Experiment geslaagd!

Djarra en ik gaan de laatste tijd echt heel fijn samen. Maar met zijn verleden was ik er niet zeker van of dat nu alleen met mij was omdat ik hem zo goed ken. Of dat nu ook iemand anders zonder gebruiksaanwijzing gewoon met hem weg zou kunnen rijden. Ik had er in het voorjaar iemand opgehad waar hij wel braaf bij was, geen stress, maar echt soepel ging het niet.

Vandaag opnieuw het experiment herhaald. Nu met Esther Groen een ervaren ruiter die ook met jonge en probleem paarden kan omgaan. Ik was dus best wel zenuwachtig of mijn Djarra het wel zou overleven… dat ik op gelijktijdig op haar jonge Moragh mocht is gewoon alleen maar leuk.
Dus, wat ik altijd doe ernaast lopend naar het bos en pas daar opstappen. Esther heeft geprobeerd hem wakker te krijgen, maar als je ernaast loopt vindt Djarra dat hij rustig door kan slapen. Ik zat al op Moragh toen Esther op Djarra ging opstappen. Heel spannend vond ik dat, want zij doet dat anders dan ik, maar Djarra vond het best de kanjer. Haar beugels moesten toch iets verlengt, kan dat als ik erop zit vraagt ze dan. Nou, ik heb dat nog niet gedaan, maar probeer maar. Nu blijft zij keurig midden op het zadel zitten tijdens het op maat maken en het ging dus zonder problemen. Dat is dan zo toppie! Het is gewoon mooi om iemand met hem dingen te zien doen die ik nog niet gedaan heb, van wegen het verleden dat Djarra en ik dan samen hebben. Hij kan dus echt al veel meer hebben en verschiet niet of nauwelijks meer.

Vervolgens was Djarra nu wel wakker, maar hij is een diesel en moet echt warm lopen. Esther vindt dat het te lang duurt dus pakt hem toch vrij snel al op en merkt dan dat hij dan nog niet zo lekker gaat, klopt daarom wacht ik gewoon tot hij los en warm gelopen is. Maar goed ze werkt toch lekker met hem door en heeft volgens haar uiteindelijk een prachtig “dressuur” paard onder zicht. Aangezien ze begon met een lange losse slungel van een paard heeft ze daar best wel hard aan moeten werken.

Maar ja, als hij dan eenmaal echt gaat lopen heb je nog maar hele lichte hulpen en een hele lichte teugel voering nodig. Dan voel je een kracht door zijn lijf stromen, een genot om op te zitten. Conclusie: experiment meer dan geslaagd. Djarra is een normaal paard waar ik als nodig zo anderen mee weg kan laten rijden. Dat vindt ik zelf heel belangrijk. Mocht er moet mij ooit iets gebeuren in een wedstrijd of thuis dat iemand anders zonder problemen op hem kan stappen en hem kan rijden.
Voor het einde van de rit van paard gewisseld. Moragh had zich super braaf gedragen en mocht nog even aan het werk bij Esther. Ik kon weer op mijn eigen Djarra. Wat zit dat beest toch heerlijk met zijn grote, krachtige en soepele passen.