Zondag, de laatste dag en ik sta pas aan het eind van de middag in geroosterd. Temperaturen van boven de 25 graden wordt ik niet blij van, gelukkig maakt het Djarra niets uit. Als ik net even van het terrein ben rond 10.45 een telefoontje of ik NU kan rijden ..... er is een gat gevallen.
Ja, dat kan ....dus. Okee nu moet ik dus niet gaan haasten en goed bij mezelf blijven en de tijd pakken die ik denk nodig te hebben als ik hem uit de paddock ophaal. Borstel erover, opzadelen en meteen de binnenbak in. Hier nog even tijd genomen om verder aan te singelen, maar ik zit er dus binnen 15 minuten op! Da's voor ons super super snel.
Ook kan ik hem dus meteen in stap best wel makkelijk oppakken en aan het werk zetten. Even wat meer actie vragen, fijne reactie. Weer is duidelijk dat zodra hij in het frame ontspant ik hem dan als standaard reactie te veel teugel geef ..... ja oude gewoontes afleren daar gaat tijd in zitten! Rustig zo een tijdje in stap gewerkt - hem kwijtraken en weer terug vragen op de juiste wijze.
Vervolgens kunnen we zo in een fantastisch makkelijk drafje weg draven ........ dit is een doorbraak!!! Dat konden we vrijdag nog niet! Zo kicken. Hierna komen in draf precies dezelfde patronen weer langs doordat ik nog te afwachtend en passief. Bruno noemt dat verdedigend rijden wat nu niet meer nodig is. Ik moet actiever rijden, doortastender, duidelijker.
We sluiten de les af na een klein uurtje keihard werken. De laatste 10 minuten had ik hem super lopen, waardoor ook mijn houding goed kwam en Djarra ontspannen rond bleef lopen continu "aan de teugel". Dit is de dag waar de foto's van mijn rijdend zijn genomen.
Als beloning spuit ik hem zoals elke tropische hete dag na het werk lekker af en gaan we wandelen en mag hij grazen. Hij komt steeds vol energie krachtig stappend uit de les en als ik terug kom is hij weer helemaal relaxed. Na nog een tijdje in de paddock gestaan te hebben tuffen we weer 2 uur naar huis terug waar hij zowaar nog een kwartiertje in zijn kudde op de wei kan.
Wat een super geslaagde lessen, ik zit op een roze wolk. Ook ben ik zo trots op Djarra en het werk dat we verzet hebben om hier te komen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten