Endurance: 50 km op snelheid ...

Gister was het dan zover, een endurance wedstrijd om te kijken wat meer galop zou doen voor ons.

Voorheen reed ik veel in draf afgewisseld met een galopje en ook wel een keer stappen. En Djarra vond dat niet leuk en heeft ook altijd motivatie problemen.
Daarnaast is Djarra een overflexibel paard, waarbij lang in hoog tempo draven schadelijk is voor zijn gewrichten.

Met deze twee overwegingen in het achterhoofd ben ik aan de galop gaan werken. Wat betekende dat ik hem eerst moest leren galopperen. Djarra kan met zijn lange benen makkelijk in de knoop raken en voorheen leverde dat paniek op. Nu niet meer. Coördinatie is ondertussen enorm verbeterd. En we hebben gewerkt aan kracht en uithoudingsvermogen in galop.

Om te testen hoe we er voor staan had ik me ingeschreven voor de endurance wedstrijd Ginkelse hei, de afstand van 50 km. Aangezien hij al met goed resultaat 80 km gelopen heeft is hier de afstand dus niet de uitdaging. Planning was veel te galopperen en zo hard mogelijk te gaan, maar binnen de grenzen van zijn kunnen. We kunnen stellen dat de doelstelling behaald is. Waar ik normaal rond de 13 km/uur rond reed hebben we gister met een gemiddelde van 15km/uur gereden!

VERSLAGJE VAN DE WEDSTRIJD:

Belangrijkste om grenzen te verleggen in de endurance is een top groomteam en dat had ik, zonder hen had ik deze prestatie niet kunnen neerzetten!
Het begin is altijd moeilijk, opzadelen en opstappen blijft bij Djarra iets om rustig en met beleid te doen, maar dat ging zonder problemen. Dan komt de omslag zodra we met een groep van bijna 19 starts het startsein krijgen. Ik was een beetje vooraan gaan staan om voorin te kunnen starten. Per direct een bloedfanatiek paard onder me, zo gaaf! Een enkele ruiter gaat meteen voluit in galop er vandoor en daar wil ik niet mee mee, dat gaat te hard. Wel in galop kan ik ze laten gaan en onder zware discussie met Djarra kan ik het tempo iets matigen, maar dat is nog steeds wel galop. Aangezien het eerste stuk bos behoorlijk modderig is hier zeer gecontroleerd blijven rijden een must, galop terug nemen tot verzameld voor een bocht deze rustig nemen dan weer door. Na het bos komt de hei met de brede tankbanen die door de regen er super bijliggen, je zakt slechts een halve hoef weg dus helemaal perfect. Hier laat ik hem dus nog steeds behoorlijk vlot door galopperen en kom op het eerste groompunt aan. We krijgen te horen dat het tempo hoog ligt, zeker 20 km/uur en de grooms waren er maar net op tijd. Even in stap om te koelen en dan weer door in draf om even een rust moment in te bouwen.

Het terrein is door de vele regen best verraderlijk en ook steeds een licht hoogte verschil is iets om rekening mee te houden. Alles wat bosachtig is of smalle greppel paden of helling af doe ik draf om de kans op blessures te vermeiden. Bijna alle brede zandpaden galopperen. Dit is de basis van mijn rit.
Op deze wedstrijd waren de laatste 300  meter voor de vet-gate en de finish verplicht stappen. Aangezien Djarra geen kampioen stapper is moet ik dat dus in het veld compenseren. Daarnaast heeft hij een super snel herstel, waardoor ik weet dat met dit staptraject  we altijd met een hartslag onder de 60 binnen kunnen komen. Dus na de eerste lus van 30 km die we best hard hebben rond gereden gedraafd tot het begin van dit traject. In de vet-gate toch zelf even de hartslag gezocht, maar die was zo laag dat ik hem amper herkende. We hebben een tim-in binnen 2 minuten met een hf van 46!

Djarra pakt altijd zijn rust in de vet-gate en staat alleen maar te eten! We zijn allemaal zo relaxed dat ik de tijd niet in de gaten heb en hierdoor vertrekken we 5 minuten later ;-)

De tweede en laatste lus is 20 km. Ik vertrek alleen en dat vindt Djarra niet zo leuk, maar hij wil best wel relaxed ronddraven. Ik laat hem maar even pruttelen en even later komt de schimmel waar we de eerste lus ook wel mee opreden ons achter op. Djarra laat hem in eerste instantie gewoon weg lopen, maar als ik op een zandpad ga galopperen wordt hij "eindelijk" wakker. De rest van de rit loopt hij heerlijk, elke keer als hij in draf het niet meer zo leuk lijkt te vinden gaan we gewoon weer galoperen. Meteen gaan dan de oren erop en wordt hij helemaal blij. Hem kennende heb ik dus tot op 1 km voor de finish door gegaloppeerd en ben daarna rustig gaan draven tot het verplichte stap traject. Bij de finish heeft Djarra een hf van 52!

Bij de nakeuring een half uur later heeft hij dezelfde lage hartslag van 36 waar hij de rit ook mee begonnen was. Daarnaast zijn zijn spieren allemaal nog lekker zacht. Gezien de regen en wind best een uitdaging om in de vet-gate en na de finish je paard goed te verzorgen. We gebruikte drie dekens: een dunnen zweetdeken over zijn hele lijf, een dikke wolle deken over zijn achterhand afhangend tot zijn hakken en als het regende een dunne regendeken daar weer overheen.
Na afloop kon hij in de paddock uitrusten en bij eten na deze super snelle wedstrijd.