Djarra in paniek

Helaas zijn we gister in het bos elkaar verloren. Djarra kan soms nog wel een paniek momentjes hebben, maar die kunnen we altijd wel samen oplossen.
Gister tijdens zo'n paniek moment waarin hij in een flits omdraaide knapte mijn teugel... en toen ik eraf gleed knapte ook de andere teugel ....

Dus ik stond daar met een teugel en een zweep.
Djarra knalde in volle galop weg, terwijl hij nog wel om keek. Het pad richting huis heeft leuke heuveltjes die elke kans dat hij langzamer zou gaan te niet deden. Het stuk zware modder is door onze training ook niet echt een remmende factor.
Aan de sporen kon ik zien dat hij wel even een "verkeerd" pad is in geschoten, maar na 10 meter ook weer omgedraaid. Dus niet blind in paniek dat is fijn om te weten.
Vlak voor de provinciale weg heeft een automobilist hem de pas kunnen afsnijden. Hoewel  hij nog wel stijgerde hebben ze hem kunnen pakken en naar een veilige plek weten te brengen.

Bellend met de politie bleek dat hij dus gevonden was en daar heb ik hem opgehaald. Om samen van de schrik bij te komen zijn we met alleen een halster naar huis gewandeld.

Fysiek heeft hij niks, maar zo in paniek door het bos is hem niet in zijn koude kleren gaan zitten.
Vandaag opgezadeld wat geen punt was. In de binnen bak gaan wandelen, waar hij nu het klapperend zeil heel eng vond, dus daar uit de buurt gebleven. Beetje aan de hand gewerkt en dan wou hij best wel ontspannen en oogde heel ok.
Alleen als ik vraag om te draven lukt dat niet, hij verstijft van angst. Ik ben alles bij elkaar zon 20 minuten rustig bezig geweest en toen kon hij links en rechts om een rustig draf je doen.

Hierna alles eraf gehaald en aan het halster nog even gelongeerd naar totaal actieve ontspanning. Dit deed hem erg goed.

Djarra moet dus weer vertrouwen terug laten krijgen om met zadel vrij te bewegen. Zo sneu dat dit gebeurt is, maar ik heb er alle vertrouwen in dat hij snel weer vol in zijn kracht staat.

UPDATE maandag: Voor 80% gaat het super met Djarra, maar aan kleine dingen merk ik dat zijn zelfvetrouwen een deukje heeft opgelopen. Gelukkig merk ik dat we het samen weer snel kunnen oppakken. Voorbeeldje: voor me uit door het hekje van de longeerton (met afstap) in gaan - hij deinst op het laatst terug en heeft aanmoediging nodig om erin te gaan.

UPDATE: dinsdag: Ruim een week geleden was Djarra per ongeluk door de draadjes van de wei gesprongen toen hij alleen achter bleef: resultaat is dat hij nu weer hernieuwd respect voor stroomdraad heeft. Toen ik hem los in de bak liet lopen was hij nog steeds wat introvert en timide, de schrik zit nog in zijn lijf. Na afloop heb ik Djarra maar een massage en behandeling gegeven.

UPDATE: woensdag en les bij Karina met slecht weer en regen. Djarra is heerlijk relaxed tijdens het opzadelen naast de trailer met een drukke weg achter zich. We wandelen altijd eerst even in het bos en ik hou gewoon onze normale routine aan. Bijna direct kan ik ook opstappen en ook een drafje doen. Tijdens de les is hij super braaf, maar wel nog terug houdend. Ik push hem niet met hou het luchtig met veel afwisselend lateraal werk om hem zo mee naar losgelatenheid te rijden. We hebben ook gedraafd, maar hij is nog niet voor waards. Afgesloten met een oefening met een balk: er over stappen, stoppen, achterwaards of zijwaards. Dit omdat de paniek ontstond toen Djarra half over een grote tak zicht bedacht en achterwaards stapte en de tak mee trok. Met het balkje heeft hij geen probleem en heeft alles onder controle. Voor mij was dat wel een grote opluchting.
==> zeer tevreden met hoe Djarra de boel weer oppakt.

UPDATE: Vandaag een week later in een prachtig winters wit landschap weer een fijn buitenritje gemaakt. Ik vond het het spannends van ons twee, maar was gezellig samen met Karin voor mijn gemoedsrust.