Training in Kootwijkerbroek

Afgelopen zondag ben ik met Djarra naar Kootwijkerbroek vertrokken om samen met Jannet van Wijk te trainen. Het is daar zo wie zo prachtig om te rijden, mooie natuur en kilometers ruiterpad zonder een weg over te steken. Daarnaast heerlijk om ervaringen uit te wisselen en trainings strategieën door te spreken.
Ik heb Djarra dus ’s morgens vroeg zo uit zijn box gehaald en nog half slapend de trailer in geschoven, hij mest niet eens meer van spanning hiervoor. Ter plekke kijkt hij geïnteresseerd om zich heen, maar staat rustig bij de trailer, terwijl ik hem poets en opzadel. Vandaag ook de hartslag meter omgedaan, maar onderweg bleek dat met de nieuwe singel hij echt niet goed contact meer maakt.

Aan de hand langs de weg mee genomen naar het bos, doe ik zelf ook altijd. Na het hek opgestapt en met een leuk klein slinger paardje onze weg vervolgd. Pas een flink stuk verder op zijn we rustig gaan draven. Dat Djarra altijd veel tijd nodig heeft om op te starten hangt een beetje met zijn constitutie samen en Jannet wist de symptomen uitgebreid te beschrijven en dat klopte aardig met mijn ervaring met Djarra. Dus hier moet ik me niet meer druk over maken, maar incalculeren bij de trainingen. Na ¾ uur ging hij echt sjouwen en dan kan je hem ook lekker gaan rijden. Van achter naar voren over zijn rug heen naar mijn hand. Nu was ik hem wat hoger gaan instellen, maar kreeg van Jannet het advies hem toch nog laag en lang te blijven rijden tot hij daar sterker in was geworden.

Het weer was perfect, niet te warm, beetje bewolkt. De paden zijn allemaal prima begaanbaar. Afwisselend wat bos en open heide opgezocht. De zware zandverstuiving, de dikke Bart, hebben we rechts laten liggen.

Aangezien de galop van Djarra nog niet zo goed is hebben we hier ook aan gewerkt. In zijn linker galop zet hij me naar links. Als ik hier in de verlichte zit, om het hem makkelijker te maken, iets naar rechts ga met mijn heupen en ook meer gewicht op mijn rechter beugel neem nodig ik hem uit goed recht te gaan lopen. En wat voelt dat dan goed. Ik voelde hem recht worden en zijn rug los laten en lekker onder mij door gaan galopperen. Het is zo waarde vol om even die begeleiding te krijgen en zelf het resultaat te kunnen voelen.