dan zet hij zich een beetje vast. Dus los in de longeerbak hem in 15 minuten rustig losgewerkt. Daarna kon hij moeiteloos kort en ruim draven. Langdurig galoperen en hij begint hier nu ook zelf zijn hoofd laag te bregen. Heerlijk, galop in die longeer ring was nog steeds wel lastig voor hem.

Je kan dus zeggen dat hij zich vast niet verveeld met mij als baasje...