Voorbereiding springles ;-)

Als voorbereiding op springen over hindernissen heb ik hem even laten kennis maken met het hindernis materiaal. Gelijk een training gehoorzaamheid van gemaakt. En wat denk je, hij kijkt echt nergens meer van op!

Eerst vanaf de ene kant ertussen door gestuurd en dat vond hij geen probleem:



Daarna vanaf de andere kant en die bleek toch wel wat eng. Hij heeft hier echt staan treuzelen en had toch iets van "push" nodig. Eerst even getest of als hij ertussen stapt of hij weer terug kon, dat kon. Eenmaal ertussen wilde hij ook wel blijven staan, maar niet te lang.






Na afloop was hij erg tevreden met zijn prestaties ...

Gewoon genieten

Ik had bij de langzame vorderingen van Djarra zo mijn bedenkingen. Dit voorjaar had hij erge last van paniek aanvallen die met een homeopatisch middel aangepakt zijn. In overleg met de therapeute die ik er toen bij had heb ik dit middel nogmaals gegeven afgelopen donderdag.

Het was een schot in de roos. Zijn "problemen" met een zadel en het rijden in een bak zijn eigenlijk meteen grotendeels verdwenen.

Donderdag had ik alleen met hem gewandeld, omdat ik niet wist wat voor impact het middel zou hebben op de dag dat ik het geef. Vrijdag zijn we naar het bos geweest en toen merkte ik al een voorzichtige verandering in Djarra. Geen opstart spanning en zeer open en in zijn omgeving geïnteresseerd. Zaterdag in de binnenbak gereden en het rustig opgebouwd, met als resultaat dat we uiteindelijk op beide handen zelf gegaloppeerd hebben! Vandaag, zondag, had ik les in de buitenbak met prachtig weer: Heerlijk gereden en ook vandaag weer gegaloppeerd. Ik had een enthousiast en ontspannen paard.

Toch altijd bijzonder dat als je exact het juiste homeopatische middel weet te kiezen de resultaten verbluffend zijn.

Laatste stukje

Ik heb Djarra nu al een tijdje en doe ondertussen al van alles met hem. Aangezien we sinds juli voor het eerst op een stal staan met een binnenbak kan ik nu zo vaak ik wil daar in rijden. En dat is dus makkelijker gezegd dan gedaan.

Buitenrijden, longeren, loswerken, aan de hand werken daar zijn we al jaren lekker mee bezig.

Maar in een bak bereden worden vond Djarra nog steeds heel eng en dan slaat zijn hele lijf vast: hij kan niet meer lopen, gaat hoesten en denkt echt dat het niet kan. Kennelijk heeft hij in zijn jonge jaren hier echt een mega trauma opgelopen.

Maar goed daar komt nu langzaam verandering in. Het helpt dat ik gewoon steeds 3 - 4 dagen achter elkaar in de bak kan rijden. Hierdoor is de bak, de wanden en alles wat je hoort en vooral niet ziet niet meer eng. Met meerdere paarden in de bak vindt hij het fijnst. Ook hebben we elke week les dat help ons beiden om net wat cordater en gestructureerder aan de slag te gaan.

En de vorderingen komen langzaam maar heel zeker. Waar hij in juli en augustus nog alleen in stap dorst zijn we langzaam bezig de draf te introduceren. In Augustus liep hij meteen na het aan draven (als dat lukte) vast en stond dan verstijft stil. In September konden we kleine stukje draven het liefst samen met anderen die ook draafden. Tijdens de clinic hebben we zelfs gegaloppeerd in de binnenbak daar op de laatste dag dus dat was een super doorbraak.
Vandaag in de les kon ik met lange teugel lekker ronddraven, voltes rijden en van hand veranderen. Hij gaat steeds meer ontspannen en ruimere passen nemen.

Dus we zijn hard op weg het laatste stukje "oud zeer" op te ruimen!

Verrassing in de wei ...

Jaarlijks moeten de sloten worden geschoond en wat daaruit komt, wordt tijdelijk bij ons in de wei gedumpt. Hier kan het uitlekken voor het afgevoerd wordt. Nou dat vind Djarra super interesant! Dus tref ik hem zo aan:





Gelukkig komt hij naar me toe, want ik had niet echt zin om die prut in te gaan!