Pagina's

woensdag 16 september 2009

Het heen en weer

krijg ik soms van Djarra.
Hij heeft met goed gevolg zijn eerste klasse III uitgelopen en ik trakteer hem, nadat hij uitgerust is, op een fysio behandeling. Ruim een week voor een kleinere wedstrijd van 56 km.

De fysio doet goed werk en hij kan weer veel makkelijker en losser door zijn lijf bewegen echt helemaal top. Na 3 dagen stap ik er weer op, geen probleem, en stap weg en er ontstaat een groot probleem. Djarra druft niet te lopen met mij op zijn rug, hij spant op en kan geen pas meer verzetten. Zucht, zijn we nu weer 3 jaar terug in de tijd? Fysio gebeld en die kan woensdag morgen komen om te zien of er misschien iets niet lekker zit. Dinsdag durft hij wel rond te stappen, maar draven lukt niet. Wat wel bevestigd dat het probleem dat hij heeft tussen zijn oren zit. Dit bevestigd de fysio op woensdag, niks mis, maar ze heeft hem nog even flink gemasseerd. Woensdag avond een buitenritje, buiten loopt hij nog steeds makkelijker dan in een bak, en dat ging goed. Stap, draf en galop met in het begin veel praatjes en aan het einde wel moe. Donderdag weer een buitenritje wat ook goed ging, weer stabieler en ik voel gewoon dat hij losser is. Dat is dus ook wat hij voelt en waar hij zich geen raad mee weet. Vrijdag rust dagje en zaterdag heb ik hem gelongeerd, hij loopt de sterren van de hemel.

Dan dus de wedstrijd op zondag. Opstappen en losrijden voelen goed een ontspannen paard dat los door zijn lijf loopt. Het is een individuele start, wat hem geen afleiding biedt, maar hij gaat heel dapper en vlot van start. Helaas houdt hij zijn lijf vast. Ik heb echt 2 uur lang de volle 26 km van alles geprobeerd, maar hij liep constant met de handrem net iets aangetrokken. Werd hij afgeleid door iets spannends dan liet hij zijn lijf los en voelde je een krachtig, machtig, soepel paard onder je. Echt een WOUW gevoel. Alleen dat bleef steeds van korte duur. De keuring in de vet-gate was helemaal goed, maar ik voelde en Jiske zag dat hij niet liep zoals hij kan lopen. Dus hem lekker verzorgt en gemasseerd en me afgemeld voor de tweede lus. Bij de nakeuring walste hij vol enthousiasme naast me.

Maandag een rust dagje met een kleine wandeling naar een graas plekje. Hij kwam dansend met me terug.
Disdag een buitenritje waarin ik echt helemaal niets gevraagd hebt. En dat werkt. Na 1 uur liet hij in de stap zijn lijf los en ging normaal ruim stappen. Kleine stukjes draf heel langzaam en kort gehouden. Hij heeft zuchten, steunend en mestend heel veel spanning los gelaten. En de kroon op ons werk: Laatste stuk naar huis in galop ging hij met zijn achterhand er onder, super krachtig en enthousiast en eigenlijk iets te hard over het ruiter pad naar huis. YES hij durft weer.

Geen opmerkingen: