Uitstapje

Gister zou een vriendin hier komen rijden met haar nog niet zo stabiele paard, kan soms wat explosief reageren. Alleen is in ons bevroren bos nauwelijks te rijden. Dus toen opperde ze kom dan hierheen. De paden bij haar zijn redelijk te rijden omdat ze plat gereden zijn door militairen. Het is op de hei boven Ede.

Dus trailer geregeld, Djarra geladen. Lukte niet alleen, omdat hij liever de wei in wou dan op stap. Maar met z'n tweeen liep hij er zo in ;-). Prachtig weer, strak blauwe lucht, zon en wit en koud. Op de plaats van bestemming in de berm geparkeerd. Djarra staat dan echt super braaf, beetje overdonderd ziet hij er dan uit. Maar goed slokje water, hapje hooi, beetje vuurwerk alles geen probleem. Toen ik klaar was opzadelen en opruimen kwam Mariette ook aan met paard. We hebben samen ruim 2 uur heerlijk gereden, 16 km, veel stappen met rustige drafjes. Een maal draaide de ander flitsend om en derde weg ..... en Djarra stopte en verroerde geen spier bleef gewoon staan wachten. Ik was zo trots op hem.

Terug bij de trailer was hij even druk toen Mariette door ging naar huis, maar dat gaf geen problemen. Wat water gedronken, de meusli naar binnen gewerkt zo die had een honger!
Zweetdeken maar erop, omdat het toch snel ging afkoelen en hij wel warm was. Bij het laden in mijn eentje wil ik graag dat hij er zonder mij inloopt dan kan ik de stang er gelijk achter vast maken. Dat deed hij dus weer niet, maar hij liep wel met me mee de trailer in. Dus in de tijd dat hij zijn snoepjes op at ben ik weer naar achter gestapt (2-paards trailer) en heb de stang vast gezet. Echt super dit is de tweede keer dat ik hem er alleen op kan zetten!

Toen we thuis kwamen had hij eerst nog verwacht nog even de wei in te mogen, maar daar zag ik het nut niet van in. Lekker zijn deken opgedaan, gevoerd en wel te rusten gewenst.

Al met al een zeer geslaagd uitstapje! Ik vindt dat alleen op stap gaan met de trailer nog best spannend, maar zo moet het toch makkelijker worden. Zeker met zo'n makkelijk paard als Djarra.

Het vriest dat het kraakt

Nou de winter slaat weer toe, het vriest dag en nacht en de grond is goed bevroren. Dus onze winter training is weer in volle gang. Vandaag met twee vriendinnen erop uit getrokken. We zijn om 08.00 (hun idee) vertrokken en de planning was een lange rit naar de hei bij bluk.
Maar door de bevroren grond de planning aangepast. Geen "modderige" ruiterpaden genomen waar ze hun benen op zouden verzwikken; lees onbegaanbaar. Dus langer langs de weg en dan doorgaan de bos-wegen/lanen genomen. Bluk was niet echt haalbaar en is omgezet in een rondje om het wasmeertje bij Hollandsche Rading. Terug dwars door een uitgestorven Lage Vuursche en dat terwijl het toen ondertussen 10.30 was en eigenlijk koud maar prachtig weer.

We hebben dus al met al 3 uur gereden op veelal harde bevroren grond, maar toch lekker kunnen draven. Djarra wordt van zo'n rustig ritje in winterslandschap best wel moe; hij vindt het winterse landschap best wel spannend. Weer terug een tevreden paardje op stal verzorgt voor ik hem in het zonnetje in de bevroren wei zette. Morgen krijgt hij buiten een deken op, want hij had nu aan het eind van de dag zijn haren overeind staan. De fase voor ze het echt koud gaan krijgen.

Ik had al eerder wat willen schrijven, dat Djarra zo veel verandering en vooruitgang boekt bij het rijden in een bak. Maar ik wou de goden niet verzoeken en heb dat dus niet te snel gemeld.
Maar hij gaat echt heel erg goed. De bak-angst komt niet of nauwelijks langs. We kunnen gewoon in stap en draf aan het werk in plaats van blij zijn als hij 10 meter draaft.
In de galop vond hij nog wel moeilijk, wat ik ook buiten gemerkt had. Hier kwam spanning naar buiten door gaan hoesten. En tijdens de galop gaan hoesten is niet zo'n goede combinatie.

Dus elke woensdag lekker lessen in de bak!

De weekenden buitenrijden. In dit seizoen ook een flinke uitdaging. Vorige week in een bevroren bos heeft hij leren lopen over ijs, vond hij super eng. En dit weekend was alles weer heel heel erg moddering en dus ook weer super zwaar. Met kleine rondjes heeft hij dan toch een pittige training.

Maar hij gaat lekker en zit goed in zijn vel.

Eigen web site

Ik ben zo blij en trots.
Diegene die mijn blog lezen, maar het nog niet gehoord of gelezen hadden:

Mijn eigen website is een feit! Mag ik je uitnodigen om een kijkje te nemem?

www.lindavdhorst.nl

Groetjes,
Linda

Trauma verwerking

Ik heb Djarra al heel veel kunnen helpen met de verwerking van zijn trauma. Dit kan op vele manieren. Je kan middelen (homeopathisch/bachbloesems/essentiële oliën) inzetten. Je kan ook in management, omgang en training een situatie creëren, waarin het paard zich zelf kan helpen. Op zich ben ik redelijk overtuigd dat de laatste manier het beste werkt, ik creëer de meest ideale omstandigheden en het paard kan zich zelf helpen. Maar goed, al meer dan 2,5 jaar ben ik nu met Djarra bezig. En hij is enorm gegroeid en veel veranderd, maar in de bak rijden bleef een probleem. Dat ging gewoon niet.

Dus besloten hem te ondersteunen met een Bachbloesem remedie. Dit werd door een vriendin aangedragen en die heeft me op weg geholpen. Vervolgens ben ik mijn boeken ingedoken, heb niet voor niets 4 jaar les gehad in o.a. bachbloesems en hun inzet. Ik heb uit eindelijk een remedie van 4 bachbloesems samengesteld. Voor geïnteresseerden: Mimulus, Wild Rose, Star of Bethlehem en Walnut. Dit krijgt hij nu 2 weken en blijf ik even geven. Nu werkt zo’n middel het beste als je ook actief met het paard er aan gaat werken. Dus sinds vorige week heb ik elke woensdag een half uurtje les in de bak van Marion. Simpel voorwaard rijden met een paard dat correct aan het been is. Basis werk, maar Djarra en ik kregen het niet voor elkaar. Maar ondersteund door de bloesems kan ik druk zetten, hem actief te drijven, zonder dat hij in paniek raakt. Eigenlijk is hij al vanaf het moment dat ik hem heb opgezadeld en de bak in ga ontspannen, waar hij voorheen van de stress al stijf stond en dan niet meer te rijden was.

Vandaag was de tweede les. Afgelopen weekend in het bos ook met meer druk gereden, daar moet hij dus echt aan wennen. Maar hij pakt het goed op en liep dus vandaag al stukken beter dan vorige week. Ben benieuwd hoe of dit zo lekker blijft gaan. Doel is dat hij zijn achterhand beter en meer gaat gebruiken en daarbij zijn rug loslaat.