UPDATE:
Vandaag, 14 maart 2008, er weer voor het eerst opgereden! Afgelopen zondag was de wedstrijd simulatie. Dit was een mega ervaring en Djarra heeft altijd tijd nodig om dat te verwerker. Dus een weekje zonder rijden, wel gelongeerd en gemasseerd.
Met weg wandelen, ik loop er nog steed even naast voor ik opstap, kreeg ik het gevoel dat ik beter de hele jachthuislaan en het kruispunt er naast kon blijven lopen. Hij had tijd nodig. In het bos opgestapt en ook nu weer voelde ik een afwachtende houding van zijn kant; dus rustig blijven stappen. Bij het eerst aandraven was meteen een hek eng - dingen eng vinden is een symptoom van spanning/onzekerheid bij Djarra dus ik blijf redelijk.
* Let op !!! hij houdt wel in voor dat hek, maar blijft los in zijn lijf en verend lopen!!! Dat is echt voor het eerst. Je voelt dat je kan drijven en dan naar Passage zou kunnen rijden zullen we nog even niet doen. Hij moest echt weer even "wennen" en "bijkomen" dus kleine stukjes galop en draf en dan weer even stappen.
Op de terug weg kwam hij al weer helemaal los en ging een partij lopen sjouwen zo veel kracht en enthousiasme. Ik heb hem rustig gehouden en net toen hij er echt voor wou gaan waren we al bij de drukke weg naar huis. Let op: we hebben langs de weg gedraafd!!! Ook voor het eerst. Laatste stuk er naast gaan lopen en een heel tevreden paard op stal gezet.
Zo kan dus in één klein ritje oude spanning langskomen en opgelost worden dat is zo mooi he! Daar kan ik nou echt super van genieten. Het is heel begrijpelijk dat dat weer boven kwam, maar dat we dat nu zo makkelijk weer kunnen laten verdwijnen dat is het resultaat van al mijn tijd hiervoor. Dan ben ik zo trots op hem.
vrijdag 14 maart 2008
dinsdag 11 maart 2008
Wedstrijd simulatie als generale repetitie!
Afgelopen zondag een soort van generale repetitie gehouden voor het komende wedstrijd seizoen.
Doelen waren:
- Djarra moet zich nog prettig gaan vinden bij ver weg alleen met mij op pad
- Een gevoel krijgen bij zijn conditie, want ik train nooit afstanden
Planning was van Soest naar Leuden rijden en daar een rust houden. Dan met een groep een training over 25 km houden op tempo. Hierna weer een rust. Afhankelijk van hoe hij erbij zou staan (en het weer) terug rijden of laten brengen met de trailer. Ik ging een beetje van het laatste uit. Ik had zaterdag in de trailer van Nicola in Leusden alles klaar gezet wat ik mogelijk tijdens de rust nodig zou hebben. Zoals dekens, eten en drinken voor Djarra en mezelf. Extra kleren en jassen want het zou koud en winderig worden. Zadelbokje, sponsspullen.
DEEL I:
Ik ben inderdaad om 08.00 vertrokken uit Soest met bewolkt en miezerig weer. Rustig aan begonnen zo na een nachtje op stal en met een flinke inspanning voor de boeg. De eerst helft waren ruiterpaden en om 09.00 was ik achter de dierentuin van Amersfoort. Maar toen Djarra na een stuk fietspad stappen de weg en het spoor zag waar we langs en overheen moesten vond hij dat heftig. Hij vond dat we niet verder konden en beslist moesten omkeren. Dus ik ben afgestapt en heb hem aan de hand meegenomen. Ook voor de kazerne Marcroix en door de woonwijk ben ik er naast blijven lopen. Zo ver van huis en alleen vind hij erg indruk wekkend. Later weer opgestapt maar verder ging alles langs wegen en dit hebben we stappend gedaan. Zo kon hij de indrukken verwerken en zonder problemen stappen we dan overal langs. Hier had ik in mijn tijdsplanning rekening mee gehouden dus ik kon hem alle tijd geven die hij nodig had.
Bij een viaduct over een snelweg ben ik er ook afgegaan, ik heb met hem ook nog niet zo veel ervaring langs de weg en weet niet altijd wat hij eng gaat vinden. Dit bleek wel mee te vallen zo op zondag morgen. Het leuke was dat hij dus heel gewillig bleef. Ik had ook de route helemaal in mijn hoofd dus ik was heel duidelijk. Op een stukje ruiterpad bij Leuden draafde hij gewoon lekker positief aan alsof hij wist dat we er bijna waren. En we kwamen om 10.30 aan een half uur eerder dan gepalnd wat super netjes was.
VET-GATE I:
Op de manage aangekomen ben ik bij de trailer van Nicola gestopt waar ik al mijn spullen in had. Als je Djarra stil zet verzet hij dus ook letterlijk geen voet meer. Aangezien we vol in de wind stonden snel zadel eraf en regendeken erop. Later ook nog een dunnen badstof deken achterover zijn kont onder de regendeken om de wind buiten te houden. Na een hapje meusli, wat een traktatie, een bak hooi voor hem neer gezet. Hier heeft hij de komende 1,5 uur uit staan eten! Drinken wou hij niet. Toen mezelf verzorgt en half uit de wind in de trailer gezeten. Af en toe met deze en genen geklets. Sommige ruiters waren er al andere kwamen binnen druppelen. Djarra heeft verder geen poot verzet, bilspieren af en toe gevoeld maar die waren warm en zacht. Sponzen of borstelen was gewoon geen optie in deze gure wind.
Deel II: De trainingsrit van 25 km in de Treek.
Toen het tijd voor onze trainingrit werd hem weer opgezadeld, waar hij geen bezwaar tegen maakte. Na wat rondwandelen opgestapt. Toen we vertrokken was hij helemaal enthousiast. Ik dacht nog dat dat het was omdat we dus richting Soest vertrokken, maar toen we het bos in doken bleef hij vrolijk. Hij liep alsof hij nog niets gedaan had. Was voorwaards en soepel. We waren met een klein groepje en ik heb zowel voor als achterin gereden. Maar voorop samen met Numir (ook een arabier) liep hij het lekkerst. We hebben leuke endurance testjes gehad. Een van de ruiters kwam langs galopperen toen we draafden, geen punt Djarra blijft gewoon draven. Op het eind ging iedereen een stuk in galop, terwijl ik eigenlijk al met de afbouw bezig was, dus ik ben blijven draven en dat vind Djarra ook goed.
Wat ook leuk is om als je voorop draaft en je komt een grote plas tegen, terwijl je dorst hebt als paard. Gewoon ankers uitgooien en gaan drinken, niets aantrekken van de rest die totaal verrast door deze aktie langskomen en pas verderop doorhebben dat Djarra gewoon blijft drinken tot hij genoeg heeft. Zelf weet ik ondertussen het verschillen tussen stoppen om drinken of stoppen omdat hij niet door de plas wil. In beide gevallen staat hij acuut stil trouwens.
Vet-gate II:
Eigenlijk precies gelijk aan vet-gate I. Het weer was er niet beter opgeworden. Djarra ging weer als een dokwerker hooi eten, na wederom een traktatie van meusli. Ik heb geprobeerd niet compleet te vernikkelen in de niet aflatende wind en regen. Het regende niet echt hard, maar ondertussen het was nu tegen drieën was ik toch wel nat en dan stil zitten is niet zo geslaagd. Na ¾ uur ging Djarra af en toe om zich heen kijken om te zien of er nog iets ging gebeuren. Hij stond er prima bij, niet moe of wat dan ook. Dus besloten dat ik dan ook maar terug zou rijden. Als ik om half vier zou vertrekken zou ik ruim voor donker binnen zijn. Mijn dikke GELE “blokker” signaal jas aangetrokken. Normaal zou die te warm zijn, maar ik zou toch weer veel stappen. En met het slechte weer was het ook wel fijn om goed zichtbaar te zijn in het verkeer.
DEEL III: De thuisreis
Wederom opgezadeld om nu alleen te vertrekken naar Soest. Djarra vond dit prima, maar alleen is niet zo gezellig. Hij was dus wel voorwaards maar het was toch ook wel spannend. Toch heeft hij het eerste stuk dat weer voornamelijk langs wegen ging vlot gestapt en kleine drafjes konden zelfs ook. Hij was best wel dapper. Zodra we echter weer bij de ruiterpaden kwamen ging hij helemaal lekker lopen. Hij wou erg graag naar huis. Hij liep gretig en soepel. Toch merkte ik dat zijn benen en de coördinatie niet meer optimaal waren, misschien toch een beetje moe? Dus tempo beheerst gehouden en tijdig langs de weg gaan stappen. Alleen verkleumde ik toen helemaal zelf en ging verkrampen. De laatste 2 km er maar naast gaan lopen; puur voor mezelf. Hij stapte vlot, krachtig en deinend naar huis.
Tot Slot:
We kwamen behoorlijk nat thuis aan om iets van half zes, na meer dan 9 uur in touw te zijn geweest. Hem lekker verzorgd. De volgende dag ’s morgens even langs geweest om te zien hoe hij erbij stond. Belangrijk om te weten is dat hij geen beslag heeft op dit moment en dus alles met bloten voeten heeft gedaan. Zijn benen waren iets voller dan normaal, maar de groeve tussen de pezen in de pijp zag je nog duidelijk. Ook niet vooz opgelopen boven de kogel! Geen temperatuur verschillen en de koot en kogen waren normaal. Zijn spieren in de rug, achterhand en billen waren los en warm. Zijn buik lekker bol en ontspannen, niets opgetrokken. Helemaal TOP dus.
Wederom de conclusie: Djarra is klaar voor het komende wedstrijd seizoen.
Doelen waren:
- Djarra moet zich nog prettig gaan vinden bij ver weg alleen met mij op pad
- Een gevoel krijgen bij zijn conditie, want ik train nooit afstanden
Planning was van Soest naar Leuden rijden en daar een rust houden. Dan met een groep een training over 25 km houden op tempo. Hierna weer een rust. Afhankelijk van hoe hij erbij zou staan (en het weer) terug rijden of laten brengen met de trailer. Ik ging een beetje van het laatste uit. Ik had zaterdag in de trailer van Nicola in Leusden alles klaar gezet wat ik mogelijk tijdens de rust nodig zou hebben. Zoals dekens, eten en drinken voor Djarra en mezelf. Extra kleren en jassen want het zou koud en winderig worden. Zadelbokje, sponsspullen.
DEEL I:
Ik ben inderdaad om 08.00 vertrokken uit Soest met bewolkt en miezerig weer. Rustig aan begonnen zo na een nachtje op stal en met een flinke inspanning voor de boeg. De eerst helft waren ruiterpaden en om 09.00 was ik achter de dierentuin van Amersfoort. Maar toen Djarra na een stuk fietspad stappen de weg en het spoor zag waar we langs en overheen moesten vond hij dat heftig. Hij vond dat we niet verder konden en beslist moesten omkeren. Dus ik ben afgestapt en heb hem aan de hand meegenomen. Ook voor de kazerne Marcroix en door de woonwijk ben ik er naast blijven lopen. Zo ver van huis en alleen vind hij erg indruk wekkend. Later weer opgestapt maar verder ging alles langs wegen en dit hebben we stappend gedaan. Zo kon hij de indrukken verwerken en zonder problemen stappen we dan overal langs. Hier had ik in mijn tijdsplanning rekening mee gehouden dus ik kon hem alle tijd geven die hij nodig had.
Bij een viaduct over een snelweg ben ik er ook afgegaan, ik heb met hem ook nog niet zo veel ervaring langs de weg en weet niet altijd wat hij eng gaat vinden. Dit bleek wel mee te vallen zo op zondag morgen. Het leuke was dat hij dus heel gewillig bleef. Ik had ook de route helemaal in mijn hoofd dus ik was heel duidelijk. Op een stukje ruiterpad bij Leuden draafde hij gewoon lekker positief aan alsof hij wist dat we er bijna waren. En we kwamen om 10.30 aan een half uur eerder dan gepalnd wat super netjes was.
VET-GATE I:
Op de manage aangekomen ben ik bij de trailer van Nicola gestopt waar ik al mijn spullen in had. Als je Djarra stil zet verzet hij dus ook letterlijk geen voet meer. Aangezien we vol in de wind stonden snel zadel eraf en regendeken erop. Later ook nog een dunnen badstof deken achterover zijn kont onder de regendeken om de wind buiten te houden. Na een hapje meusli, wat een traktatie, een bak hooi voor hem neer gezet. Hier heeft hij de komende 1,5 uur uit staan eten! Drinken wou hij niet. Toen mezelf verzorgt en half uit de wind in de trailer gezeten. Af en toe met deze en genen geklets. Sommige ruiters waren er al andere kwamen binnen druppelen. Djarra heeft verder geen poot verzet, bilspieren af en toe gevoeld maar die waren warm en zacht. Sponzen of borstelen was gewoon geen optie in deze gure wind.
