Zoals ik al schreef in deel 1, met de trailer op stap met Djarra is een genot. Ik kan hem tegenwoordig in mijn eentje laden. Hij vindt slecht weer geen probleem. Hij vindt file rijden met stil staan geen probleem. Hij vindt heel soms een vrachtauto eng, maar dat zijn echt uitzonderingen.
* In een onprettige kleine stal waar gestressed is blijft hij eten en drinken.
* Alleen ergens in een paddock staan vindt hij prima en hij blijft eten en drinken.
* Heel lang op je paard zitten wachten tot je aan de beurt bent vindt hij ook geen probleem. Andere paarden om zich heen vindt hij heel gezellig. En dan in galop de ring in en een zeer fanatiek in de trail rond galopperen is dan een eitje.
*’s Nacht in zijn eentje met deken op in de gietregen staan is geen punt, gewoon door blijven eten en ’s morgen vrolijk mee gaan als ik hem opvis.
Zondags na wat trail oefenen wederom zo de trailer in lopen en na een voorspoedige thuis reis met gestrekte draf de wei in.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten