Weer op clinic geweest – deel II (mei 2011)

Een clinic van Wendy Murdoch: ride like a natural

Wat houdt dat in:

Wendy maakt bij haar lessen gebruik van technieken die gebaseerd zijn op grondige biomechanische kennis van paard en ruiter, gecombineerd met de nieuwste wetenschappelijke inzichten rondom het motorisch leren.
Enkele jaren geleden heeft Wendy een groot aandeel geleverd in de opleiding van Centered Riding Instructors in Nederland. Tegenwoordig werkt ze onder haar eigen naam The Murdoch Method en komt ze regelmatig naar Nederland voor open clinics, thema clinics en instructor workshops.
Zoals Sally Swift, grondlegster van Centered Riding, aangeeft in het voorwoord van Wendy’s eerste boek, gaat Wendy ‘verder dan Centered Riding’.

Wat houdt een instructeurs clinic in:

Voor deze clinic is het absoluut noodzakelijk dat je al een goede basis hebt. Kennis van de anatomie van mens en paard en interesse in hoe mensen en paarden bewegen is absoluut noodzakelijk. Daarnaast gaat alles in het Engels dus ook daar moet je samen met de soms complexe materie wel mee uit de voeten kunnen.

We zoeken tijdens de clinic niet naar hoe iets moet, maar naar hoe mensen en dieren het doen. En als dat duidelijk is of er nog andere mogelijkheden zijn om iets te doen en wat dat oplevert. Zowel mensen en dieren zijn “gewoonte dieren”. Als je eenmaal iets op een manier doet zal dit niet snel veranderen en alle veranderingen zullen in eerste instantie vreemd en vaak ongemakkelijk aanvoelen. Door met een “open mind” de zaken te benaderen en te onderzoeken kunnen nieuwe mogelijkheden ontdekt worden.
Dit onderzoeken van bewegingsmogelijkheden kan op velen manieren.

In de clinic is de ochtend zonder paarden. De ontdekkingstocht begint al bij kijken naar mensen die gewoon op hun rug op een matje liggen: niemand ligt hetzelfde en de verschillen leren zien is al een eerste oefening. Als we allemaal dezelfde kleine simpele oefening krijgen blijkt later als we bij elkaar gaan kijken ook dit weer door iedereen anders te worden uitgevoerd. De vraag is dan weer wat is het verschil en hadden we dit verwacht (wetende hoe iemand er bij lag voor de oefening)?

Na de lunch wordt er in groepjes van 3 personen in de bak gereden. Wie niet rijdt zit in de bak en luistert en kijkt mee. Plakkertjes op gewrichten bij paarden maakt duidelijker hoe ze bewegen. Vaak laten plooien in shirts aardig zien hoe een ruiter beweegt. Kunnen we de invloed van de beweging van het paard terug zien in de ruiter? Want al rijden zijn er zo al drie zaken die elkaar beïnvloeden: paard, zadel en ruiter. De houding wordt vaak veranderd door “bodywork” van Wendy. Dan rij je in deze nieuwe houding rond en gaat voelen wat dit voor jou doet en wat dit met je paard doet. En als dit goed voelt moet je weer je “oude” houding opzoeken en daarmee rond rijden. Vervolgens is het de kunst om zelf te kunnen wisselen tussen beide houdingen, omdat je zeker in het beging vaak in je “oude” en daarmee vertrouwde houding zal terug komen. Dit moet jezelf kunnen veranderen naar je nieuwe houding die prettiger zat en een beter lopend paard opleverde. Dit laatste is belangrijk, daar doe je het allemaal voor.