Voor het eerst in al de jaren dat ik Djarra heb laat hij zijn lijf los bij het rijden in een bak. Gewoon omdat het kan. Hij loopt met grote passen door de bak. Als hij het even niet weet kan ik hem makkelijk uitnodigen weer verder te gaan. In draf heb ik hem dansend onder me gehad, wat een magisch gevoel.
Go with the flow is nu mijn devies.
Ik volg hem, help hem, nodig hem uit. Ik geef hem de begeleiding en de ruimte om zich zelf te vinden. In een mooi galop met aanleuning op een volte bijvoorbeeld.
Nu moet ik ook goed opletten dat ik duidelijk ben en gewoon een reactie verwachten als ik dat vraag. Mijn "plaatje" is het krachtige gebalanceerde paard dat stoer zijn best doet. Hier rij ik naar. Ik ben zo benieuwd hoe dit verder gaat ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten