Laatste stukje

Ik heb Djarra nu al een tijdje en doe ondertussen al van alles met hem. Aangezien we sinds juli voor het eerst op een stal staan met een binnenbak kan ik nu zo vaak ik wil daar in rijden. En dat is dus makkelijker gezegd dan gedaan.

Buitenrijden, longeren, loswerken, aan de hand werken daar zijn we al jaren lekker mee bezig.

Maar in een bak bereden worden vond Djarra nog steeds heel eng en dan slaat zijn hele lijf vast: hij kan niet meer lopen, gaat hoesten en denkt echt dat het niet kan. Kennelijk heeft hij in zijn jonge jaren hier echt een mega trauma opgelopen.

Maar goed daar komt nu langzaam verandering in. Het helpt dat ik gewoon steeds 3 - 4 dagen achter elkaar in de bak kan rijden. Hierdoor is de bak, de wanden en alles wat je hoort en vooral niet ziet niet meer eng. Met meerdere paarden in de bak vindt hij het fijnst. Ook hebben we elke week les dat help ons beiden om net wat cordater en gestructureerder aan de slag te gaan.

En de vorderingen komen langzaam maar heel zeker. Waar hij in juli en augustus nog alleen in stap dorst zijn we langzaam bezig de draf te introduceren. In Augustus liep hij meteen na het aan draven (als dat lukte) vast en stond dan verstijft stil. In September konden we kleine stukje draven het liefst samen met anderen die ook draafden. Tijdens de clinic hebben we zelfs gegaloppeerd in de binnenbak daar op de laatste dag dus dat was een super doorbraak.
Vandaag in de les kon ik met lange teugel lekker ronddraven, voltes rijden en van hand veranderen. Hij gaat steeds meer ontspannen en ruimere passen nemen.

Dus we zijn hard op weg het laatste stukje "oud zeer" op te ruimen!