Deel II: De trainingsrit van 25 km in de Treek.
Toen het tijd voor onze trainingrit werd hem weer opgezadeld, waar hij geen bezwaar tegen maakte. Na wat rondwandelen opgestapt. Toen we vertrokken was hij helemaal enthousiast. Ik dacht nog dat dat het was omdat we dus richting Soest vertrokken, maar toen we het bos in doken bleef hij vrolijk. Hij liep alsof hij nog niets gedaan had. Was voorwaards en soepel. We waren met een klein groepje en ik heb zowel voor als achterin gereden. Maar voorop samen met Numir (ook een arabier) liep hij het lekkerst. We hebben leuke endurance testjes gehad. Een van de ruiters kwam langs galopperen toen we draafden, geen punt Djarra blijft gewoon draven. Op het eind ging iedereen een stuk in galop, terwijl ik eigenlijk al met de afbouw bezig was, dus ik ben blijven draven en dat vind Djarra ook goed.
Wat ook leuk is om als je voorop draaft en je komt een grote plas tegen, terwijl je dorst hebt als paard. Gewoon ankers uitgooien en gaan drinken, niets aantrekken van de rest die totaal verrast door deze aktie langskomen en pas verderop doorhebben dat Djarra gewoon blijft drinken tot hij genoeg heeft. Zelf weet ik ondertussen het verschillen tussen stoppen om drinken of stoppen omdat hij niet door de plas wil. In beide gevallen staat hij acuut stil trouwens.
Vet-gate II:
Eigenlijk precies gelijk aan vet-gate I. Het weer was er niet beter opgeworden. Djarra ging weer als een dokwerker hooi eten, na wederom een traktatie van meusli. Ik heb geprobeerd niet compleet te vernikkelen in de niet aflatende wind en regen. Het regende niet echt hard, maar ondertussen het was nu tegen drieën was ik toch wel nat en dan stil zitten is niet zo geslaagd. Na ¾ uur ging Djarra af en toe om zich heen kijken om te zien of er nog iets ging gebeuren. Hij stond er prima bij, niet moe of wat dan ook. Dus besloten dat ik dan ook maar terug zou rijden. Als ik om half vier zou vertrekken zou ik ruim voor donker binnen zijn. Mijn dikke GELE “blokker” signaal jas aangetrokken. Normaal zou die te warm zijn, maar ik zou toch weer veel stappen. En met het slechte weer was het ook wel fijn om goed zichtbaar te zijn in het verkeer.
DEEL III: De thuisreis
Wederom opgezadeld om nu alleen te vertrekken naar Soest. Djarra vond dit prima, maar alleen is niet zo gezellig. Hij was dus wel voorwaards maar het was toch ook wel spannend. Toch heeft hij het eerste stuk dat weer voornamelijk langs wegen ging vlot gestapt en kleine drafjes konden zelfs ook. Hij was best wel dapper. Zodra we echter weer bij de ruiterpaden kwamen ging hij helemaal lekker lopen. Hij wou erg graag naar huis. Hij liep gretig en soepel. Toch merkte ik dat zijn benen en de coördinatie niet meer optimaal waren, misschien toch een beetje moe? Dus tempo beheerst gehouden en tijdig langs de weg gaan stappen. Alleen verkleumde ik toen helemaal zelf en ging verkrampen. De laatste 2 km er maar naast gaan lopen; puur voor mezelf. Hij stapte vlot, krachtig en deinend naar huis.
Tot Slot:
We kwamen behoorlijk nat thuis aan om iets van half zes, na meer dan 9 uur in touw te zijn geweest. Hem lekker verzorgd. De volgende dag ’s morgens even langs geweest om te zien hoe hij erbij stond. Belangrijk om te weten is dat hij geen beslag heeft op dit moment en dus alles met bloten voeten heeft gedaan. Zijn benen waren iets voller dan normaal, maar de groeve tussen de pezen in de pijp zag je nog duidelijk. Ook niet vooz opgelopen boven de kogel! Geen temperatuur verschillen en de koot en kogen waren normaal. Zijn spieren in de rug, achterhand en billen waren los en warm. Zijn buik lekker bol en ontspannen, niets opgetrokken. Helemaal TOP dus.
Wederom de conclusie: Djarra is klaar voor het komende wedstrijd seizoen.
vrijdag 7 maart 2008
Djarra's APK keuring
Ondanks dat ik denk dat alles wel goed zit wou ik toch even alles laten nakijken bij Djarra. In het najaar is hij voor het laatst echt behandeld en dat heeft zijn vruchten afgeworpen.
Dus Esther laten langskomen om hem helemaal door te lichten. En dan wordt ook echt niets overgeslagen. Een greep uit de nagekeken onderdelen van zijn APK:
- spijsvertering: o.a. lever, dikkedarm, milt, nieren, blindedarm
- ook: hart, longen, lymfe stelsel, hypofyse, prostaat, zenuwstelsel
- en: immuunsysteem, schimmels/bacterien ed.
- locomotie: botten, pezen, aanhechtingen, wervel kolom
Daarna nog wat gebieden langsgelopen vanuit een andere hoek:
- eigenaar - geopatische belasting
- neurologisch
- toxinen
Tot nu toe, de afgelopen 2 jaar, gewerkt aan:
* wervels/heupen/schouder goed te krijgen door 1x per half jaar hem te laten behandelen en dan met training verder te werken
* ataxie onder controle te krijgen voornamelijk behandelen en gerichte training ondersteund met een spiercompositum (vorige winter)
* mentaal/emotioneel was ook een aandachtspunt
Samenvatting APK:
* neurologisch zal een aandachtpunt blijven, maar door constante correcte training hoeft dit geen probleem (meer) te zijn.
* alles dat met de locomotie te maken heeft is TOP
* Ook kwam er uit dat er schimmels zijn - dit verstoord de spijsvertering en daarmee de weerstand. Ook is hij in februari ge-ent wat ook de weerstand omlaag haalt. * Lymfen en lever waren iets uit balans, dit klopt met wat ik waarneem aan zijn gezondheid. En dit is een gevolg van de gemeten schimmel belasting.
Hierna heeft ze hem meteen behandeld. En ik hoef alleen nog iets voor de schimmel/bacterie infectie te geven. Als probioticum ondersteuning kan ik de Ursonne ophogen, dat kwam er in het najaar ook zeer goed uit bij hem.
Dus .... dit seizoen kunnen we er vol tegenaan!
Dus Esther laten langskomen om hem helemaal door te lichten. En dan wordt ook echt niets overgeslagen. Een greep uit de nagekeken onderdelen van zijn APK:
- spijsvertering: o.a. lever, dikkedarm, milt, nieren, blindedarm
- ook: hart, longen, lymfe stelsel, hypofyse, prostaat, zenuwstelsel
- en: immuunsysteem, schimmels/bacterien ed.
- locomotie: botten, pezen, aanhechtingen, wervel kolom
Daarna nog wat gebieden langsgelopen vanuit een andere hoek:
- eigenaar - geopatische belasting
- neurologisch
- toxinen
Tot nu toe, de afgelopen 2 jaar, gewerkt aan:
* wervels/heupen/schouder goed te krijgen door 1x per half jaar hem te laten behandelen en dan met training verder te werken
* ataxie onder controle te krijgen voornamelijk behandelen en gerichte training ondersteund met een spiercompositum (vorige winter)
* mentaal/emotioneel was ook een aandachtspunt
Samenvatting APK:
* neurologisch zal een aandachtpunt blijven, maar door constante correcte training hoeft dit geen probleem (meer) te zijn.
* alles dat met de locomotie te maken heeft is TOP
* Ook kwam er uit dat er schimmels zijn - dit verstoord de spijsvertering en daarmee de weerstand. Ook is hij in februari ge-ent wat ook de weerstand omlaag haalt. * Lymfen en lever waren iets uit balans, dit klopt met wat ik waarneem aan zijn gezondheid. En dit is een gevolg van de gemeten schimmel belasting.
Hierna heeft ze hem meteen behandeld. En ik hoef alleen nog iets voor de schimmel/bacterie infectie te geven. Als probioticum ondersteuning kan ik de Ursonne ophogen, dat kwam er in het najaar ook zeer goed uit bij hem.
Dus .... dit seizoen kunnen we er vol tegenaan!
Abonneren op:
Posts (Atom)