De weersvoorspellingen waren dramatisch. Storm, regen, hagel, sneeuw en onweer. Vrijdag stormde het al en dat zou het weekend nog erger worden. Vrijdags dus toch de stormachtige wind getrotseerd bij wel mooi weer in de verwachting het weekend niet meer buiten te kunnen rijden vanwege de storm.
Maar wat een verrassing ’s morgens vroeg: beetje wit(ja, ja, sneeuw) met een zonnetje en slecht een beetje wind. Het was gewoon prachtig! Dus Djarra opgezadeld en het bos in gegaan. En het was zo heerlijk. Het was heel stil en heel mooi en er waren totaal geen andere mensen in het bos. Geen kuddes mountainbikers, wandelaars of andere ruiters. Bij een stukje hei hebben we maar even stil gestaan, alle struiken waren wit met een blauwe lucht erboven en volkomen windstil. We hebben rustig genietend 2 uur lang rond gereden. En ondanks dat het bos behoorlijk nat en modderig is hebben we lekker kunnen draven en een paar keer heerlijk rustig gegaloppeerd.
Mooi is ook om te merken hoe Djarra al gegroeid is. Vroeger kon hij schrikken van een “vreemde” struik of een zonnevlek of een plek met sneeuw of takken en stammen die op de grond lagen. Nou na de zware storm van de afgelopen 24 uur waren er zat takken en bomen die plat langen. Daarbij ook nog, zelfs in het bos, sneeuw die bleef liggen en flinke zonneschijn tussen de bomen door. En hij draaft nou echt gewoon overal langs zonder op of om te kijken. Dus hij begint echt wel stoer te worden.
Als ik hem thuis breng is hij totaal niet bezweet, alleen een beetje onder de zweetbladen van het zadel. En aangezien ik het laatste stuk ernaast gelopen heb met de singel al wat losser is hij op adem en uitgedampt. Dus na een lekker hapje en een beetje borstelen mag hij de wei in; lekker zonder deken aangezien het ernaar uitziet dat het droog blijft. Bij de wei worstelt hij de eerste 3 meter door de modder bij het hek en stopt meteen bij de eerste grassprietjes om te gaan grazen, uitgehongerd van het harde werk. ;-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten