Rustig uitbouwen

Aangezien het weer wel voorjaar lijkt met 10 graden en een zonnetje zijn we weer aan het genieten van het buiten rijden.

Het is tijd om onze buitenritten wat te gaan stroomlijnen naar rustige ritjes in constant tempo. Dat laatste is nog niet zo vanzelfsprekend.

Het eerste drafje in het bos is prima in orde, rustig en ontspannen. Als ik bij een kruising niet het pad richting huis kies wijst Djarra me daar even op door het pad in te kijken en in te houden, maar als ik het niet neem is het ook goed.

Zodra ik ergens weer richting huis draai is het gedaan met de rust. Dan vindt hij dat we best in een hoger tempo kunnen en gaat fanatiek aan de teugels trekken. Als ik alleen maar terug trek blijft het tempo gelijk, maar blijft er veel spanning. Dus ik moet vanuit mijn zit tempo terug rijden, zijn getrek negeren zonder de teugels langer te laten worden. Belangrijkste is dat het tempo weer zo ver omlaag gaat dat hij ontspant en dan gaat hij ook lekker aan de teugel lopen. Maar dit moet ik elke pas in de gate blijven houden. Als we zo een flinke tijd rond gedraafd hebben ga ik even stappen om een rust moment in bouwen....
Djarra rust hier zo goed vanuit dat hij daarna eigenlijk wel in galop verder zou willen als ik weer aandraaf, maar hij laat zich goed regelen en we hebben een actief maar rustig (geen getrek) drafje en dichter bij huis ontspant hij wetende dat we nu echt op weg zijn naar huis. Van die ontspanning maak ik gebruik om een heel mooi ontspannen galopje te doen, dat had hij niet verwacht!

Nog een stukje uitdraven en we zijn bij de akker aan de rand van het bos. Lekker uit stappen naar huis, wat nog zo'n 30 minuten is. Hij is heerlijk ontspannen, maar super voorwaards en vrolijk dus het ritje was precies goed.