Een paard verhuizen is niet niets, dat kan grote impact hebben op het paard. In ons geval kwam er een plekje vrij op een locatie die er prachtig uit zag. In mijn ogen is een paarden locatie prachtig als de paarden zo veel mogelijk in de wei kunnen staan en echt hooi krijgen.
Voor Djarra ben ik er door de jaren heen achter gekomen dat hij het het beste doet, het vitaals is, als hij wel 's nachts op stal kan staan.
Afgelopen zondag heb ik de inhoud van de stalkast en 2 voertonnen in mijn auto geladen. Djarra uit de zandpaddock opgehaald. Hij treuzelde meer dan normaal en ik heb hem de tijd gegeven - het voelde echt als afscheid nemen.
Op de nieuwe stal komt hij op zijn eigen wijze rustig de laadklep af gewandeld en neemt de nieuwe omgeving in zich op. Als ik hem mee neem naar de wei gaat hij daar direct lekker grazen en rustig rond scharrelen. Tussen het uitpakken en inrichten ga ik af en toe bij hem langs. Aan het eind van de dag breng ik hem zelf naar zijn nieuwe stal. Zonder aarzelen loopt hij zo de schuur in en zijn stal in. Als daar een berg hooi ligt gaat hij daar meteen verder met eten. Zijn nieuwe buurman wil graag kennis maken, maar Djarra negeert hem compleet - even neuzen kan er nog net vanaf.
Met een gerust hart laat ik hem achter.
Maandag meteen weer naar stal. Djarra staat al buiten lekker te grazen en heeft een berg hooi erbij, tenslotte is het een winter wei. Ik heb hem even gelongeerd in de buitenbak. Daarna weer de wei op.
Dinsdag moest ik werken en was het heel slecht weer dus ik ben benieuwd hoe hij erbij staat.
Vandaag, woensdag, meteen 's morgens naar hem toe gegaan. Hij staat al weer lekker buiten en als ik de wei in loop hinnikt hij naar me! Dat is een unicum dus ik ben zeer vereerd. Hij is blij me te zien maar loopt niet mee naar het hek wat een goed teken is. Als hij hongerig of koud of ziek is dan zou hij mee lopen weet ik uit ervaring.
Ik heb hem mee genomen voor een klein buiten ritje om te voelen hoe hij er bij staat. De drukke weg met vlaggen en reclameborden is geen punt en zodra ik het weggetje naar het bos in draai gaat hij fanatiek met groten passen lopen. Hij is vrolijk en ontspannen. In bos ben ik op gestapt en hij wil gaan en is fanatiek. Zij voorwaardse impuls heb ik gebruikt om hem wat links en rechts lekker los te werken, waarna hij gaat proesent en diep zucht. De ontspanning is compleet, als er al enige stress of spanning was dan is die nu weg.
Weer op stal wil Djarra maar één ding en dat is direct weer de wei op! Nou dat kan dus.
Wat voelt hij goed aan. Geen stres van de verhuizing en helemaal happy en blij.
1 opmerking:
Een reactie posten